niem zostało tylko owo wydrążenie, niby dno wielkiego stawu. Dotąd jeszcze według podania słychać dzwony z tego podziemnego miasta. Torfiaste pokłady świadczą, iż było tu dawniej jezioro, a może być iż na nim wznosiła się jakaś ludzka, nawodna siedziba. Mszenik, błoto w pow. świeckim pod Belnem ob. Docum. varia, rkp. w Pelplinie, str. 199 i Sł. geogr. V, str. 260, sub v. Lipienica. Mszęcin, przys. do Niepołomic, w pow. bocheńskim, na praw. brzegu Wisły, na płn. Niepołomic. Graniczy na zach. z gościńcem z Wieliczki do Kołka nad Wisłą a na wsch. z Kępą Węgrzynowską. Nakielski w Miechowii zalicza tę osadę do najdawniejszego nadania, danego w r. 1190 bożogrobcom miechowskim z innemi dobrami przez Michora Jaksę. Jest także wymienioną w przywilejach potwierdzających, z r. 1354 i 1449. W r. 1240 przydał do niej ks. krakowski i łęczycki Konrad las Kłaj i rozszerzył w granicach, poczem w r. 1380 nabył klasztor miechowski także wójtowstwo w tej wsi od Spytka, wojew. krak. Długosz Lib. benef. II, 164 wymienia M. jako włość bożogrobców miechowskich. Naprzeciw leżący Tropiszów był własnością klasztoru pp. benedyktynek staniąteckich. Mac. Mszna, rz. , odprowadza wody Budzisławskiego jeziora do Warty. Mszyc al. Imszetczyne, jezioro, uroczysko w pobliżu Dniepru, pomiędzy Kijowem a Wyszhorodem, sporne między monasterami Meżyhorskim a KijowskoPieczerskim żeńskim; ob. Kijów, cz. III 146. Mszyn niem. , ob. Mścin. MuberekKermen, twierdza turecka na wyspie między rzeką Konką a Dnieprem, nieco niżej dzisiejszej Kachowki, naprzeciw Asłam Karmenu, w pow. dnieprowskim gub. tauryckiej; wspominana w kronikach kozackich Wieliczki, Grabianki i Samowidca. Muca al. Pikstern, po niem. Muzzebach al. Piksern, rzka w Kurlandyi, lewy dopł. Dźwiny, płynie w par. zelburskiej i uprowadza wody jeziora Pikstern. Mucejewszczyzna, ob. Mucewszczyzna. Mucewszczyzna al. Mucejewszczyzna, wś włośc, pow. wilejski, w 8 okr. , pol. , gm. Miadzioł, okr. wiejski Posopowo, o 10 w. od. gm. a 63 w. od Wilejki, 4 dm. , 65 mk. , w tej liczbie 17 prawosł. i 48 katol. ; należy do dóbr Posopowo hr. Tyzenhauza. Mucha, os. włośc. , pow. iłżecki, gm. Łaziska, par. Wielgie. Odl, 21 w. od Iłży; ma 2 dm, 13 mk. , 13 morg. Mucha 1. rzką w pow. kobryńskim. 2. M. , jezioro w pow. ihumeńskim, zwane także Sierhijewickie ob. . Mucha, potok w pow. kamienieckim, przepływa wsie Olchowiec i Kuźmińczyk, poru sza parę młynów i wpada w pobliżu mka Husiatyna do rz. Zbrucza. Mucha, ob. Musza. Mucha, niem. Muchmuehle, osada i młyn, pow. chodzieski, 2 miejsc. a Arnoldsthal, b Mucha; 3 dm. , 21 mk. , 11 ew. , 10 katol, 5 analf. M. St. Mucharów, wś, pow. nowogradwołyński, w 1 okr. pol. , gm. Berezdowo, 157 dusz włościan, 1001 dzies. ziemi włośc, dworskiej 674 dzies. Dawniej należała do dóbr Koreckich; od ks. Jerzego Lubomirskiego, syna Teresy z Czartoryskich, nabyta przez Nyko, obecnie własność jego córki Szczepkowskiej. L. R. Mucharz, wś, pow. wadowicki, leży na górze pod lasem, przy drodze z Wadowic 15, 1 klm. do Suchy, 397 m. npm. , u ujścia potoku Jaszczurówki do Skawy, na lewym brzegu tej rzeki. Jaszczurówka tworzy zachodnią granicę tej wsi, dzieląc ją od Jaszczurowy i Jamnika, Skawa zaś stanowi granicę północną i wschodnią i dzieli się na wschód od M. na kilka ramion, poczem, wstrzymywana przez wysłanniki gór piętrzących się w stronie północnej, robi dwa silne łuki. Brzegi rzeki są tutaj lesisto a okolica podgórska. W tej wsi znajduje się starożytna parafia z nowym obszernym murowanym kościołem, którego budowę rozpoczęto w r. 1860 a ukończono 1868 szkoła ludowa jednoklasowa i urząd pocztowy. Wieś ma 752 mk. rzym. kat. i kilku izraelitów. Na obszarze więk. pos. Franc. Tetschela 25 mk. Pos. więk. ma 128 m. roli, 9 m. pastw. i 150 m. lasu; pos. mn. 459 mr. roli, 14 mr. łąk i ogr. , 124 mr. pastw. i 10 mr. lasu. Par. należy do dyec. krak. , dek. makowskiego, obejmuje Brańkówkę, Jaszczurową, Skawce, Kozieniec, Slezowice, Poręba świnną i Zagorze, z ogólną liczbą 3704 rzym. kat. i 58 izrael. O pierwotnym drewnianym kościele jest tradycya, że go około 996 r. założył tu św. Wojciech, gdy szedł do Rzymu, a poświęcił gdy powracał do Polski. Był p. t. św. Floryana. Później wzniesiono kościół murowany, który w r. 1688 rozszerzono, przez przebudowanie głównej nawy i chóru. Poświęcił go bisk. sufragan krak. Stan. Szembek 1690 r. pt. św. Wojciecha. Kamionecki dziej opis żywiecki, miał czytać na dzwonku w sygnaturce datę 1030 r. Prof. Łepkowski Rocznik Tow. nauk. krakow. z r 1861, str. 219 badał stary mur, t, j. dwie ściany, sklepienie bowiem spadło, i przekonał się, że były budowane sposobem używanym w XVI, w. t. j. z wapna gruzu i kamienia. Ze znalezionych w trumnach symbolów, flaszeczek i pieniążków, wnosić należy, że ten kościół był jakiś czas w posiadaniu aryanów. Znajdujące się przy kościele dzwony, pochodzą z 1543 i 1695 r. Za to odkrył p. Łepkowski na chorze między szmata Mszczonowska wójtówka Mszenik Mszęcin Mszna Mszyc Mszyn Muberek Muca Mucejewszczyzna Mucewszczyzna Mucha Mucharów Mucharz