założył fundamenta pod obecnie stojący ko ściół murowany Jan Onufry Ossoliński, ssta drohicki, ukończył go zaś Jan Żebrowski, ka nonik katedry podlaskiej, i Aleksander Osso liński, kasztel, podlaski; konsekracyi dopełnił d. 1 września 1837 r. Jan Marceli Gutakowski, biskup podlaski. Wzniesiony według tegoż samego planu zmniejszonego do 1 4 części w jakim miał być zbudowanym kościół na pa miątkę konstytucyi 3 maja, pod wezwaniem Opatrzności Boskiej w Warszawie, w miejscu gdzie jest obecnie ogród botaniczny. Blisko M. w polu, w miejscowości zwanej Budzieszyn al. Budzisyn, w r. 1450 Michał Goliginowicz po stawił drewniany kościół pod wez. N. P. Ma ryi, w którym mieścił się cudami słynący obraz N. Panny, a przy kościele studzienka z wodą uzdrawiającą chorych na oczy. Kościół ten z czasem zrujnowany, został w 1819 r. ro zebrany, z resztek drzewa postawiono kaplicę we wsi Jasnicach, a cudowny obraz przeniesiono do kościoła w M. W temże samem miejscu sta nęła murowana kaplica, w ołtarzu której jest obraz M. Boskiej, malowany przez Lebruna. W kościele mokobodzkim w wielkim ołtarzu obraz Zbawiciela nauczającego rzeszę, pędzla Smuglewicza, oraz trzy obrazy ś. Cecylii, ś. Pawia i ś. Hieronima, nieznanych malarzów włoskich, odnowione staraniem kolatorki. Pro boszczem tutejszym był przez czas krótki ks. . Kasper Cieciszowski, późniejszy metropolita mohylewski. Na cmentarzu pochowany Wła dysław Dmowski, właściciel dóbr Reczki, sę dzia trybunału cywil, podlaskiego w Siedl cach, który ostatni zasiadał do r. 1842 na sesyach w żupanie i kontuszu. Na jego na grobku napis, który sam dla siebie ułożył Hic corpus Vladislai Dmowski jacet, Qui antehac fuit loquax, at praesens tacet, Nativificatur 19 Junii 1767 anno, hucusque vixit, Hos annos Omnipotens Ei benedixit. Qui leget haec Epigramata cum intencione pia, Dicat pro anima Ejus Ave Maria. Do parafii M. , w dek. siedleckim, należą, prócz M. , wsie Bale i Kapuśniaki, niegdyś przedmieścia, oraz wsie szlacheckie Męczyn, Skupie, Swiniary, Osiny Dolne i Górne, Księżopole Smolaki, Ks. Jał mużny, Pieńki, Zemły, Jeruzale, Reczki i os. młyn. Ostasowizna nad Liwcem, ogółem prze szło 2600 dusz. Własność większa należy do Wandy z Chrzanowskich Kuczyńskiej. W ca łej parafii i w całej gminie Skupie nie ma włościan tylko mieszczanie i drobna szlachta. Folw. M. wraz z os. młyn. Ostasowizna, os. młyn. Niedźwiadek i lasem, rozl. mr. 593 gr. or. i ogr. mr. 19, łąk mr. 22, past. mr. 3, lasu mr. 340, zarośli mr. 205, nieuż. mr. 4; bud. drewn. 12. Br. Ch, K. Kuczyński Mokoń, ob. Mokonia. Mokonia al. Mokoń lub Mokońka, niewielka bagnista rzka w płn. str. pow. ihumeńskiego, ma początek w lesistych moczarach w okolicy wsi Kliniki i Zabołocie, pod zaśc. Podostrowy rozlewa się w jeziorko i ma młyn; niżej pod wsią Mokonią przecina gościniec z Pociczoła do wsi Słobody i przyjąwszy w siebie strugę płynącą z jez. Jasne, wpada do Uszy z lewej strony. Płynie lesistemi nizinami w kierunku wschpłd. ; długość biegu około 2 mil. Mokonia, wś nad rzką t. n. , w płn. str. pow. ihumeńskiego, przy drodze z folw. Pociczoło do Słobody, ma 6 os; miejscowość pole ska, grunta lekkie. A. Jel. Mokońka, ob. Mokonia. Mokos al. Mokas, wś i kol. , pow. sochaczewski, gm. Chodaków, par. Brochów, odl. 7 w. od Sochaczewa, ma 60 mk. Folw. M. rozl. mr, 598; w r. 1876 został rozdzielony pomiędzy 13 nowonabywców, z uregulowanemi oddzielnemi hypotekami. Mokoszyn al. Mokosin, ob. Mąkoszyn. Mokosznica, niem. Makosznikabruch, pole, pow. świecki, wspomniane w dok. z 1385 r. ob. Wegner, Gesch. d. Kr. Schwetz, str. 402. Mokotów al. Monkotów, wś, kol. i os. fabr. , pow. warszawski, gmina Mokotów. Jest to obecnie przedmieście Warszawy, rozciągające się w płd. stronie miasta, po za rogatką belwederską i mokotowską. Zajmuje ono krawędź wyniosłego brzegu doliny Wisły, oddalającego się tu od jej koryta około 2 wiorst i rozciąga się dalej po stokach wyniosłości i w nizinie. Graniczy od wsch. z gruntami wsi Sielce, w nizinie nadwiślańskiej, na płd. z kol. . Szopy, na zach. z wsią Rakowiec, od płn. przytyka do terytoryum miejskiego. Część M. bliższa miasta, mianowicie domy powznoszone przy szosie do Sielc prowadzącej i przy szosie mokotowskiej, należy pod względem policyjnym do miasta. Obecnie w dolnej części M. mieszczą się cegielnie, korzystające z bogatych pokładów gliny w nizinie nadwiślańskiej, dom dla paralityków nieuleczalnych, liczne wille, domki letnie, ogrody publiczne z restauracyami Promenada, Marcelin, Sielanka, w górnej zaś części stoi kościół filialny parafii św. Aleksandra w Warszawie, murowany, wzniesiony w 1856 r. , szkoła początkowa, zabudowania i stajnie towarzystwa kolei konnych, liczne ogrody, wille, domy prywatne. W stronie zach. , pomiędzy szosą radomską a Rakowcem rozciągają się obszerne pola, stanowiące własność rządową a służące w ciągu lata dla ćwiczeń artyleryi i miejsce odbywania corocznych wyścigów, urządzanych w ciągu czerwca przez Towarzystwo wyścigów konnych. Po przeciwnej stronie szosy, na krawędzi górującej nad niziną nadwiślańską wznosi się kościół, a dalej na gruntach do M. pierwotnie należących powstały od Mokisz Mokoń Mokonia Mokonia Mokońka Mokos Mokoszyn Mokosznica