okr. polic, gm. i okr. wiejski Gonczary, o 7 w. od gminy, a 10 od Lidy; przy trakcie no wogródzkim, wś ma 9 dm. , 80 mk. , folw. zaś o 1 w. odległy, 1 dm. , 33 mk. ; własność Godaczewskiej. J. Krz. Minokąt, ob. Kadłubiska 2 t. III, 661. Minontowicze, wś i folw. rząd. nad rz. Lebiodą, pow. lidzki, w 3 okr. polic, gm. Żołudek, okr. wiejski Dąbrowa, o 48 w. od Lidy, 9 dm. , 56 mk. 34 dusz rew. ; w spisach urzędowych podana pod nazwą Minaitowicze. Minostowice, wś, pow. stopnicki, gm. Maleszowa, par. Piotrkowice; wchodziła w skład dóbr Maleszowa. Minyocz, węg. Minyocz, wś, hr. ziemneńskie Zemplin, kościół paraf, gr. kat. , uprawa roli, 162 mk. Pinowici, część Nowosiółki, pow. przemyślański. Minówka, ferma rząd. , pow. wilejski, w 1 okr. polic, o 47 w. od m. Wilejki, przy b. drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 1 dm. , 11 mk. prawosł. Mińsk, urzędownie od 1867 r. NowoMińsk, mto pow. gub. warszawskiej, nad rz. Wiśniówką i Srebrną, odl. 36 w. od Warszawy, leży śród piaszczystej i lesistej wyżyny, wzniesionej do 600 stóp npm. Połączone z Warszawą linią dr. żel. warsz. teresp. i drogą bitą. Posiada kościół par. mur. , szkołę począt. , szpital ś. Teodora, dom przytułku na 8 osób, sąd pokoju okr. III dla M. i Kałuszyna, sąd gm. , urząd pow. , urząd miejski, st. kol. warsz. teresp. , st. poczt, i tel. Jest tu pałac właścicieli dóbr mińskich, położony śród rozległego parku. Z zakładów przemysłowych istnieją tu fabryka mydła i świec z produkcya na 9000 rs. , fabr. szrutu z prod. na 3650 rs. i fabr. octu z prod. 1000 rs. Dochody kasy miejskiej wynosiły w 1881 r. 2775 rs. a rozchód 2528 rs. W 1827 r. M. miał 66 dm. i 646 mk. W 1861 r. było 125 dm. 5 mur. i 1338 mk. , 692 żyd. ; w 1877 r. było 2797 mk. 1380 męż. i I417 kob. ; w 1880 r. 2940 mk 1462 męż. , 1478 kob. , 6 dm. mur. , 568 drewn. , 6 fabryk z prod. na 48, 900 rs. ; 6 jarmarków. Obocnie ludność dochodzi do 4000. W ostatnich latach dokoła st. ar. żel. warsz. tereap. i przy drogach łączących stacyą z miastem, wzniesiono znaczną liczbę willi i domków na letnie mieszkania dla Warszawian. Gniazdo starożytnej rodziny mazowieckiej Mińskich h. Prus, których przodkowie pisali się z Gościeszyc czy z Goszczańczyc; z tych Jan otrzymał od Jana Starszego, ks. mazowieckiego, przywilej około r. 1420 ma zamienienie wsi dziedzicznej Mensko, w pow. czerskim leżącej, na laiasto. Konrad, Kazimierz, Bolesław i Jan, książęta mazowieccy, na prośbę Ścibora, bisk. płockiego, Jakóba kaszt, warszawskiego, i Aleksego z Goszczańczyc braci, potwierdzając erekcyą 1468 r. , obdarzyli miasto prawem chełmiń. , ustanowili targi tygodniowe, trzy jarmarki do roku, pozwolili mieszczanom mieć łaźnię wolną od opłaty książęcej, pod warunkiem, iż dziedzice z rodziną i ich potomstwo raz na tydzień mogą się kąpać bezpłatnie. Wspomnienł bracia pisząc się z Mińska, stali się odtąd szczepem rodziny Mińskich. Następnie dobra były własnością Rudzieńskich, Borzęckich, Jezierskich, obecnie Dernałowicza. Pierwotni fundatorowie M. założyli tu w r. 1422 kościół paraf. drewniany, na którego miejscu w XVI w. wznieśli Mińscy murowany, do dziś istniejący. Na początku XVII w. kościół ten pogorzał i w czasie wizyty bisk. Goślickiego w r. 1603 jeszcze nie był całkiem naprawiony. Zawierał w sobie trzy kaplice i kaplicę Mińskich, którą założył Stanisław Miński, woj. łęczycki. Miała ona piękne i starożytne obrazy, mianowicie zasługiwał na uwagę obraz N. P. Maryi z Włoch sprowadzony. Druga kaplica Arynków, starożytnej rodziny mazowieckiej, mizia także piękne dawne obrazy, nareszcie kaplica Wolskich, założona w r. 1548 przez Mikołaja Wolskiego, kaszt, sochaczewskiego, który ustanowił i uposażył przy niej mansyonarzy. Kościół ten wyrestaurowiJ w r. 1629 Prokop Kostecki, kanonik warszawski, proboszcz miński, a poświęcił Stanisław Starczewski, sufragan i opat płocki. Było tu bractwo literackie. Bożego Ciała i rożańcowe. Uposażenie zaś tego od r. 1603, stanowi dotąd wieś Targówka. Prócz kościoła paraf. były jeszcze w Mińsku kaplica drewniana i kościół szpitalny p. t. Ś. Ducha, dziś nieistniejące. Była szkoła i szpital założony i uposażony przez Annę Mińską w r. 1557. Swięcicki w Opisie Mazowsza przedstawia M. jako najludniejsze w tych stronach miasto, posiadające dwa znakomitych panów pałace. Dobra M. składają się z folw. M. i Mikanów; nomenklatur i osad Goździk, Pohulanka, Jasionka, Stanikowizna, Stasinów, rozl. mr. 3510; folw. M. gr. or. i ogr. mr. 574, łąk mr. 122, past. mr. 16, wody mr. 26, lasu mr. 2170, zarośli mr. 5, nieuż. i place mr. 45, w osadach czynszowych mr. 276, razem mr, 3234; płodozmian 13polowy; bud. mur. 19, z drzewa 62; folw. Mikanów gr. or. i ogr. mr. 242, łąk mr, 25, nieuż. i place mr. 9, razem mr. 276; bud. z drzewa 8; jest cegielnia, smolarnia, pokłady torfu; wody stanowią stawy, nad którymi 3 młyny wodne. Miasto M. os. 108, z gr. mr. 125; wś Niedziałka os. 19, z gr. mr. 146; wś Mikanów os. 17, z gr. mr. 126 wś Kędziorak os. 11, z gr. mr. 264; wś Dłuska os. 20, z gr. mr. 228; wś Arynów os. 12, z gr. mr. 227; wś Cielechowizna os. 7, z gr. mr. 111; wś Tartak os, 4, z gr. mr. 73; wś Gliniak os. 8, z gr.

Minkowica

Minokąt

Minontowicze

Minostowice

Minówka