czyk, Stubło, Bięłaszów, Wielka Moszczanioa, Stupno, folw. Kłopot i os. czynszowa Hurby, położona wśród lasów, jest obecnie w posiadaniu jego prawnuka Józefa hr. Dunina Karwickiego, sędz. honor. okr. dubieńskiego, któremu dostała się z działu familijnego, dopełnionego 1865 roku pomiędzy bratem Franciszkiem, dziedzicem dóbr połońskich, i siostrą Celestyną, zamężną za Alfredem hr. Wodzickim, właścicielką dóbr. lubarskich nad rz. Słuczą. M. posiada piękną rezydencyą murowaną, nad stawem, otoczoną dwoma piętrowymi pawilonami i obszernym cienistym parkiem, założonym w drugiej połowie zeszłego wieku. Miejsce to przed laty kilkudziesięciu słynęło z zabaw i zjazdów. Bywało tu wówczas wielu znakomitych mężów, między innymi często tu gościł Tadeusz Czacki. Za staraniem miejscowego dziedzica w M. stanęła w 1875 r. akcyjna fabryka cukru i rafinerya z systematem dyfuzyjnym, przerabiająca od 80 100, 000 12pudowych berkowców buraków. Fabryka ta podniosła dobrobyt w całej okolicy, tem bardziej, że urodzajność gruntów i bliskie położenie od st. dr. żel. Zdołbunowo i Oziera ny, przyczynia się wiele do ożywienia stosunków handlowych. M. jest bardzo starą osadą, w miejscowem archiwum znajdujemy ślady, że Roku od stworzenia Swiata 6830 Indicta siódmego, od Narodzenia Chrystusa 1322 d. 20 Decembiis Lubart Gedyminowicz, ks. łuckowłodzimierski, nadaje jako fundusz do zamku ostrogskiego dobra pod Łuckiem Różyszcze i Teremne, a pod Ostrogiem sioła Buszczę z dworzyszczem Borszczowieckiem, M. Wielki, M. Mały, Buderaż, Piwczę i Toczewiki, który to fundusz Aleksander, w, ks. litew. , w Grodnie 1498 r. aprobował. Fundusz ten do akt metryki koronnej d. 31 marca 1629 r. w Warszawie przyjęty. Następnie spotykamy donacyą na te dobra ur. Pawłowiczowi, od którego 3 maja 1594 r. kupił je ks. Janusz Ostrogski i do ordynacyi ostrogskiej przyłączył. Pod d. 5 stycznia 1711 r. przed aktami grodzkiemi krzemienleckiemi widzimy zeznanie ks. Aleksandra Dominika Lubomirskiego, ssty sandomierskiego, dożywocia na te dobra ur. Charbijewiczowi, pułkownikowi chorągwi tatarskiej ordynackiej. Około 1720 r. dobra te, jako posagowe, przeszły w dom Duninów Karwickich, na co jednak z powodu istniejącej jeszcze, choć tytularnie, ordynacyi ostrogskiej, nie można było spisać formalnej intercyzy; dopiero, jak widać, dlazlegalizowania tego posiadania spotykamy dokument z d. 17 lutego 1748 r. , obiatowany t. r. l9 lutego przed aktami grodzkiemi łuckiemi, już na imię syna podkomorzego sandomierskiego, autora Systemu reformy Rzeczypospolitej, a mianowicie na imię Józefa Dunin Karwickiego, regenta koronnego, i Heleny z Szembeków, wydany przez ks. Sanguszkę, miecznika w. ks. litew. Od tego czasu dobra te z przyległościami zostają w posiadaniu rodziny Karwickich. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 1, 203, 207; cz. III, i 3, 19; cz. V, t. 1, 402 405. J. D. K. Mizoezyk al. Mizocz Mały lub Stary wś nad rz. Stubełką, pow. dubieński dawniej w pow. łuckim, o 2 1 2 w. na płd. wsch. od Mizocza; 202 mk. , 366 mr. ziemi dwors. , 433 włościan. , w bardzo dobrej glebie. Osada starożytna, sięgająca XIV w. , jak świadczy nadanie z d. 20 grudnia 1322 r. Lubarta Gedyminowicza, ks. łuckowłodzimierskiego ob. Mizocz M. należy do dóbr mizockich hr. Józefa Dunina Karwickiego. Por. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 1, 203, 207. J. D. K. Mizow, Mizowo, ob. Myzowo. Mizulicze, w spisach urzęd. NizuMoze, wś dawniej szl. a teraz włośc, nad jez. Świr, pow. święciańskij w 4 okr. polic. , gm. i okr. wiejski. Wiszniew o 7 w. , o 56 w. od Święcian, 6 dm. , 58 mk. kat. 21 dm. rew. .. Mizuń, rus. Myzuń z Pszenicznikiem, Kropiwnikiem i Nowym Mizuniem wś, pow. doliński, Główna część wsi M. Stary, odl. o 12 kil. na płd. zach. od sądu pow. i urzędu poczt. w Dolinie; grupa domów najdalej na płd. wysunięta Na Roskołach al. Roszkoło odl. 38 kil. na płd. zach. od Doliny. Cały ten obszar leży między 48 47 a 48 58 płn. szer. i między 41 15 a 41 35 wsch. dłg. od F. Na zach. od niego leży Kaina, na płn. Witwica i Kniaziołuka, na wsch. Nowosielica niżna i wyżną, Pacyków, Wełdzirz, Nowoszyn i Ludwikówka, na płd. Seneczów, na płd. zach. Różanka wyżna i niżna obie w pow. stryjskim. Cały obszar leży w Beskidzie lesistym, w dorzeczu Daiestru. Wzdłuż granicy wsch. płynie na małej przestirzeni Świca, dopływ Dniestru, od płd. na płn. i oddziela M. od Pacykowa i Nowosielicy. Do Świcy wpada w obrębie wsi Mizunka. Wchodzi ona tu od płd. z Seneczowa, płynie środkiem płd. części obszaru krętym biegiem, a w kierunku przeważnie płn. wsch, następnie tworzy na małej przestrzeni granicę od Kalnej, poczem skręca na wsch. i płynąc środkiem płn części obszaru przybiera kierunek płn. wach. , zatrzymując go aż do ujścia. Ze znaczniejszych dopływów przyjmuje Mizunka w obrębie wsi od praw. brz. potoki Jałowy, Sapolej, Sokolin, Pionkę z Trojanem od lew. bYz. , Łysyniec al. Lesenicę, Dziadycz ob. ; od lew. brz. Skoperszczak z Żarwyńcem też z lew. brz. , Sobol, nastający w płd. zach. narożniku wsi, a płynący aż do ujścia wzdłuż granicy od Kalnej w kierunku płn. wsch. , wsch. a w końcu płnwsch. wsch. , Hłuboki, Bystry, Falaczarski z pot. Migłym od praw. brz. , a Tersowanym i Roztoką od

Mizerka

Mizow

Mizulicze

Mizuń