stawek. Na płn. , zach. i płd. od niego leżą zabudowania wiejskie. Płn. część obszaru zajmują Żukowce. Tutaj na płn. wsch. , na granicy Jackowiec, wznosi się wzgórze Mszana al. Mogiła do 416 m. znak triangul. W płd. części obszaru wznosi się wzgórze 360 mr. wysokie. Własn. więk. ma roli or. 734, łąk i ogr. 153; własn. mn. roli ornej 885, łąk i ogr. 129, pastw. 5 mr. W r. 1880 było 591 mk. w gm. , 51 na obsz. dwor. między nimi 4 obrz. rzym. kat. w Mszanie, a 9 w Żukowcach. Par. rzym. kat. dla Mszany w Jeziornej, dla Żukowice w Zborowie, Par. gr. kat. w miejscu, dek. Zborowski, archidyec, lwowska. We wsi jest cerkiew pod wezwan. św. Jerzego i szkoła filialna. Lu. Dz. Mszaneć, ob. Mszaniec i Pszaneć. Mszaniec, rzka w pow. proskirowskim, bierze początek na polach Bębnówki wielkiej, płynie w kierunku z zachodu na wschód i ubiegłszy 3 1 2 mili wpada pod Czarnym Ostrowem do Bohu od prawego brzegu. Odlewa z dopływami 6 stawów. Mszaniec 1. wś nad rz. Hnyłopiatem, pow. berdyczowski, par. kat. Machnówka, prawosł. Wujna o 3 w. , 40 dm. , 238 mk. prawosł. i 18 kat. ; 811 dzies, ziemi; własność Bohnera. 2. M. , wś nad rz. Popówką, dopływem Słuczy, pow. nowograd wołyński, w 5 okr. pol. , gm. i par. pat. Ostropol o 13 1 2 w. , o 8 w. od Motowidłówki w pow. żytomierskim, cerkiew drewniana; 146 dm. , 410 dusz włościan, 1002 dzies. ziemi włośc. Należała do Kiersznowskich i Łubkowskiego, potem do Izbickich, dziś mają Straszyńscy 561 dzies. , Izbiccy zaś 349 dzies. Mszaniec, potok, wytryska w lesie Bra niewie, na granicy gm. Wojtkówki z gm. Kwaszeniny, w pow. dobromilskim; płynie na płn. zach. , tworząc zrazu granicę gm. Wojt kówki i Wojtkowej z Kwaszeniną i Jamną górną; poczem przechodzi na obszar Grąziowej i tutaj we wsi uchodzi do Wiaru od pr. brz. Długość biegu czyni 6 kil. Źródła leżą 510 m. , ujście 386 m. npm. Nad potokiem we wsi Grąziowej tartak. Br. G. Mszaniec, rzeka podgóraka, powstaje na granicy gm. Bystrego i Michnowca, w pow. turczańskim, ze zlewu potoków Michnowieckiego, Lipiego i Bystrego. Od połączenia się tych obfitych w wodę potoków płynie M. na płn. wsch. górską doliną, nad którą od płd. wsch. stromo się wznosi dział górski Magóry łomniańskiej, a od płn. zach. dział Żukowa ze szczytem Jawornikami 910 m. . Dopiero przy górnych zabudowaniach wsi Mszańca, od której przybiera nazwę, wypływa na dolinę obszerniejszą, przepływa wś Mszaniec. Tutaj przyjąwszy od lew. brz. znaczny strumień, od wsi Gałówki płynący, zwraca się potok M, zrazu na wschód, potem płd. wsch. , w którym to kierunku, opływając płn. wsch. stoki Ma góry łomniańskiej, podąża granicą gm. Grą ziowej a Płoskiego i Wiciowa, wreszcie przez obszar Hołowiecka, gdzie od lew. brz. ucho dzi do Dniestru. Od pr. brz. przyjmuje poto ki Łucików, świński, Horniace, a od lew. Ga łowiecki p. , Sokół, Babinę i inne pomniejsze bezimienne. Długość biegu 14 kil. , licząc od zlewu potoków źródlanych. Spad wód 600 m. początek; 526 m. poniżej kościoła w Mszańcu; 506 m. ujście Gałowieckiego p. ; 465 m. powyżej ujścia Horniacego pot; 454 m. ujście. W wodach tego strumienia górskiego żyją ryby babka, bzderka, kowbel, moryna, płotycia, śliz. Pstrąga w nim nie ma. Br. G. Mszaniec 1. rus. Mszaneć, grupa domów na obszarze dwor. Wojtkowej, pow. dobromilski. 2. M. z Łanami i Zawadką, wś, pow. staromiejski, 22 kil. na płd. zach. od sądu pow. w Staremmieście, 12 kil. na płn. wsch. od urz. poczt. w Lutowiskach. Na płn. wsch. leżą Gałówka i Płoskie, na wsch. Wiciów, na płd. wsch. Grąziowa, na płd. zach. Michnowiec pow turczański i Bystre pow staromiejski, na płn. zach. Bandrów pow. liski. Wś leży w Beskidzie środkowym, w dorzeczu Dniestru. Z Bystrego, od płd. , wchodzi tu mianowicie potok, występujący w Michnowcu, zwany w górnym biegu Jawornikiem, a przybierający tutaj nazwę Mszańca, płynie na płn. wsch. , potem na wsch. i płd. wsch. na granicę Grąziowej i Wiciowa, a w Hołowiecku wpada do Dniestru od lew. brz. Od praw. i lew. brz. zasilają go w obrębie wsi liczne pomniejsze strugi, z których najznaczniejsza od lew. brz. potok Dzymeński, nastający w płn. zachod. stronie wsi a płynący na płd. wsch. W dolinie Mszańca, prawie w środku obszaru, leżą zabudowania wiejskie 505 m. na płn. , 534 m. na płd. . Grupa domów w stronie wsch. zwie się Łanami, częśó wsi na płd. Zawadką. Jedna osada zwie się Poharem. Na praw. brz. Mszańca wznosi się obszar na płn. do 550 m. , na płd. , dokąd sięga płn. zach. kończyna Magóry Łomniańskiej, do 780 m. Na lew. brz. Mszańca, na płd. zach. , w pasmie górskiem Żuków, dochodzą szczyty do 802 i 869 m. Własn. więk. Tow. dla płodów leśnych w Wiedniu ma roli or. 7, łąk i ogr. 2, lasu 68 mr. ; wł. mn. roli or. 2438, łąk i ogr. 228, past. 720, lasu 168 mr. W r. 1880 było 955 mk, w gm. obrz. gr. kat. Par. rz. kat. w Turce, gr. kat. w miejscu dek. żukotyński, dyec. przemyska. We wsi jest cerkiew drewniana pod wez. Narodzenia M. B. , postawiona w r. 1762, a w niej znajdują się metryki urodzonych i zmarłych od r. 1785, metryki ślubne zaś od r. 1788. Za czasów Rzpltej należała wieś do dóbr koronnych,

Mszana

Mszaneć

Mszaniec