tek w okolicy zaśc. Brusiejki, przepływa oko ło wsi Muchojedy i po za nią łączy się z dru gą strugą równoległą, zwaną Kruciejka, która ginie bez ujścia w nizinach błotnych, zajmują cych niezmierną przestrzeń pomiędzy Dernowiczami nad Prypecią i Demidowiczami nad Sławeczną. A. Jel. Mizerka 1. wś i folw. , pow. sochaczewski, gm. i par. Kozłów biskupi, odl. 7 w. od So chaczewa. W 1827 r. 5 dm. . 29 mk. Obecnie folw. M. rozl. mr. 314 gr. or. i ogr. mr. 289, łąk mr. 15, past. mr. 1, nieuż. i place mr. 8; bud. mur. 1, z drzewa 4; folw. ten w r. 1873 oddzielony od dóbr Sucha. 2. M. , os. , pow. kutnowski, gm. i par. Rdutów, 1 dm. , 18 mk. , 1 mr. , należy do Rdutowa. 3. M. , os. , pow. kolski, gm. Drzewce, par. Dąbie, odl. od Koła w. 15, dm. 1, mk. 8. Br. CL Mizerna, pot. górski, spływa z płd. stoków działu Lubania, w pasmie Gorców, w obr. gm. Mizerny, w pow. nowotarskim, płynie górską doliną na płd, przerzyna wś Mizernę, a przyjąwszy od praw. brzegu potok Sygulinę, prze chodzi na wschodni obszar gminy Maniów, gdzie niedaleko młyna Cichorzyna zlewa swe wody do Dunajca z lew. brzegu. Długość bie gu 7 kil. Br. G. Mizerna, wś, w pow. nowotarskim, nad potokiem tejże nazwy, na płd. stoku działu Lubania, w pasmie Gorców, na wsch. od Maniów, a na zach. od Kluszkowiec. Zachodnią granicę tworzy pot. Sygulina, dopływ Mizerny. Zabudowania legły nad pot. Mizerną. Należy de par. łac. w Maniowcach. Do końca zeszłego wieku należała do sstwa czorsztyńskiego. W r. 1777 było tutaj dm. 25, mk. 132; r. 1799 dm. 31, mk. 198; r. 1824 dm. 31, mk. 202; wr. 1869 dm. 32, mk. 227 112 męż. , 115 kob. ; w r. 1880 mk. 237. Według lustracyi z r. 1765 było tu 7 zarębników; opłacali czynszu rocznego złp. 106 gr. 24. Wójtostwo w M. dzierżyły Józefa i Elżbieta Przedolszowskie za przywilejem Stanisława Augusta II z 22 marca 1765. Do r. 1824 M. była własnością rządową. obszar większej posiadłości obejmuje roli ornej 42, łąk i ogr. 13, past. 14, lasu 572 mr. ; mniejszej zaś posiadł. roli or. 186, łąk i ogr. 81, past. 69, lasu 1 mr. Właściciel Antoni Gerzabek. St. p. w Maniowach. Br. G. , Mizerów, niem. Misserau, wś i dobra, pow. pszczyński na Szląsku, odległe 1 1 23 mili od Pszczyny. Obszar dworski należy do dóbr księstwa pszczyńskiego Pless i składa się z folw. M. , Mittelhof i Kleinhof. M. ma 760 mr. roli i 400 mr. łąk; Mittelhof 300 mr. roli i Kleinhof 310 mr. roli i 100 mr. łąk. Gleba żytnia, położenie niskie, bagniste. Wś M. należy do par. kat. w Suścu a ew. w Pszczynie. Jest tu 6 gospodarzy, mających od 20 do 30 mr. roli, 19 ogrodziarzy 4 do 10 mr. i 22 koSłownik geograficzny. Tom VI. Zeszyt 67. morników. Pastwisko wspólne 200 mr. . i 50 mr. łąk. Do M. należą kolonie Borki i Widok. Mizery, wś, pow. sejneński, gm. . i par. Lejpuny ob. , odl 45 w. od Sejn, ma 4 dm. , 42 mk. Mizgała, pustk. , pow. sieradzki, gm. Gruszczyce, par. Wójków, odl. od Sieradza 18 w. ob. Jasionna, Mizgierze, wś, pow. rossieński, par. chwejdańska. Mizginy, wś, pow. rossieński, par. wewirżańska. Miziaków, ob. Miedziaków. Miziakowskie chutory, ob. Miedziakowskie futory. Miziowa, leśniczówka na obsz. dworskim Chlebowic Świrskich, pow. przemyślański. Miziureńce, w dok. Myziuryńce, wś kośc. nad bezim, dopł. Horynia, pow. krzemieniecki, na płd. wsch. od Zahajec; ob. Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. IV, cz. 1, 79; Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 4, 353. J. Krz. Mizlicina dok. , miejscowość pod Gnie wem, dziś już nieistniejąca, pow. kwidzyński; zachodzi w dok, z 1258 ob. Perlbach, Pr. U. B. , str. 149. Kś. Fr. Mizniki, wś włośc, pow. orszański, w 3 okr. pol. Babinowicze, gm. wysoczańska o 6 w. , zapasowy skład zboża wiejski. Mizocz, w dok. M. Wielki al. Nowy, Miczocz, mko nad rz. Stubłą lub Stubełką, pow. dubieński, w 1 okr. polic. Warkowicze o 14 w. , gm. w miejscu, o 26 w. na wsch. odDubna, a po 30 od Równego i Ostroga, o 12 w. od st. dr. żel. kijow. brzeskiej Zdołbunowo, 8 w. od st. Ozierany na linii ku granicy austr. . Ma 1795 mk. , 1303 mr. gruntów dwors. , 1721 mr. włośc, obszerne lasy sosnowe, dębo we, świerkowe i mieszane. W M. znajduje się cerkiew paraf. , kościół kat. filial. pod wez. ś. Jana Nepomucena, należący do par. Ostróg, synagoga pozwolenie na wybudowanie której dał Feliks Turski, biskup łucki, 12 grudnia 1774 r. , szkółka ludowa 2klas. , browar piwny, garbarnia, apteka, lekarz. Gleba urodzajna, czarnoziem z gliną, rodzi wszystkie gatunki zboża, szczególniej wybornąpszenicę sandomierkę; od 1875 r. plantacye buraków cukrowych. W samem mku jest 101 dm. , zamieszkałych przez żydów trudniących się handlem. Odbywa się tu 13 dorocznych jarmarków, na których sprzedają miejscowe produkty; ważny punkt dla handlu smołą. M. znajduje się w uroczem położeniu, lekko wzgórzystem, wśród gęsto rozrzuconych wsi, otoczonych owocowemi sadami, stanowiących obecnie bogactwo włościan, których w połowie XVIII w. nakłonił do tego ówczesny dziedzic Józef Karwicki, kaszt. zawichoski. Majętność, do której, oprócz mka M. , należą wsie Piwcze, Mizo33

Mituwa

Mizerna

Mizgała

Mizgierze

Mizginy

Miziaków

Miziakowskie chutory

Miziowa

Miziureńce

Mizlicina

Mizniki

Mizocz