w Białochowie, gdzie siedzieli Białochowscy, płacił tylko 1 korz, żyta i 1 korz. owsa, choć do ich posiadłości przyłączone były i inne. Dwór Zofii Borowskiej, posiadającej część Białochowa i Białochówka, dawał dawniej po 4 korce żyta i owsa, obecnie po 3. Dwór w Kłódce, posiadłości Jana Bagniewskiego, daje 2 kor. żyta i tyleż owsa. Dwór w Sapotach, posiadłości Białochowskich, był wówczas pusty, dawniej dawał 6 kor. żyta i tyleż owsa; r. 1651 posiadał go Andrzej Piwnicki. Od ślubów i chrztów płacili i lutrzy zwykłą taksę. Proboszcz posiadał prócz tego łąki, pastwiska i wolne rybołóstwo w Osie, także wolne drzewo w borach starościńskich. Komunikantów było 383; z Prus Książęcych nadto 158. W M. było 6 włościan luterskich, tyleż w Zakurzewie; prócz tego po kilku po dworach. Szpital został około r, 1647 na nowo odbudowany; posiadat kawał piaszczystej ziemi i ogród warzywny, oprócz tego procenta od 60 flor. kapitału, rocznie 3 flor. W szpitalu mieszkało 4 ubogich. Lustracya dóbr zamku rogozińskiego z r. 1664, a więc wkrótce po wojnie szwedzkiej spisana, opiewa, że sołtys w M. nazywał się Jakub Koll, któremu d. 25 kwiet. 1662 r. król Jan Kazimierz potwierdził stary przywilej; we wsi osadzono niedawno trzech nowych gburów, byli nimi Held, siedzący na 1 wł. , który płacił 40 flor. , dalej Adam Balzer i Pommerenke, każdy płacił od 3 włók po 60 flor. Wszyscy trzej mieli prawo holenderskie, t. j. wolność wszelką co do wyznania i zarządu. Karczma zamkowa, założona r. 1639 nad Osą, już wtedy nie istniała. Według taryfy poborowej z r. 1682, na symplę wyrachowanej, płaciło M. 3 flor. 3 gr. R. 1706 d. 16 stycz. zeznaje sołtys tutejszy Jan Renn wand, wraz z innymi sołtysami i ławnikami, że od początku r. 1705 aż do 11 paźdz. wsie starostwa grudziądzkiego musiały dostarczyć marszałkowi wojska konfederackiego hyberny 11582 tynfów i 12 gr. , innym oficerom, podporucznikowi hr. Truhzie, wojewodzie i generałowi kijowskiemu i jego dragonom, dalej przywódzcy Tatarów Korsukowi, prócz podwód, prowiantu, piwa, zboża i 4791 funtów chleba, jeszcze 29668 tynfów, z których na M. samo przypadło 1237 tynfów. Z wizyt. Potockiego z r. 1706 dowiadujemy się, że w roku tym było 250 komunikantów, że dzierżawcą plebanki był Jerzy Grocholski, który płacił 500 flor. , dzierżawa miała trwać lat 18. Zabobony w parafii nie były rozpowszechnione, ale za to herezya quae totam fere replevit parochiam. W lustracyi z r. 1765 czytamy, że wówczas prawem dzierżawy, mającej trwać 40 lat, posiadali 21 włók i 15 mr. we wsi Godfryd Drawer, Godfryd i Michał Labs, Jerzy Ziek, Jan Ratzlaw, Jerzy Pawlitz, Jakub Brichel, Jerzy Burach, Jakub Malke, Godfryd Walkenberg i Jakub Meller, którzy płacili rocznie 503 flor. i 15 gr. czynszu. Przywilej ten nadał im był starosta Jerzy Mniszek d. 7 wrześ. 1748 r. , a d. 23 tegoż miesiąca potwier dził go król August III. Karczma nad Osą była wydzierżawioną przez starościnę Dorotę Keyserling na 30 lat, za rocznym czynszem, wynoszącym 30 flor. Sołectwo posiadał od r. 1699 Jan Krüger na mocy przywileju, wy stawionego mu przez starostę Marcina Borow skiego. Do sołectwa należało 5 wł. , z których kwarta wynosiła 15 flor. Po okupacyi pruskiej odbywały się tu często rewie wojskowe. Kró lowie pruscy wtedy tu nieraz przebywali, takFryderyk W. dwa razy, Fryderyk Wilhelm II 1789 i 1791 i Fryderyk W. III z mał żonką swoją Luizą trzy razy 1800, 1802 i 1804. Na ich przyjęcie został tu na sołectwie wystawiony osobny budynek jednopiętrowy pod słomą, 136 stóp długi, 36 stóp szeroki i 10 stóp wysoki, za 2000 tal. Niedaleko od niego stała kuchnia, a nad jez. Białochowskiem sklep lodowy. Później ustały te rewie pod M. , okolica tutejsza przyłączona została do księstwa warszawskiego. W 1816 r. roze brano ów budynek i wzniesiono z pozostałego materyału szkołę. R. 1830 zawierało M. wol ne sołectwo, karczmę, młyn, 2 domy szkólne, probostwo i 11 gburskich posiadłości na pra wie emfiteutycznem. R. 1833 wydał rząd 1912 mr. i 795 prętów kwadr. dotychczaso wym czynszownikom na własność, za czyn szem wynoszącym 175 tal. 25 sbr. i z obo wiązkiem stawiania podwód przy budowaniu młyna i śluzy w Kłódce, jako i przy sypaniu tam pod młynem w Kłódce. Obowiązek ten zamieniono na rentę wynoszącą 4 tal. 25 sbr. 6 fen. , która się amortyzuje. Prawo drzewa wolnego, przysługujące sołectwu, odkupił rząd r. 1866, zapłaciwszy za nie 400 tal. Według topografii Goldbecka z r. 1789 liczyło M. 24 dymów ob. Fröhlich Gesch. des Kr. Grau denz, str. 216 221. Kl. Fr. Mąkre łąki al. Mokra łąka, niem. Mokralonka, Nassewiese, wyb. do Lapalic należące, pow. kartuski. Mokrec 1. wś nad rzką Nieżatką, pow. nowogródzki, w 1 okr. polic. niechniewickim, gm. Wsielub, 9 osad; miejscowość falista, dość leśna, grunta dobre. 2. M. , wś i folw. , pow. rzeczycki, przy drodze z Horodyszcza do Siew ki, w 1 okr. polic. brahińskim; wieś ma 17 osad; odludne, nizinne Polesie. A. Jel. Mokrec 1. wieś cerkiewna, pow. włodzimierski, na płn. wsch. od m. powiat. ; ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1, 65. 2. M. , uroczysko, pow. kijowski, pomiędzy m. Dymerem a siołem Demidowem. 3. M. , ob. Mokre. 4. M. , pow. radomyski, ob. Złodziejówka. J. Krz.

Mokre

Mokrec