chał Bednarz, Andrzej Bednarz, wójt, każde z nich ma chałupę i ogródek; Lejzor Bujnowicz i Bujniczka wdowa. Ci wszyscy, prócz wójta, każdy zosobna płacą pogłównego na rok ogólnie zł. 12. Tę zupę skończona administracya JmP. hetm. polu. subarendowała ad diem primam julii 1761 za sumę 3500 złp. W tejże żupie za panew nową, potrąciwszy używanie onej przez kwartał, benifikowano przeszłej administracyi 1100 złp. Siarczyński pisze w dykcyonarzu rkp. Ossol. 1825 Studnia wody słonej jedna używana, dwie opuszczono. Jej głębokość 25, a wysokość wody 10 sążni. Sto funtów surowicy wydaje 24 fun. soli. Na 1 cerunie i 2 panwiach warzy się rocznie 22, 400 centn. soli. Dobywanie soli zostało zaniechanem w 1839 r. Lu. Dz. Modryń, dawniej Modryń Wielki, wś i folw. , pow. hrubieszowski, gm. Mircze, par. r. 1. Hrubieszów, r. g. Modryń, odl. od Chełma 62 w. , od Hrubieszowa 16 w. , od Bugu 10 w. Posiada cerkiew paraf. i szkołę począt. Osad włośc. 65 było w r. 1864, teraz jest 78 i zajmują one przestrzeń 721 mr. Ziemi cerkiewnej 92 mr. W 1827 r było tu 65 dm. i 368 mk. Dworska przestrzeń całości wynosi 2221 mr. , z którego to obszaru oddzielony został hypotecznie w 1882 r. folw. Anusiu rozl. mr. 410 ziemi or. i ogr. mr. 368, łąk mr. 42. Folw. ten ma dom mieszkalny drewn. , budynki dla służby, gospodarskie 2 bud. mur. i 5 drewnianych. Folw. główny M. ma ogólnej przestrzeni 1811 mr. ,, a w tem ogr. 27 mr. , pól or. 730 mr. , łąk 150 mr. i lasów 904 mr. Budynków gospodarskich mur. 10, drewn. 7. Dwór nowo wzniesiony mur. , oficyny drewn. , domów dla służby 5 drewn. , stary dwór w połowie mur. , zajazd mur. , cegielnia, wiatrak, wapniarka w której wapno marglowe hidrauliczne wypala się do 10 pieców rocznie. Grunta wszystkie są co do położenia faliste, położenie niskie, oszuszone doliny stanowią wyborne łąki, ziemia bardzo przepuszczalna; pod warstwą 3ch stóp czarnoziemu znajduje się szczery ziarnisty piasek; w części płd. , więcej wyniosłej, grunta przeważają gliniaste, w stronie płd. zach. od folw. borowina na przestrzeni 60 mr. , w warstwie półtory stopy grubości, z podłożem z marglu, jest to ziemia najurodzajniejsza, która na 15letnim nawozie wydaje 8 do 10 ziarn pszenicy. Za czasów austryackich przez M. szedł trakt solny, którym na płn. wieziono sól z Galicyi i wino z Węgier, teraz przechodzi trakt fabryczny, komunikujący cukrownie Mircza i Poturzyna z Hrubieszowem i koleją w Chełmie. Cukrownia mirecka oddalona o w. 3 a od folw. Anusiu w. 2, dla której rozwiniętą jest plantacya buraków. M. jest bardzo starą osadą, należał on do sstwa hrubieszowskiego a następnie, w początkach XVIII w. , przyłączonym został do sstwa grodowego grabowickiego. Za rządów austryackich M. sprzedanym został i od tego czasu stanowi prywatną własność. Na gruntach M. znajdują się mogiły sięgające odległej starożytności; na granicy Mircza wysoka mogiła z której podobną widać w Moniatyczach w odległości 3 1 2 mil, w lesie w części zachodniej na przestrzeni dość znacznej rozrzuconych mniejszych i większych mogił kilkadziesiąt. Gdy w r. 1879 właściciel wybrał miejsce na nowy dwór na polu przy folwarku, sądził że wybrany wzgórek był naturalnem wzniesieniem, tymczasom przy kopaniu fundamentów w głębokości 3ch łokci natrafiono na kości ludzkie i końskie i cały wzgórek okazał się nasypom; pomiędzy kośćmi znaleziono garnuszek bardzo gruby, innego jak dzisiejsze kształtu. M. był kilitakrotnie niszczony, najbardziej za Jana Kazimierza; Szwedzi spalili wszystlcie budynki i cerkiew, w następnych latach podług lustracyi sstwa wysiewano tylko tak u włościan jak w dominium 7 ćwierci żyta i 10 ćwierci owsa. Wykazy urzędowe z r. 1787 wskazują, że pod osadami włościaóskiemi było tylko użytków mr. 347 i dopiero w tym wieku M. został więcej zaludnionym a włościanom oddaną została ta przestrzeń jaką dziś posiadają. Około 1825 r. właściciel M. Michał Koźmiński, pułkownik wojsk pols. , zaczął regulować majątek, następny dopiero nabywca Władysław Milowicz ostatecznie urządził dobra, pobudował nowy folwark Anusin i podniósł kulturę; dzisiejszym właścicielem M. i Anusina jest Kazimierz Milowicz. Ostatnim ssta grabowieckim był Wilga; rezydował on w Łokaczach, w M. zaś zarządzał przez swego komisarza; siostra jego panna wymurowała swoim kosztem cerkiew w M. i kazała się pochować przed drzwiami głównemi. Cerkiew tutejsza założoną była pierwotnie przez Władysława Jagiełłę w 1406 r. Modrynlec, dawniej Modryń Mały, wś, pow. hrubieszowski, gm. Mircze, par. r. 1. Hrubieszów, r. g. Modrzyń, odl. od Chełma 60 w. , od Hrubieszowa 14 w. , od Bugu 10 w. Hypotecznie rozdzielony na dwie połowy, stanowi dwie odrębne własności 1 M. lit. A miał w r. 1864 osad włośc. 35, dziś 41, należy do nich 268 mr. ziemi, dwor. , zaś przestrzeni jest w ogrodach i polach or. 607 mr. , w łąkach 97 m. , w lasach 226 mr. W 1827 r. było tu 71 dm. i 405 mk. Budynków gospodarskich mur. 7, drewn. 7, oprócz tego dwór mur, , oficyny drewn. i 3 domy dla służby, młyn, wiatrak i cegielnia. 2 M. lit. B miał w r. 1864 osad włośc. 36, dziś jest 43, zajmują one przestrzeń 322 mr. , dwors. ogrody i pola 420 mr. , łąki 109 mr. i lasów 340 mr. ; bud. gospodar. mur. 3, drewn. 7, dwór i oficyny mur. , domów dla

Modre

Modryń

Modrynlec