je rzemiosło i na najwyższej górze, u spodu której wytryskało źródło, jako pustelnik osiadł j i pokutował, a że nosił długą brodę i był sta rym, lud nazywał go przeto dziadem. Ob. Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. 1V, oz. 2 127. 4. M. , wś i futor, pow. owrucki, na płd. i płd. zach. od m. Owrucza. 5. M. al. Moszczenicaj wś, w płn. części pow. rowieńskiego, około m. Dąbrowicy, dawniej w gm. dąbrowickiej pow. pińskiego. J. D. K. Moszczanica, potok, wypływa w płd. zach. stronie wsi Rychwałdu, nad granicą z Moszczanicą, pow. żywiecki; wkrótce w biegu zach. dostaje się na obszar Moszczanicy, opływa ją od płd. zach. , płynie w kierunku płn. zach. , tworzy na niewielkiej przestrzeni granicę mię dzy Żywcem Starym a Zadzielem, i w końcu, skropiwszy grunta zadzielskie, poniżej Zadziela wpada do Soły od praw. brz. Długość biegu 7 kil. Zowią ten potok także Kocurówką. Br. G. Moszczanica 1. z Rędziną, wś, pow. żywiecki, leży nad potokiem tegoż nazwiska i Łękawką, uchodzącemi z praw. brz. do Soły. Wzniesienie nad poziom morza wynosi 355 m. Rędzina, przys. , jest położoną na płn. od M. , na prawym brzegu pot. Kocierza, dzielącego się w tem miejscu na kilka ramion. Przez południowy kraniec wsi prowadzi gościniec z Łękawicy do m. Żywca, a przez północny z Okrajnika do Starego Żywca. Ta wieś należy do sądu powiat, i par. rzym. kat. w Żywcu, odległym o 3 kil. i liczy 1136 mieszk. rzym. kat. Obszar więk. pos. w Kocierzu ma 237 mr. roli, 16 mr. łąk i ogr. , 35 mr. pastw. i 137 mr. lasu; pos, mniej. 723 mr. roli, 51 mr. łąk i ogr. , 192 mr. pastw. i 181 mr. lasu. W lasach są drzewa różnego rodzaju. Pod względem geologicznym badał okolicę M. Szajnocha Studya geolog. , Kosmos, 1884, str. 230 i zaliczył ją do formacyi eooenicznej. Szczegółowo podaje w dwóch większych odkryciach w pobliżu dworu sypki, drobnoziarnisty, bogaty w łyszczyk piaskowiec. Jego, warstwy zawierają między szarym gruboziarnistym pokładem także wtrącenia ciemnoszarawych lub prawie czarnych łupków ilastych, które są kruche i łatwo wietrzeją. W tem miejscu zmienia się nagle kierunek pokładów. W XV w. była M. własnością Piotra Komorowskiego Długosz, II 290. M. graniczy na wsch. z Rychwałdem i Łękawicą, na płn. z Oczkowem, na zach. ze Starym Żywcem, a na płd. z m. Żywcem. 2. M. albo Moszczenica, wś, pow. gorlicki, duża osada w dolinie Moszczanki, płynącej z pod Krokowskiej góry, 409 m. npm. wzniesionej, do Ropy, z lewego brzegu. Przez wieś przechodzi gościniec z Gorlic 9 kil. do Ciężkowic. Od północnego wschodu i południowego zachodu podnosi się teren W nieznaczne wzgórza, pokryte lasami. W środku tej ludnej, bo 2957 mk. rzym. kat. liczącej wsi, wznosi się murowany, r. 1820 zbudowany kościół, a na płd. od niego, przy drodze niewielka kaplica. Posiadłość większa Jul. z Jaźwińskich Skrzyńskiej dzieli się na trzy folwarki, z których jeden leży w samej wsi, drugi zwany Krokowskim, na jej płn. wsch. krańcu, a trzeci, zwany średnim, na płn. od M. jest wysuniętymi. Ten obszar wynosi 401 mr, roli, 119 mr. łąk i ogr. , 35 mr. pastw. i 499 mr. lasu; pos. mniej. ma 2534 mr. roli, 237 mr. łąk, 371 mr. pastw. i 259 mr. lasu. Do końca istnienia Rzplitej była ta włośc wójtostwem królewskiem i przynosiła 317 złp. kwarty. Jest tu szkoła ludowa jednoklasowa. Par. rzym. kat. znajduje się już w spisie benoficyów z r. 1326, ale niema dokumentu erekcyjnego. Należy do dyec. przemyskiej, dek. bieckiego i obejmuje Mszankę, z ogólną ludnością 4031 rzym. kat. i 120 izr. M. graniczy na płn. z Turzą i Sietnicą, na wsch. z Kwiatonowicami i Zagórzanami, na płd. z Porębą a na zach. z Łużną i jej przy. siołkami. Na początku bieżącego wieku dzielono ją na dwie części, t. j. M. Polską i Niemiecką. 3. M. Wyższa i Niższa, dwie wsie, pow. nowosądecki. Leżą w międzyrzeczu Dunajca i Popradu, 453 m. npm. , nad potokiem uchodzącym poniżej Starego Sącza, odl. o 4, 5 kil. , z praw. brz. do Dunajca. Rozłożone wzdłuż potoka. Wyższa ku południowi. Niższa ku północy bliżej Starego Sącza, liczą razem 824 mk. rzym. kat, z których 372 w M. Wyższej a 452 w M. Niższej. Część północna M. Niższej nazywa się Morawiną i ma cegielnię. Zapisane przez królową Kingę klasztorowi pp. klarysek w Starym Sączu ob. dokument erekcyjny z roku 1280 u Morawskiego w Sądeczyźnie, I 149, stanowią obecnie część funduszu religijnego i należą do par. rzym. kat. w Starym Sączu. Podług Długosza Lib. ben. II 236 i 250 był jednak w M. Niższej kościół parafialny drewniany. W tym samym czasie składała się M. Wyższa z trzech łanów kmiecych i dwóch łanów sołtysich. Pos. więk. ma 6 mr. roli i 255 mr. lasu; pos. mniej. 872 mr. roli, 106 mr. łąk, 204 mr. pastw. i 294 mr. lasu. Obie wsie graniczą na płd. ze Skrudziną i Przysielnicą, od wsch. z Barczyoami, na płn. ze Starym Sączem i są oddzielone lasem na zach. od Gołkowic i Mostków. 4. M. , wś, pow. bocheński, par. w Chełmie. Leży w dolinie Raby, na prawym brzegu tej rzeki, u ujścia małego dopływu, z pod Łapczyc, 263 m. npm. ; ma 280 mk. rzym. kat. Podług Nakielskiego została ta wieś w 1190 r. nadana przez Jaksę Bożogrobcom miechowskim wraz z Chełmem i Tarigowiskiem, które to nadanie 1354 r. Kazimierz

Moszczanica

Moszczanica