juris przez urodz. p. Jana Petrykowskiego, I brata swego, za konsensem króla JMci de da ta Varsaviae in conventu generali 10 Marti a. 1615. W tej wsi robociznę i czynsze dają, innych zaś dziesięcin ratione libertatis nie dają. Stawek jeden niespustny i młynek jeden, który nie zawsze miele; sianożęci potrosze, której się przynajmniej uprzedac może za fi. 3. Summa prowentu tej wsi fl. 11, kwarty fl. 2 gr. 6. Podług lustracyi z 1629 r. posesorem M. był Aleksander Piaseczyński, ssta ułanowski; czyniła ona wówczas fl. 35 gr. 18. Następnie wraz ze sstwem ułanowskiem dzierżawił ją Czosnowski, ssta winnicki, a 1775 r. otrzymał je w dożywocie Jan Aleks. Kraszewski, regimentarz, w nagrodę poniesionych strat, po jego zaś zgonie nadane zostało 17 września 1787 r. małoletniemu synowi Ludwikowi prawem emfiteutycznem na lat 50, W ostatnich czasach władali nią Chołoniewscy, dziś Mazarakich. 4. M. , wś, pow. nowogradwołyński, gm. korecka, 143 dusz włośc, ziemi włośc. 615 dz. , ziemi dwors. 416 dz. ; niegdyś należała do dóbr koreckich, przez ks. Józefa Czartoryskiego darowana Podleskiemu, dziś własność jego sukcesorów Zalewskich. 5. M. , wś nad strumieniem wpadającym do Zdwiża, pow. radomyski, par. prawosł. Sołowiówka, o 3 w. od Brusiłowa, 353 mk. , 849 dz. ziemi; w 1856 r. od Stanisława i Anny Zarembów nabyta przez Pokrzywniokich. 6. M. , wś nad rz. Orzechowatką, pow. skwirski, o 20 w. od Skwiry; przez wś przechodzi droga poczt. ze Skwiry do Lipowiec. Ma 1162 mk. prawosł. , 28 kat. i 30 żyd. ; w 1741 było 100 osad; razem z Berezianką 5097 dz. ziemi dwors, M. z Berezianką, Nowochwastowem, Babińcami, Mołczonówką i Śnieżną w początku zeszłego wieku należała do klucza pohrebyszczańskiego, będącego kolejno w posiadaniu ks. Wiśniowieckich, hetm. Radziwiłła i hr. Rzewuskich. W 1805 r. od Adama hr. Rzewuskiego nabyta przez gen. Stefana Lubowieckiego; przy podziale spadkowym po jego śmierci M. wraz z Berezianką przypadła najstarszemu jego synowi Wacławowi. We wsi jest cerkiew drewn. pod wezw. ś. Mikołaja, wzniesiona w 1817 r. przez parafian, na miejsce dawnej, opisanej w wizycie dziekana pohrebysssozańskiego z 1741 r. , a wybudowanej w 1738 r. Znajduje się w niej obraz Bogarodzicy, przeniesiony przez Stef. Lubowieckiego z Iskorości, będący w wielkiem poważaniu u okolicznych mieszkańców. 7. M. , przedm. mka Ilńce al. Lińce ob. . 8. M. , rzka, ob. Morozowa, J. Krz, Morozówka, mko nad Sułą, pow. kremieńczucki gub. połtawskiej, o 49 w. od m. pow. Ma 353 dm. , 3050 mk. W końcu XVI w. własność Wiśniowieokich. R. 1764 należała do pułku łubieńskiego. Moroiowska Huta, ob. Huta Morozowska. Morozowski Majdan, ob. Majdan Moro zowski i Morozów, Morozowszczyzna al. Ososy, zaśc, pow. słucki, w 2 okr. polic kleckim, o 5 w. na płd. od mka Siniawki; miejscowość poleska, grun ta lekkie. A. Jel. Morozy, folw. , pow. słucki, własność ks. Radziwiłłów, do 1874 r. należał do ordynacyi kleckiej, odtąd, w skutek układu familijnego, do ordynacyi nieświeskiej; ma przeszło 20 1 2 włók obszaru A. Jel, Morozy, ob. Morozówka i Mrozy, Moroza, rzka w pow. bobrujskim, lewy do pływ Oresy, płynie lesistemi moczarami w kie runku płd. wsch. około 1 mili i o wiorstę przed osadą WilczyBór ma ujście, kanałem wyprostowane. A. Jel. Morożyszki, wś, pow. maryampolski, gm. Michaliszki, par. Igłówka, odl. 21 w. od Maryampola, ma 4 dm. , 48 mk. Morren niem. , majątek chełm. , pow. świętosiekierski, st. p. , dr. żel. i tel. Kobbelbude, okr. urz. stanu cywil. Pörschken, obejmuje 106 ha roli or. i ogr. , 13 łąk, 33 past. , 5 nieużyt. , razem 157 ha; czysty dochód z gruntu 2553 mrk. W 1856 r. 68 mk. Dawniej mie szkali tu Łosiowie ob. Kętrz. , O ludn. pols. , str. 583. Kś. Fr. Morroschin niem. , ob. Morzeszczyn, Morsk, dok. 1415 Morske, 1424 r. Moersky, dobra, pow. świecki, st. poczt. Świecie 2 kil. odl. , st. kol. Terespol 7 kil. odl. , par. kat. i ew. świecie, szkoła Wiąg, okr. urz. stanu cy wil. Górne Sartowice, 295, 70 ha. roli or. i ogr. , 13, 27 łąk, 7, 14 past, , 6, 80 nieuż. , razem 322, 1 ha; czysty dochód z gruntu 4342 mrk. Właśc. hrabina t. Schwanenfeld. W 1868 r. 13 dm. , 142 mk. kat. , 101 ew. Krzyżacka księga czynszowa z r. 1415 donosi, że M. miał wtedy 23 włók, sołtys miał 2 1 2 wolnych wł. , od reszty płacono po 17 skojców od włóki na ś. Marcin; obsadzonych było tylko I2 1 2 włóki. Kś. Fr. Morskie Oko, właściwie Rybie Jezioro, niem. Meerauge, także Fischee, węg. Halastó, jeden z największych i najpiękniejszych tatrzańskioch stawów, nie tylko po stronie polskiej, lecz także węgierskiej. Ludność miejscowa nazwę Morskiego Oka daje Czarnemu Stawowi, położonemu wyżej nieco ob. Czarny Staw a jezioro zwykle przez turystów nazywane Morskiem Okiem, zwie Rybiem. M. Oko al. Rybie legło po płn. stronie głównego grzbietu Tatr, w górnej dolinie Białki. Majestatyczne otoczenie nadaje mu główną cechę piękności. Od płd. piętrzą się dzikie, urwiste turnie Mięguszowieckie, z kończystym od zach. czubkiem Mnicha. Od zach. rozpościera się Miedziane 2167 m. szt. gen. , a od wsch. nad kotliną,

Morosówka

Morozówka

Moroiowska Huta

Morozowski Majdan

Morozowszczyzna

Morozy

Morożyszki

Morren

Morroschin

Morsk