leżało do Jaszczołtów i Lasockich. Kościół parafialny tutejszy odznacza się oryginalną budową. Forma jego jest krzyżowa, ramiona zaś tego krzyża tworzą od wschodu presbiteryum, od północy zakrystyą, od południa kaplicę, a od zachodu babieniec czyli kruchtę. Sam środek kościoła łączy cztery ramiona krzyża, ma postać ośmiościenną i to stanowi właśiciwą nawe. Dach na tej nawie zbiega się do jednego punktu, małą zakończonego wieźyczką, na innych częściach kościoła jest zwyczajny. Założycielem tego kościoła był ksiądz Jakób Jaszczołt, proboszcz katedralny płocki dziedzic M. Wedle śladu w aktach miejsco. wych, budowa jego rozpoczętą była w r. 1441, a w r. 1446 ukończona. We dwa lata później, dopełnił poświęcenia Paweł Giżycki, biskup płocki, nadawszy poprzednio plebanowi dziesięciny na wsi Rękocicach, przez proboszczów płockich dawniej pobierane. Wnosząc z kształtu okien i wnęków, niemniej sklepienia nad częścią kapłańską, kościół ten wystawiony był w stylu ostrołukowym. Osobliwość jego polegała na ośmiobocznym kształcie nawy, której pierwotne sklepienie na jeden filar zebrane było. Sklepienie to runęło w skutek uderzenia pioruna i dziś prostym sufitem z desek jest zastąpione. Część kapłańska dochowała się prawie w całości, gwiaździste żebrowanie sklepienia zbiega się w niej do czterech punktów, herbownemi tarczami otoczonych. Na jednej z tych tarcz znajduje się herb Gozdawa, na drugiej Lubicz, na dwóch zaś stronach Przerowa. Równie dobrze zachowaną jest zakrystya, do której nie z części kapłańskiej, ale z nawy kościoła prowadzą drzwi żelazne z kamiennem obramowaniem. Wnętrze kościoła dziś nic starożytnego nie przedstawia. Ołtarze są nowsze, zgrabne jednak i niezłej roboty. W wielkim umieszczony jest krucyfiks z drzewa dłutowany, po bocznych obrazy ś. Katarzyny i Nawrócenia ś. Pawła, oraz ś. Anny, bardzo dawny, przez niejakiego Wojciecha Kosińskiego fundowany. Zwraca także uwagę starożytna gotycka ambona. Ma ona kształt ośmioboczny bardzo prosty, ściany zaś u góry i dołu pięknie rzniętym z drzewa filigranem przyozdobione. W zakrystyi były niegdyś bardzo ciekawe zabytki, z tych osobliwsze kielich z pateną, krzyż i monstrancya, a raczej szczątki tych sprzętów dotąd się przechowały. Kościół ten przez czas zrujnowany, restaurowany był w r. 1834, a następnie w 1860 i w 1880 r. kosztem parafian. W zachodniej stronie wsi znajduje się nie wielkie grodzisko, kopiec z wklęsłością na wierzchu. Obwód jego wynosi 120 kroków, wysokość może około 8 łokci, a otwór. czyli wklęsłość górna 8 kroków, w dłuższym 9 a 4 w krótszym kierunku wymierza. Przed kilkunastu laty właściciel wsi sadząc na tym kopcu drzewa, miał sposobnośó przekonać się, że wnętrze jego jest wypełniono gruzom. Lu dność tej wsi trudni się wyrobem sukna grubego. Tutejszy ogród dworski odznacza się malowniczem położeniem i piękną pasieką. Ogród ten założony został w 1750 r. M. Mu rowane, par. dek. płocki 748 dusz. Folw. M. Murowane z wsią M. Murowane, Biało brzegi i Klaczkowo. W 1866 r. rozl. fol warczna wynosiła mr. 1145. Wś M. Muro wane os. 28, z. gr. mr. 320; wś Białobrzegi os. 8, z gr. mr. 154; wś Klaczkowo os. 4, z gr. mr. 16. 8. M. Garwackie, wś, pow. płocki, gm. Ramutówko, par. Bodzanów odl. o 18 w. od Płocka. Posiada kościół filialny, ma 4 dm. , 137 mk. , 718 mr. gr. dobr. Dobra M. Garwackie składają się z folw. Krawięczyn, MiszewkoGarwackie i Stanowo wraz z karcz mą i młynem wodnym nad rzką Mutawą obej mują do 1498 mr. obszaru, w tem gruntu or nego 1244 mr. Kościół w M. Garwackim był erygowany w r. 1445 przez Jana Garwackiego z M. , a przez Pawła Giżyckiego, bisk. pło ckiego, r. 1452 erekcya onego potwierdzona. Był więc pierwiastkowe parafialnym i miał nadane przez tegoż Jana Garwackiego trzy ła ny chełmińskie ziemi i łąkę zwaną Okrąglica z miejscem na sadzawkę przydatnem, oraz dziesięcinę z wsi Miszewka i Małoszewa. Gdy jednak później dla szczupłego uposażenia, oso bnego plebana utrzymać nie mógł, dekretem konsystorza płockiego z 10 paźdz. 1784 r. zo stał do kościoła parafialnego w Bodzanowie przyłączony. W r. 1848 ówczesny dziedzic M, Garwackiego i Małoszewa, Onufry Bromirski, zamknąwszy kościół miszewski, pro boszczowi bodzanowskiemu obowiązków du chownych sprawować nie dozwalał i gruntów kościelnych wydać nie chciał. Br, Ck. Miszkaśce 1. zaśc. szlach. , pow. wileński, w 3 okr. polic, o 44 w. od Wilna, 1 dm. , 7 mk. kat. 2. M. , wś, pow. wileński, w 3 okr. polic, o 52 w. od Wilna, 4 dm. , 21 mk. 9 prawosł. , 12 kat. . Miszkas. genitiv miszko, po litewsku w narzeczu żmudzkim las. Miszkawica, węg. Miskarovicza, wś, hr. beregskie, kościół filial. . gr. katol. , lasy, 109 mieszk. Miszkeniszki, folw. szlach. , pow. wileński, w 2 okr. polic, gm. Szyrwinty, okr. wiejski Wazguny, o 14 w. od Szyrwint a 65 w. od Wilna, 1 dm. , 9 mk. kat. , własność Grabowieckiego. Do dóbr M. należą wsie Tomaszyszki i Tałucie, oraz zaśc. Wiesiołówka. Miszki 1. wś włośc, pow. wilejski, w 3 okr. polic, gm. Duniłowicze o 5 w. , okr. wiejski Pachowszczyzna, 18 dusz rewiz. ; na

Misundy

Miszkas

Miszkawica

Miszkeniszki

Miszki