Mohyłki, Mogiłki, jez. w pow. homelskim; rocznie poławia się około 30 pudów płoci, okuni, szczupaków i leszczów. Mohyłki, pole i cmentarzysko przedhistoryczne na obszarze wsi Łuka, w pow. buczacckim. ob. Łuka 2. Moi niem. , ob. Małyska. Moimuehle, młyn w Zacharzowicach, pow. toszyckogliwicki, Mois 1. górne i dolne, niem. ober i nieder, 1307 r. Parvum Moyes, dwie wsie i folw. , pow. lwowski na Szląsku. M. dolne w 1844 r. 30 dm. , 195 mk. , par. kat. i ew. Lwów Loewenberg; owczarnia, łomy piaskowca. M. górne, 74 dm. , 352 mk. 109 ew. ; młyn wodny Hoppenmuehle. 2. M. górne i dolne ober i nieder j 1178 r. Moj ges major Moyges minor, 1217 Mogez, 1375 Nedirn Moges, dwie wsie, folw. , sołtystwo, pow. nowotarski na Szląsku. M. górne w 1843 r. 43 dm. , 282 mk. 10 ew. , kościół par. kat. , szkoła kat. Folw. z owczarnią. M. dolne miało 53 dm. ; sołtystwo 327 mk. 12 ew. , szkoła katol, od 1833 r. Folw. z owczarnią, Br, Ch. Molsdorf dolne i górne nieder i ober, 1389 Meusilbersdorff, wś, pow. jaworowski, w 1843 r. 39 dm. , zamek, 2 folwarki, 266 mk. 41 kat. ; młyn wodny, owczarnia. Par. ew. w Jaworze. Do dóbr M. należy folw. Keulendorf. Moiseknell, wś, pow. rygski gub. inflanckiej, w par. Rujen, na granicy pow. parnawskiego. ; st. poczt. pomiędzy st. Rujen o 21 w. a Kurkund o 20 w. . Moisiejewka, wś, pow. rohaczewski, gm. Merkułowicze, 26 dm, , 132 mk. Mojsiejówka, wś nad rz. Sułą, pow. chorolski gub. połtawskiej, o 28 w. od m. pow. Ma 36 dm. , 2314 mk. Moisselbritz niem. , dobra ryc. na Rugii, st. p. Patzig o 3, 7 kil. ; mają 268, 75 ha obszaru; czysty dochód z gruntu 7, 575 mrk. Moithienen niem. , ob. Mojtyn. Moitzelfitz niem. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. kołobrzeski, mają st. poczt. ; obszar wynosi 1043, 47 ha; czysty dochód z gruntu 7, 216 mrk. Właśc. niemiec; mleczarnia, hodowla bydła i owiec, gorzelnia parowa. Moitzow niem. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. Greifenberg, st. poczt. Zitzmar, 4, 3 kil. odl; obejmują 368, 55 ha; czysty dochód z gruntu 6664 mrk. Właśc. niemiec. Mojbiele, wś, pow. trocki, w 3 okr. polic, gm. Jezno, okr. wiejski Sipowicze, o 17 w. od gminy; łącznie z wsią Tauluki, 31 dusz rewiz. Mojcza, wś, pow. kielecki, gm. Dyminy, par. Kielce; leży w wyniosłem położeniu; na zachód od wsi wzniesienie dochodzi 1350 stóp. W 1827 r. wś duch. , 66 dm. , 437 mk. W XV w. własność bisk. krakowskiego, do którego należą dwa łany kmiece. Drugie dwa łany stanowią uposażenie wicedziekana kieleckiego. Do niego należy również młyn, staw i łan młynarski. Dziesięcinę ze wszystkich pięciu łanów bierze wicedziekan Dług. II, 448. Mojgie, folw. , pow. wiłkomierski, par. Onikszty, własność Bławzdziewicza. Mojgiszki, folw. , pow. wiłkomierski, par, Pobojska, własność Lawdańskich. Mojki, wś szl. nad rz. Śliną, pow. mazowiecki, gm. Piszczaty, par. Kobylin. Mojkowice, w dok. Moykovycze, dawniejsza nazwa dzisiejszej wsi Majkowice ob. w pow. noworadomskim, gm. Masłowice, par. Ręczno. W XVI w. wś ta nosiła nazwę Mojkowice, jak o tem świadczą regestra poborowe z 1552 r. ob. Pawiński, Wielkopolska, II, 269 i Lib. Ben. Łaskiego t. II, 197. Należała do par. we wsi Rączno dziś Ręczno, stanowiła własność kasztel. rozpierskiego, miała 6 osad, 4 łany i młyn. Wś ta była gniazdem rodowem legendowego Floryana Szarego h. Koźlorogi, który w bitwie pod Płowcami 27 września 1331 r. zwrócił uwagę króla Łokietka swą skargą na złego sąsiada, dokuczliwszego niż otrzymana rana, którą sam sobie opatrywał, wpychając wysunięte na wierzch jelita. Ztąd powstał przydomek Jelita, który przeszedł i na nazwę herbu. Siedzibą tego Floryana był podobno Paprocki, Herby, 254 257 zamek Sardęga nad Pilicą, w pobliżu Mąkowic, stanowiących odwieczne dziedzictwo tej rodziny. Mnogich potomków Floryana wspominają księgi sądowe piotrkowskie i radomskie, jako dziedziców na Mojkowicach, Woźnikach, Górze i innych. Potomkowie ci osiedliwszy się w piotrkowskiem, we wsiach Białocinie, Gomolinie, Kamocinie, Kozierogach, Łochyńsku, Piwakach, Postękalicach i Wilkoszewicach, przyjęli nazwy Białeckich, Gomolińskich, Kamockich, Kozierowskich, Łochyńskich, Piwakowskich, Postękalskich i Wilkoszewskich, w radomskiem zaś od Gawłowa, Jajek i Skąpy, przezwali się Gawłowskimi, Jajkowskimi i Skąpskimi, a od Mokrska, w ziemi wieluńskiej, Mokrskimi. Podobnież w pow. Szadkowskim z Paprotni, Wrzesin i Tarnówki, wyszli Paproccy, Wrzesińscy i Tarnowscy. Był to ród wielce przedsiębierczy, energiczny, który nie tylko skolonizował gęsto rodzinne strony, lecz wysłał śmiałych osadników w dalekie strony Rusi i tam dał początek rodom Zamoyskich, Korytków, Borzobohatych. Br. Ch. Mojnowo, wś włośc. , pow. sierpecki, gm. Bieżuń, par. Lutocin, odl. o 20 w. od Sierpca. Ma 27 dm. , 330 mk. , 865 mr. gruntu dobrego, 19 nieużytków. Mojówka, wś nad rz. Buszynką Kałamanówką, pow. jampolski, gm. Bubczyńce, par. Czernijowce, o 30 w, od Jampola, o 43 od st. Rachny, o 22 w. od Dżuryna; 152 dm. , 600

Mohylówka

Mohyłki

Moimuehle

Mois

Moiseknell

Moisiejewka

Mojsiejówka

Moisselbritz

Moithienen

Moitzelfitz

Moitzow

Mojbiele

Mojcza

Mojgie

Mojgiszki

Mojki

Mojkowice

Mojówka