dzielne osady Wierzbno i Królikarnia ob. . W 1876 r. M. miał około 150 dm. i 1421 mk. , obecnie ludność podwoiła się prawdopodobnie. M. jest dawną osadą, założoną prawdopodobnie już w epoce historycznej, śród puszczy okalającej Warszawę. Była to wieś książęca, założona na prawie niemieckiem i posiadająca rozległy obszar, który częściowo książęta rozdawali różnym osobom. Jan, ks. czerski i warszawski, odstąpił sołtystwo mokotowskie dworzaninowi swemu Wawrzyńcowi. Po wcieleniu Mazowsza do Korony M. stanowił część sstwa warszawskiego, którego posiadacze wydzierżawiali często M. bogatszym mieszczanom. W 1611 r. miał tu letnią siedzibę Jerzy Burbach, kupiec gdański i warszawski, i wtedy zamieszkiwali u niego kniaziowie Szujscy. W 1775 r. część wsi M. , da sstwa warszawskiego należącej, nabyła ks. Elżbieta z Czartoryskich Lubomirska, żona marszałka w. kor. , i wystawiła tu piękny pałacyk a przy nim założyła ogród. Stanisław August bawiąc w Łazienkach nawiedzał nieraz księżnę. Część ta przeszła w spadku na córkę księżny hr. Stanisławową Potocką, od której w 1845 r. nabył ją z pałacem i ogrodem Franciszek Szuster. Grunta M. w 1788 r, wypuszczone zostały w dzierżawę emfiteutyczną na 20 lat hr. Tomatysowi, założycielowi Królikarni. Gdy po wyjściu terminu kontrakt nie został odnowiony, w 1818 r. postanowieniem ks. namiestnika królestwa polskiego M. został rozdzielony na kolonie. Przestrzeń M. podług pomiarów z r. 1810 sporządzonych, wr. 1818 wynosiła w ogóle 2310 mr. 166 pr. i dzieliła się wówczas na następne części Wójtostwo mokotowskie 149 mr. 151 pr. , folw. M. 532 mr. 132 pr. , osady włośc. 607 mr. 7 pr. , pro bostwo ujazdowskie 118 mr. 69 pr. , szpital pp. marcinkanek 76 mr. 80 pt. , kolonie po Merlinim na prawie emfiteut. 14 mr. 178 pr. , grunt emfit. po szambelanie Wieleżewskim 34 mr. 18 pr. , po ks. Lubomirskiej dziedziczny grunt 76 mr. 96 pr. , po tejże na prawie emfit. , w r. 1821 wychodzącem, 13 mr. 8 pr. , podpułkownik Drużbacki prawem dziedzictwa 194 mr. 147 pr. , Sowiński dziedziczny grunt 103 mr. 67 pr. i wieczystodzierżawny 108 mr. 50 pr. , ks. Michał Radziwiłł, woj. wileński, w Królikarni prawem dziedzictwa 3 mr, 40 pr. i wieczystodzierżawnem 234 mr. 73 pr. , ks. karmelici bosi w dziedzictwie 6 mr. 62 pr. , Czapski prawem emfit. 30 mr. 132 pr. , Podkański dziedzicznie 3 mr. 116 pr. Za rządu pruskiej utworzono na gruntach karmelitom bosym warszawskim zabranych, kol. niemiecką pod nazwą Szopy niemieckie. Dla tej kolonii z dóbr Mokotowa wydzielono mr. 152, dla Łazienek zaś królewskich mr. 7 pr. 174. M. gmina należy do sądu gm. okr. IV w Wilanowie, ma trzy szkoły począt. Mokotów, Szopy niemieckie, Czerniaków, posiada 9 cegielni, fabr. mydła i świec stearyn. Szopy i 5628 mk. 1876 r. . Rob. Br. Br. Ch. Mokowicz dok. , ob. Mogwitz. Mokowicze, wś cerkiewna, pow. włodzimierski, u źródeł rz, Stochodu, na płd. zach. od Jezioran; ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 36, 37, 460. Mokówko, wś włośc. , pow. lipnowski, gm. Chalin, par. Mokowo, odl. o 22 w. od Lipna, posiada szkołę gminną, ma 13 dm. , 194 mk. , 515 mr. gr. dobr. , 33 nieuż. Wś ta stanowiła posiadłość benedyktynów pułtuskich. Mokownica, zwana niekiedy Makownicą ob. , rz. w pow. lipnowskim; wypływa pod wsią Mokowem z jeziora Chudzewo, płynie w kierunku zach. płd. przez Wierznicę, Dyblin, Strużowo i za Gołyszewem wpada z prawego brzegu do Wisły. Długa przeszło 10 wiorst. Pod Dyblinem przyjmuje z praw. brz. strugę bez nazwy, płynącą od Bęklewa a początek biorącą z jeziora pod wsią Tupadły. Mokowo, jezioro w dobrach t. n. , w pow. lipnowskim, ma do 210 mr. obszaru, przy głębokości dochodzącej podobno do 30 stóp. Wody jego mają odpływ do Wisły. Nad brzegami jeziora leżą wsie Mokowo, Mokówko, Chalin, Chudzewo i Łagiewniki. Od strony Mokowa i Mokówka jest to jezioro błotniste, trzciną zarosłe, ryb niewiele posiada, głównie liny i karasie. Mokowo, wś, pow. lipnowski, gm. Chalin, par. Mokowo, odl. o 21 w. od Lipna, posiada kośc. par. drewn. z 1699 r. , szkołę początkową ogólną, 19 dm. , 120 mk. , 547 mr. gr. dobrego, 90 nieuż. Folw. i wś M. rozl. mr. 545 gr. oi. i ogr. mr. 407, łąk mr. 72, wody mr. 46, nieuż. i place mr. 20; bud. z drz. 15. Wś M. os. 28, z gr. mr. 51. Kościół par. tutejszy niewiadomej erekcyi. Zdaje się że w 1699 r. postawiono już na miejscu dawniejszego nowy kościół; obecny w 1841 r. odnowiony. Wś sama była własnością Chełmickich i Mokowskich. Między M. a Mokówkiem, na łąkach nad jeziorem, stare grodzisko, usypane ręką ludzką i otoczone wałem ob. Gawarecki, Opis Ziemi Dobrz. , str. 92. M. , par. dek lipnowski dawniej dobrzyński, ma 2419 dusz. Mokra 1. Lewa i Prawa wś, pow. skierniewicki, gm. Skierniewka, par. Skierniewice. Leży w stronie zach. od Skierniewic, przy linii dr. żel. warsz. bydg. Posiada szkołę początkową ogólną. M. Lewa ma 346 mk. i 1158 mr. ; M. Prawa ma 448 mk. i 1307 mr. W 1827 r. było tu 74 dm. , 524 mk. Wspomina tę wś Lib. Ben. Łask. II, 274. 2. M. wieś, wś i folw. , pow. radzymiński, gm. Międzyleś, par. Postoliska, odl. 21 w. od Radzymina. Ma 280 mk. , 990 mr. ziemi folw. i 253 mr. włośc.

Mokoń

Mokowicz

Mokowicze

Mokówko

Mokownica