jeden ze swoich przywilejów dla probostwa Jastrząb z d. 2 sierpnia, wydaje w naszym dworze mirowskim. Wtenczas zatem był już jakiś folwark, bo niepodobna sobie wystawić ówczesnego dworu bez ziemi. 4. M. , dwór, pow. miechowski, gm. i par. Książ Wielki, leży na górze pod osadą Książ Wielki i stanowi rezydencyą właścicieli Książa margr. Wielopolskich. Zapewne na pamiątkę dawniejszej siedziby Myszkowskich w Mirowie pod Bobolicami w będzińskim pow. , zamek ten otzymał nazwę Mirowa. Wzniesiony został w początku XVII w. Ob. Książ Wielki. Br. Ch. Mirów, ob. Niemirów i Wały, Mirów, wś, pow. chrzanowski, leży na lew. brz. Wisły, 317 m. npm. , w lesistej równinie, należy do par. rz. kat. w Porębie, sąd pow. w Krzeszowicach, od urz. poczt. w Alwerni odl. o 8, 3 kil. Okolica M. pod względem geologicznym należy do formacyi jurasowęj. Są tutaj kopalnie glinki ogniotrwałej, używanej na tygle w hutach szklanych, którą sprowadzają do wszystkich hut w Galicy i jako najwytrzymalszą i najlepszą. M. ma 128 mk. rz. kat. , z których 27 przebywa stale na obszarze wiek. pos. Obok rolnictwa trudnią się włościanie garncarstwem i zbywają swe wyroby na targach w Krakowie, Alwerni i Krzeszowicach. Posiadł, wiek. spadkobierców Adama hr. Potockiego ma obszaru 260 mr. roli, 5 łąk, 50 past. i 217 szpilkowego lasu; pos. mn. 190 mr. roli, 33 łąk i 72 mr. past. Otoczona od zach. lasem, graniczy ta wioska na płn. z Brodłem a na wsch. z Oklęśnią. Mirowce, niem. Mireutz, część mta Suczawy, w pow. suczawskim. Br. G. Mirówek, folw. , pow. radomski, gm. Ro gów, par. Jastrząb. Należy do major. Mirów, ma 2 dm. , 12 mk. , 720 mr. Przed 50 laty by ły tu rządowe owczarnie zarodowe, po któ rych budynki murowane stanowią zabudowa nia folwarku Mirówek. Ig. J. Mirowice i Mirowska wieś, nad rz. Jeziorną, pow. grójecki, gm. Kobylin, par. Prażmów, odl. 5 w. od Grójca. W 1827 M. wś ma 12 dm. , 129 mk. Folw. M. z wś. M. , Lisowo i Lisówek rozl. mr. 739 gr. or. i ogr. mr. 387, łąk mr. 119, past. mr. 4, lasu mr. 170, nieuż. i place mr. 58; bud. z drzewa 16; płodozmian 5 i 7polowy. Wś M. os. 14, z gr. mr. 386; wś Lisowo os. 4, z gr. mr. 26; wś Lisówek os. 6, z gr. mr. 161. Mirowice, ob. Mirany. Mirówka, wś nad rzką Mirą, pow. kijowski, na płd. wsch. od Hermanówki, o 10 w. od Kahorlika, 1059 mk. , w tej liczbie 11 katol. i 13 żyd. ; 3134 dz. ziemi. Założona w połowie zeszłego wieku przez Jana Mira, sstę hermanowskiego, wchodziła w skład tegoż sstwa. W 1792 r. było w niej 68 dm. i 692 mk. Następnie własność Morzkowskich, obecnie Butowicza. Cerkiew drewn. 5 kl. pod wez. Przemienienia Pańskiego, wzniesiona 1800 r. przez Butowicza. Poprzednio była tu kaplica należąca do par. hermanowskiej. Włościanie za ziemię zapłacili 60541 rs. wykupu. W około M. na polach znajduje się wiele dawnych mogił. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 2, 470, 471. Mirówka al. Mierówka, część Budek nieznanowskich, pow. Kamionka Strumiłłowa. . Mirówko, niem. Kl. Mirau, wybudowanie, ob. Mirowo, Mirowlany, wś, pow. grodzieński, własność Szczyttów. Mirowo, folw. , pow. chodzieski, 1 dm. , 27 mk. , należy do dom. Strzelce. Poczta, gośc, tel. i st. kol. żel. Chodzież. M. St. Mirowo 1. niem. Gr. Mirau al. Mierau, do bra ryc. , pow. kościerski, st. p. Garczyn 3 kil. odl. Mają 586, 30 ha roli orn. i ogr. , 14 łąk, 31, 50 boru, 10, 28 nieużyt. , razem 642, 08 ha, które przynoszą 5266 mrk. czystego dochodu. Gorzelnia. Razem z wybud. Mirówkiem Kl. . Mirau ma 10 dm. , 187 mk. , 87 kat. , 100 ew. ; paraf. kat. i ew. Skarszewy, odl. od Koście rzyny 5 3 4 mili. Okr. urz. stanu cywil. Pawłowo. Prawa dóbr ryc. odebrało M. dopiero d. 25 lut. 1790 r. Według taryfy na symplę z r. 1717 płaciła dzierżawa M. 8 gro szy. Od niedawna budują tu kolej żel. łączą cą Kościerzynę z Wszczółkami, 2. M. , niem. Mirau, dok. 1318 Miraw, Myrow 1399, wś, pow. malborski, st. p. Nytych, okr. urz. stanu cywilu. Nytyska wś, par. kat. i ew. Ny tych, szkoła w miejscu, odl. od Malborka 2 1 4 mili. Zawiera 17 gburskich posiadłości, 9 za gród, 74 włók i 11 mr. obszaru. Ma 338 mk. , 115 kat. , 151 ew. , 72 menonitów; 35 dm. , 1868 r. Podatek od gruntu wynosił 641 tal. 23 sbr. 7 fen. , od bud. 35 tal. , od dochodu 42 tal. , klasowy 376 tal, , od procederu 10 tal. Dokument lokacyjny datuje z r. 1318; za cza sów krzyżackich płacili poddani od włóki 1 1 4 grzywny i 1 funt pieprzu, ob. Gesch, des Kreises Marienburg, 1868, str. 25. . 3. M. , niem. Mirau, dobra, pow. szczycieński, st. p. Dźwierzuty. Ki. Fr. Mirowszczyzna, pow. wieluński, gm. Rudniki, par. Jaworzno. W spisie urzęd. z 1882 r. niezamieszczona, zapewne już nie istnieje. Mirowszczyzna, wś, pow. słonimski, była tu kaplica katol. parafii Zdzięcioł. Mirowszczyzna, obręb leśny w pow. słuckim, w okolicy pomiędzy wsiami Kołodzieżna, Kokurycze, Remezowszczyzna, Pociejki i Ku kowicze. Al. Jel. Mirsinke al. Mersinke niem. , ob. Mierzynko. R. 1392 mieszkali tu Jerogneff i Mykusch ob. Zeitsch. des Westpr. Gesch. Ver. , IV. str. 73.

Mirosławskie

Mirów

Mirowce

Mirówek

Mirowice

Mirówka

Mirówko

Mirowlany

Mirowo

Mirowszczyzna