węgla kamiennego, częściowo tylko eksploato wane z powodu wielkiej głębokości i małej grubości warstw. Są tu również pokłady pia skowca, niezdatnego dla budowli z powodu wielkiej dziurkowatości. Przemysł górniczy zdawna tu rozwinął się, jak i w całej okolicy. Liczne otwierane tu szyby węglowe od 1804 r. , prędko przechodzą w stan spoczynku po wyczerpaniu wierzchnich warstw. Dobywa nie i wypalanie wapna doszło do znacznych rozmiarów, W 1864 r. istniały tu dwa duże rumfordzkie piece wapienne i wiele mniej szych. Z innych zakładów fabrycznych były wtedy młyn parowy, parowa piekarnia i ce gielnia. 2. M. , wś kośc. i gm. , pow. głupczycki, odl. 1 1 2 mili od Głupczyc. Obszar dominialny został w 1860 r rozparcelowany skutkiem sprzedaży między 53 gospodarzy tutejszej gminy. Wieś ma 8 gosp. , 25 ogrodz. , 52 komorn. małorolnych i 13 bezrolnych i 2605 mr. ziemi. Trzy wiatraki i olejarnia. Szkoła ewang, od 1751 r. , ma 2 nauczycieli. Ludność gminy w 1861 r. 684 mk. , 615 ew. , 65 katol, i 4 żyd. 3. M. , niem. MockMu Mo hrau 1574 r. Mockry, wś, pow. prądnicki, par. i szkoła Łącznik, odl. 2 1 2 m. od Nowego Mia sta. Folw. dóbr rządowych ma 845 mr. roli, 156 mr. łąk, 60 mr. stawu, 32 mr. nieuż. Gleba uboga. Owczarnia. Wś ma 14 ogrodz. , 12 komorn. , 454 mr. roli, 73 mr. łąk, 12 mr. ogr. Młyn wodny i tartak. 4. M. , niem. Muckerau, 1333 r. Mockir, 1360 r. Mockere, wś, pow. nowotarski, 16 dm. , 130 mk. 38 katol. w 1843 r. Br. Ch. Mokra 1. al. Bacha, struga w pow. toruńskim, około 3 1 2 mili długa, wytryska z jez Wieczna, leżącego na pograniczu pow. chełmskiego i toruńskiego, niedaleko Zajączkowa. Płynie przez Węgorzyn, Kiełbasin, jez. Mlewiec LebenerSee, dalej przez Gostkowo, Rogowo, Grębocin i uchodzi pod Lubiczem do Drwęcy. Od Grębocina zowie się też Wilczą strugą WolfsFliesschen. Pod Grębocinem bowiem, tam gdzie do M. wpływa mała strużka Łąka, przeprowadzili Krzyżacy już w XIII w. kanał do Torunia, który w dokumentach nosi nazwę rzeki. Poniżej dawniejszego zamku krzyżackiego wpływa ten kanał do Wisły. Za czasów krzyżackich służył do pędzenia młyna, warzenia piwa i prowadzenia innych robót siły wodnej wymagających. Jako swoje wyłączne dzieło uważali go Krzyżacy w obrębie całego miasta za swą własność, szczególniej o ile służył do pędzenia młyna. Spad tej rzeczki jest tak silny, że gdy się zamknie kurki sześciu tryskających studni, po; mieście rozłożonych, to z siódmego, na podwórzu ratuszowym, bije promień wody na 15 stóp wysokości ob. Roczniki towarz. nauk. w Toruniu, 1884, str. 72 i Wernicke Beschr. der Stadt. Thorn, str. 245. 2. M. , niem. MukrzFliess, struga, pow. świecki, wypływa z je ziora, nad którem leży osada Mokrz, płynie potem ze wschodu na zach. przez Eibenbusch i Hutę i wpada pod Lniankiem do Ryszki, z którą razem uchodzi do Czarnej wody. 3. M. , dok. Mockera al. Muchir, struga w Pomezanii. Nad nią leżał w XIII w. jakiś gród warowny starych Prusaków, który zdobył i zburzył Henryk, margrabia miśnieński 1218 do 1288. Zdaje się, że to ta sama strużka, któ ra się wije przez wieś Mokre w pow. gru dziądzkim, a potem wpływa do Wisły ob. Script, rer. Pruss. I, 60, 357 i III, 545. Kś. Fr. Mokra, ob. Mokre, pow. chojnicki. Mokracz, wś i folw. , pow. piotrkowski, gm. Łękawa, par. Bogdanów, odl. 14 w. od Piotrkowa. Wś ma 5 dm, 89 mk. , 44 mr. ; folw. 4 dm. , 9 mk. , 463 mr. ziemi; browar piwny. Folw. M. z wsią t. n. i kol. Kielchenow rozl. mr. 462 gr. or. i ogr. mr. 368, łąk mr. 19, past. mr. 24, lasu mr. 39, nieuż. i place mr. 12; bud. 3, z drzewa 10. Wś M. osad 14, z gr. mr. 46; kol. Kielchenów os. 27, z gr. mr. 296. Mokradki, wś, pow. nowoaleksaadryjski, gm. NowoAleksandrya, par. Włostowice. Leżą w dolinie nadwiślańskiej, w odl. 1 2 w. od Wisły, pod samymi Puławami, których stanowią niejako przedmieście. Tu mieszkają biedniejsi studenci instytutu agronom. puławskiego a latem liczni goście przybywający do Puław na mieszkanie. Na gruncie M. mieści się wzorowa obora instytutu puławskiego. Stała ludność wynosi 305 dusz. Br, Oh, Mokradle, przys. do Bielin, pow. Nisko, o 6 7 kil. od Ulanowa, na wsch. od Bielin, nad bezimiennym pot. , uchodzącym z praw. brz. do Sanu, w równinie 191 m. npm. Od płd. i wsch. San oblewa M. , które na zach. graniczą z król. polskiem. Mac. MokradłaBorów, os. , pow. łęczycki, gm. Tkaczew, par. Leźnica Mała, odl. od Łęczycy w. 8. Mokradły, os. , pow. obornicki, 1 dm. , 7 mk. ; należy do dom, Boduszewo. Mokrady, dobra, pow. siebieski, w 2 okr. polic, gm. Tomsiny, 84 dusz rewiz. , własność sukcesorów Ign. Medunieckiego. Mokradź, węg. Mokrady, wś i folw. , hr. liptowskie Węgry, pow. dolnokubiński, nad rz. Orawą. Ma 38 dm. , 161 mk. , a obszaru 1507 kwadr, sążni, . Ludność rzym. katol. należy do par. w Bzinnem, ewang, do gm. ewang. w Kubinie dolnym; tamże sąd i urz. podatk. Według szem. duch. dyecezyi spiskiej było w r. 1878 dusz rzym. kat. 124, ewang. 7, żydów 12, razem 143. Gospodarstwo folwarcz

Mokra

Mokra

Mokracz

Mokradki

Mokradła

Mokradły

Mokrady

Mokradź