wa pruskiego. Majątek odziedziczać będzie po ojcu syn gdyby syn. umarł przed ojcem, odziedziczy go ojciec, a gdyby ten już nie żył, brat. Z szczególnej łaski zezwalamy, że nie zamężne córki po śmierci syna, dostaną tę sa mą część sprzętów jak rodzice; po śmierci ojca jednakowoż przypadną wszystkie sprzęty sio strom. Mimowolnie nie zostaną ci Prusacy nigdy wydaleni; mogą także sprzedać swoje dobra za zezwoleniem zakonu. Od r. 1592 są M. i Michorowo w jednem ręku. Posiadał je Kostka v. Stangenberg; 1864 r. Wilczewski ob. Schmitt Gesch. des Kr. Stuhm, str. 237. Według Kętrz, istniały M. już r. 1236, bo w tym roku nadaje zakon krzyżacki Dytrykowi z Dypenowe dziesięciny z Mirowic O ludn. pols. , str. 179 i 26. Z słowiańskiego nazwi ska tej wsi wnioskuję Kętrz. , że to była stara osada przez Pomorzan założona str. 26 27 i 180. 2. M. , niem. Mirahnen, folw. , pow, sztumski, st. p. Mlecewo. Kś. Fr. Miratycze, wś i 5 folw. , pow. nowogródzki, w 2 okr. polic, horodyszczańskim, niedaleko legendowego jeziora Świteź. Wś ma 28 osad pełnonadziałowych. Z folwarków jeden, od 1842 r. własność Wojnów, ma 27 1 2 włók ob szaru; drugi, od 1847 r. własność Hacickich, ma 10 włók obszaru; trzeci, własność Pio trowskich, ma około 4 1 2 włók; czwarty, wła sność Stef. Niezabytowskiego. Miejscowość malownicza, ziemia wyborna, łąki piękne. W pobliżu góra, mająca 120 sążni, czyli około 830 st. ang. wysokości npm. A. Jel Miratyn, ob. Mirocin, Mirau 1. niem. , ob. Miradz. 2. M. , ob. Mirowo, Mirchau, ob. Mirachów. Mirche dok. , ob. Mirakowo. Mircza, rz. , przepływa koło wsi Budy Kaczalskiej, wpada do Tali w pow. radomyskim. Mircza 1. wś nad rzką Mirczą, pow. ki jowski, o 12 w. od Szybennego, otoczona lasem, 158 mk. obojej płci; huta szklana. Na leży do dóbr Borodzianka hr. Szembeków. 2. M. , wś nad rzką Wyrwą, pow. radomyski, o 7 w. od Worsówki, 370 mk. ob. płci; należy do kilku właścicieli; Hołowińscy posiadają 406 dzies. , tyleż Jakubowscy. Kaplica katol. parafii Malin. J. Krz. Mircie, wś i folw. , pow. hrubieszowski, gm, i par. kat. Nabroż rus. Mircze, odl. 16 w. od Hrubieszowa, 63 w. od Chełmu, 10 w. od rzeki Bug. Posiada cerkiew murowaną parafialną, szkołę początkową, urząd gminny, cukrownią, dwa sklepy i 1500 mk. W 1827 r. było tu 121 dm. , 868 mk. Cukrownia tutejsza, należąca do właściciela dóbr M. , założoną została w 1845 r. , przerabia do 100000 kor. buraków rocznie, zatrudnia około 150 robotn. Wartość produkcyi dochodzi 200000 rs. Ogólny obszar ziemi włośc. wynosi 1500 mr. , dwor. 1130 mr. ziemi ornej, 153 mr. łąk i 153 1 2 mr. lasu. Do M. należy też folw. Marysiu, mający 303 mr. Nieużytki i wody zajmują 62 mr. Ogólny obszar dóbr M. 2102 mr. M. zostaje od 1826 r. w ręku rodziny Rulikowskich. Sta ranne i postępowe gospodarstwo, wydaje świe tne rezultaty. Dobra te produkują średnio do 25000 korcy buraków cukrowych, do 3000 korcy pszenicy, 400 korcy rzepaku i około 3000 korcy owsa. Z wysoką kulturą ziemi łączy się staranny chów inwentarza, przyno szący znaczne korzyści. Tutejsza cerkiew par. , niewiadomej erekcyi, w 1772 r. spłonęła, zaś w 1814 r. odbudowana z muru. Kaplica w Ła skowic. Folw. i wś M. rozl. mr. 1799 gr. or. i ogr. mr. 1130, łąk mr. 154, lasu mr. 453, nieuż, i place mr. 62; bud. mur. 17, z drzewa 31; płodozmian 6, 8 i 9polowy. Wś M. osad 106, z gr. mr. 1494. M. gmina należy do są du gm. okr. IV w Modryńcu, st. poczt. Hru bieszów. Obszaru ma 12673 mr. i 3350 mk. 1867 r. . W skład gminy wchodzą Modryń, Modryniec A i B, Wiszniów A i B, Rado stów. Br. Ok Mirena, st. dr. żel. OdessaKorneszty, między Kiszyniewem a Bulboką, o 155 w. od Odessy, 18 w. od Kiszyniewa. Mireszówka, leśniczówka w zach. stronie Bubszczan, pow. złoczowski. Mirgiszki, właśc. Mergiszki, folw. szlach. , pow. trocki, w 3 okr. polic, gm. Wysoki Dwór, okr. wiejski M. , 37 w. od Trok, 2 dm. , 43 mk. kat, Mirgłon, rz. , dopływ Szyszy z prawej strony, przyjmuje Gruzdupie. Mirgora, ob. Margóra. Mirgorod, miasto pow. gub. połtawskiej, nad rz. Chorolem, o 1240 w. od Petersburga a 137 od miasta gubern. ; 7152 mk. , 4 cerkwie, szkoła powiat. i elementarna, więzienia, st. poczt. ; 36 sklepów, 4 jarmarki. W 1658 r. zdobyte przez Kozaków pod wodzą hetmana Wyhowskiego; następnie od jego imienia nazwany był jeden z 10 pułków kozackich, chociaż głównem jego stanowiskiem było mczko Soroczyńce. W 1781 r. przeznaczone na miasto powiatowe namiestnictwa kijowskiego, od 1802 r. zaliczone do gub. połtawskiej. Wspominane często w źródłach ukraińskich; ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 3, 510; kronika Wieliczki na wielu miejscach i inne. J. Krz. Mirka, rzka, ob. Miranka, Mirkau, 1346 r. Myrekaw, 1351 r. Mirco, 1403 r. Mirkowicz, wś, pow. oleśnicki, odl. 2 mile od Oleśnicy. W 1844 r. 21 dm. , 160 mk. 13 kat. , szkoła ewang. Mirkiany, wś włośc, pow. wiłkomierski, par. Uciany, uwłaszczona z majątku Awiżenie. Mirkielisiki, wś, pow. oszmiański, w 1 okr.

Miradz

Miratycze

Miratyn

Mirau

Mirchau

Mirche

Mircza

Mireszówka

Mirgiszki

Mirgłon

Mirgora

Mirgorod

Mirka

Mirkau

Mirkiany

Mirkielisiki