W 1827 r. 23 dm. , 155 mk. Folw. i wś M. 1 rozl. mr. 979 gr. or. i ogr. mr. 512, łąk mr. 73, past. mr. 135, lasu mr. 240, nieuż, i place mr. 19; budowli murowanych 3, z drzewa 19. Wś M. wieś os. 25, z gr. mr. 254. 3. M. al. Mokre, wieś włościańska, pow. konecki, gmina Duraczów, par. Odrowąż, odległa 17 w. od Końskich; ma 49 dm. , 316 mk. , 479 mr. Wchodziła w skład dóbr Końskie. 4. M. , kol. i folw. , pow. częstochowski, gm. i par. Miedzno, odl. 20 w. od Częstochowy w stro; nie północnej. Kol. ma szkołę począt. ogólną, 88 dm. , 589 mk. , 1171 mr. ; folw. 4 dm. , 10 mk. , 190 mr. ; stanowi majorat gen. Heydena; wchodził w skład dóbr Iwo; os. leś. i os. karcz. 3 dm. , 15 mk. , 1695 mr. lasu rząd. , należącego do krzepickiego leśnictwa i 4 mr. grun. karcz. W XV w. należała do par. w Kłobucku, mia ła 30 łanów kmiecych, folw, i była dziedzi ctwem Mikołaja h, Junosza Dług. III, 170 i 171. 5. M. , ob. Mokre. Br. GL Mokra, góra, ob. Końskie t. III, 355. Mokra 1. wś nad rz. t. n. , pow. bałcki, gm. Woronkowce, par. Rybnica; 100 dm. , 450 mk. , 1152 dz. ziemi włośc, 2315 dz. dwor skiej. Cerkiew pod wez. ś. Michała, ma 700 parafian, 48 dz. ziemi. Byłe dziedzictwo Ja błońskich, dziś Micińskich. 2. M. al. M. Do lina, mała rzka w pow. bałckim, wpadająca z prawej strony do rz. Trościańca, poniżej wsi M. , powyżej której ma źródła. 3. M. , dopływ rz. Bucz lew. dopł. Irpenia. 4. M. , stru mień w pow. bałckim, praw. dopł. Jahorłyka ob. . 5. M. Bahwa, rzka, ob. Bahwa, 6. M. Dereniucha, ob. Dereniucha, 7. M. Kalihórka, ob. Kalihórka Mokra, 8. M. Wola, przedmie ście Ostroga. Lr. M. Mokra 1. Dąbrowa, w narz. ludowem Mokfa Dvlrowa, wś i dobra, pow. piński, przy drodze poczt, nieświeskopińskiej, pomiędzy st. Łyszcze i mkiem Łohiczyn, w 1 okr. polic, łohiczyńskim; wś ma 32 osad i 203 mk. ; miej scowość poleska, grunta piaszczyste. Dobra, własność Staszewiczów, mają 2335 dz. obsza ru. Dawniej królewszczyzna w wojew. brześciańskiem, w pow. pińskim, wspomniana w lokacyi wojska 1717 r. , płaciła hyberny, czo powego i podymnego 400 złp. Vol. Leg. VI, str. 191. 2. M. góra, os. karcz. , pow. miń ski, przy drodze pomiędzy wsiami Krupica i Piaciewszczyzna, nieopodal kotliny rz. Ptycza. 3 M. Łowsza ob. Łowsza, A. Jel. Mokra 1. zabudowania i leśniczówka, pow. jarosławski, gm. Pawłosiowa. 2. M. , leśniczówka, pow. jarosławski, gm. Bozwiennica, na obszarze dworskim, w płn. stronie obszaru Rozwiennicy. 3. M. al. Mokre, grupa chat w Rudołowicach, pow. jarosławski. 4. M. , karczma na obszarze dworskim Zagórza, pow. łańcucki. 5. M. , karczma we wsi Manasterz, pow. łańcucki. Br, O, Mokra Sekta, las w pow. bohorodczańskim, powyżej wsi Chmielówki, wzniesiony 533 m. Wypływa z niego potok Chmielówka. Mokra strona z Burdą al. Burdmzem wś, pow. łańcucki, leży w równinie 1 kil. na płd. od Przeworska, przy gościńcu z tegoż miasta do Kańczugi. Folw. B. leży na wsch. od wsi. Wzniesienie wynosi 97 m. Wś ma 637 mk. rz. kat. , należących do par. w Przeworsku. Więk. pos. ks. Jerzego Lubomirskiego spad kobierców, jest attynencyą ordynacyi przeworskiej i ma tylko 34 mr. roli; pos. mn. 900 roli, 63 łąk i ogr. i 22 mr. past. Kasa pożycz. gminna rozporządza kapitałem 1840 zł. w. a. U Nakielskiego, w spisie wsi należących do par. przeworkiej tamtejszych Miechowitów w r. 1610, M. strona podaną jest jako składają ca się z 22 łanów kmiecych. Graniczy ona na zach. z Dębowem, na płd. z Urzejowicami a na wsch. z Maćkówką. Mac. Mokra 1. strona, góra wznosząca się na granicy gm. Kielnarowej, Białej i Matysówki, w pow. rzeszowskim, pod 39 42 43 wsch. dłg. g. F. , a 49 59 19 płn. sz. g. Wznie sienie 366 m. npm. szt. gen. . Miejsce znaku triang. 2. M. strona, grupa chat, pow. rze szowski, gm. Kielnarowa, w zach. części tej że gminy, na płd. stoku góry tej nazwy. 3. M. strona przedm. Tyczyna, pow. rzeszow ski, na praw. brz. Struga, na płn. od miasta, na płn. wschód od Kielnarowy. Br. G. Mokra Sura, rzką w pow. ekatyrynosławskim, prawy dopływ Dniepru, 10 mil długa; wpada pod wsią Wołoską, poniżej Starego Kudaku, prawie naprzeciw 3go z rzędu porogu Surskiego. Z praw. brzegu przyjmuje rz. Komyszewatą. Oprócz tego wpada do niej rzeczka Hruszewka. Mokra Żurawka, rzeczka, prawy dopływ Tylihułu. Mokra 1. al. Mokre, niem. Mokrau, dobra ryc. i gm. wiejska, pow. pszczyński, odl. 3 1 2 mili od Pszczyny a 1 2 m. od Mikołowa. Dobra rycerskie, z folw. Kieferberg, Hucisko i Neuhof, mają 1100 mr. roli, 70 mr. łąk i około 600 mr. lasu iglastego starodrzewu, 200 mr. zagajników 1500 mr. po wyciętych lasach. Gmina ma 1850 mr. roli i 50 mr. lasu. Należą do niej kolonie Huta, Kieferberg, Goj i Mokre. Wieś ma kościół katol. parafialny i dwuklasową szkołę katol. 330 uczniów. W 1843 r. było tu 74 dm. i 1120 mk 10 ewang, i 15 żydów. M. leży w okolicy pagórkowatej, przedstawiającej wiele geologicznych ciekawych szczegółów. Pagórki te składają się z potężnych pokładów muszlowego wapienia, mających do 60 stóp grubości. W głębi ziemi znajdują się wszędzie pokłady

Mokowicz

Mokra Żurawka