starogardzki, st. poczt. , koi. i telegr. Zblewo 5 kil. odl; par. katol. Zblewo, ew. Borzecho wo szkoła w miejscu. Odl. od miasta pow. 1 1 2 mili. Ma 170 mk. , 99 kat. , 71 ew. , 13 dm. Zawiera 516, 20 ha roli orn. i ogr. , 22, 30 łąk, 29, 90 pastw. , 96, 50 boru, 16, 97 nieuż. , 11, 13 wody, razem 693; czysty dochód z grun tu 1800 mrk. Tutejszy okr. urz. stanu cywil. liczył w 1880 r. 858 dusz. W 1882 r. urodziło się 33 dzieci; zawarto 8 małżeństw, umarło 15 osób. Według taryfy na symplę z r. 1717 płaciło M. 20 grz. Kś. Fr. Miradz, niem. Mirau, nadleśnictwo, pow. inowrodawski, 7 miejsc a M. , nadleśnictwo; leśnictwa b Hochbrück; c Jaworowo; d Kurzybyła; e Młyny; f Ostrowo; g Ostrowo, dom nad łąką; 8 dm. , 64 mk. , 40 ew. , 24 kat. ; 18 analf. Poczta, tel. i gośc. w Strzelnie, st. kol. żel. w Mogilnie. M. St, Miradza, Mieradza gołuchowska, w dok. Nyeradza, wś włośc, pow. turecki. Wspomina ją Lib. Ben. Łask. t. I, 410. Ma obecnie 4 dm. , 68 mk. Ob. Gołuchy. Miradze al. Mieradze, folw. i wś, pow. gostyński, gm. Rataje, par. Sokołów, odl. 7 w. od Gostynina. Ma 3 dm. i 42 mk. W spisie z 1827 r. podane są M. jako rumunek, mający 6 dm. i 32 mk. Obecnie folw. i wś M. rozl. mr. 423 gr. or. i ogr. mr. 269, łąk mr. 40, pastw. mr. 18, lasu mr. 48, zarośli mr. 37, nieuż. i place mr. 11; bud. mur. 4, z drzewa 3; płodozmian 13polowy. Wś M. os. 11, zgr. mr. 20. Br. Ch. Mradzino, wś, pow. bobruj ski, w 1 okr. polic, w okolicy wsi Paniuszkiewicz, o 4 w. od dr. żel. lipaworomeńskiej, pomiędzy stacyami Jasień i Bobrujsk; 11 osad. A. Jel. Mirahnen niem. , ob, Mirany. Mirakowo 1. w dok. 1667 r. Merhau, 1222 Mirche, Merke, Merkaw, dobra ryc, pow. toruński, st. p. Chełmża, 6 kil. odl. , okr. urz. stanu cywil. Sławkowo. Razem z folw. Grodnem obejmuje 529, 16 ha roli orn. i ogr. , 92, 81 łąk, 9, 60 boru, 15, 92 nieuż. , 45, 71 wody, razem 693, 20 ha; czysty dochód z roli 6608 mrk. Cegielnia. Szkoła Kamionka, 21 bud. , 8 dm. , 182 mk. 1868 r. , 142 kat. , 40 ew. , 211 tal. podatek od gruntu; 14 bud. Wizytacya Strzesza z r. 1667 donosi, że wś tę posiadał wtedy Andrzej Konarski, wojew. malborski; mesznego nie płacił, chociaż, gdy dobra te dzierżył Konopacki, dawano proboszczowi w Kiełbasinie 2 korce żyta i tyleż owsa. M. wzięło swą nazwę od założyciela, który się nazywał Mirak ob. Kętrz. O ludn. pols. , str. 60; zachodzi już w przywileju łowickim z r. 1222 tamże, str. 56. R. 1440 mieszka tu Wawrzyniec Franke str. 172. R. 1706 posiadał te dobra Czapski ob. wizyt. Potockiego, str. 129. R. 1607 wstępują Justyna i Zofia Konopackie z M. , córki Łukasza Konopackie go, do panien benedyktynek w Toruniu ob. Fańkidejski Klasztory żeńskie, str. 139. W 1881 r. Apolinary Działowski nabył M. zostające poprzednio w rękach niemieckich. 2. M. , os. do Rywałdzika należąca, pow. lu bawski, st. p. Łąkorz, par. kat. Płowęż, ew. Lisnowo, szkoła Rywałdzik, 10 bud. , 2 dm. , 13 kat. mk. Kś. Fr. Mirańce wś, pow. święciański w 1 okr. polic, gm. michałowska, okr. wiejski Sorokpol Zułowo, o 18 W. od gminy, 12 dusz rew. ; należy do dóbr Sorokpol Michała Soroki. Miranka, bystra rzeczka w pow. nowo gródzkim, bierze początek na mokrych bło niach pomiędzy wsiami Simokowo i Jucewicze; kierując się na płn. płynie około zaśc. Zapole, folw. Jucewicze, Wygoda, mczka Mir; tu ma staw i młyn; dalej płynie około zaśc Gorączki, po za nim przecina gościniec wiodą cy z Miru do ŻukowegoBorku i tu ma staw i młyn; koło wsi Przyłuki zwraca się pod prostym kątem na zach. , wpływa w nizinę łą czącą się z kotliną rzeki Uszy, dopływu Nie mna, i wpada do Uszy z prawej strony na przeciwko wsi Asznary. Długość około 3ch mil. Oprócz kilku strumyków nie posiada do pływów i zasila się tylko źródłami Wzgórzystych okolic, przez które przepływa w 3 4 całej swej długości. W czasie Wylewów często zrządza wielkie szkody w tamach i mły nach. A. Jel. Miranka, osada młynarska i karczemna nad rz. Uszą, pow. nowogródzki, przy drogach wio dących ze wsi WilczeBłoto i zaśc. Widnacze do mczka Miru; miejscowość malownicza ob. Syrokomli Wędrówki, str. 30. A. Jel. Miranowo, niem. Vordamm, folw. , pow. szremski, 1 dm. , 12 mk. ; należy do dom. i gm. Jaskółki. Poczta, tel. w Dolsku Dolzig; st. kol. żel. w Czempiniu. M. St. Mirany 1. al. Mirowice i Mironowice, Merenewicz dok. , niem. Mirahnen, wś, pow. sztumski; st. p. Mikołajki, okr. urz. stanu cywil. Watkowice. W dok. z 1334 r. Merone, w 1402 r. Myraan, w 1409 r. Meran, dalej w XV w. Myran, 1485 r. Merawn, Mirayno i Miragnew, 1492 r. Mirane, 1516 r. Moran, 1526 r. Meyran, 1536 r. Morain, 1773 r. Mirahnen. Wś tę osadził w. m. Luther v. Braunschweig na prawie pruskiem w 1334 r. w dzień ś. Wawrzyńca, nadając mieszkańcom 9 radeł po 10 mr. Kto posiada 3 radła, winien służyć w lekkiej zbroi na koniu, z tarczą i dzidą, zobowiązany jest także do obwarowania zamku. Kto nie posiada 3 radeł, temu ma być dodane tyle roli, ażeby doszedł do owej liczby. Tymczasem ma służyć zakonowi z 1 koniem, za co mu da mórg roli wolnej od czynszu i tłoki. Dziesięciny będą płacili od radła według pra

Miradau

Miradz

Miradza

Miradze

Mradzino

Mirahnen

Mirakowo

Mirańce

Miranka

Miranowo

Mirany