ta leży przy ujściu rz. Minii do zatoki Kurońskiej. Kś. Fr. Miniakowo, wś w płd. zach. stronie pow. borysowskiego, ku granicy pow. wilejskiego, w okr. polic. łohojskim, gm. hajeńska, ma 5 osad, miejscowość falista, dość leśna. A. Jel. Miniany 1. wś, pow. rossieński, par. rossieńska. 2. M. , wś, pow. poniewieski, dawniej w pow. upickim, wspomniana w Pam. kn. Kurbskiego, t. I, 17. Minicze al. Miniczy, wś i. fol. nad rz. Szczarą, pow. słucki, w 2 okr. pol. kleckim, gm. niedźwiedzicka, wś ma 23 osad pełnonadziało wych; folw. , dziedzictwo Nowakowiczów, 21 włók w glebie lekkiej, miejscowość falista i lesista, łąki obfite. A. Jel. Miniewszczyzna, wś włośc, pow. wilejski, w 1 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Krasnosiele, 2 dusze rew. , należy do dóbr rządowych krasnosielskich. Minięta, niem. Menthen, wś, pow. sztumski, st. p. Kiszpork, okr. urz. stanu cywil. Sporowo, par. kat. i ew. Kiszpork, szkoła w miej scu; obszaru ma 1658 6 mr. magd. , 62 bud. , 37 dm. , 318 mk. , 235 kat. , 80 protest. Przypu szczają, że wś ta nazywała się dawniej Poganste, i że tu zaszła bitwa między Prusakami a Krzyżakami w 1267 r. M. leży nad rz. Dzierz goń zwaną, która sie tu łączy z główną rzeką także Dzierzgoń zwaną a przychodzącą z pow. morąskiego. 2. M. , niem. Mienten, folw. , we dług innych źródeł dobra ryc, pow. sztumski, st. p. Mikołajki, okr. urz. stanu cywil. Krastuden. Par. kat. Nowy targ, ew. Rohdau, szkoła Krasna łąka. Ma 16 bud. , 6 dm. , 128 mk. kat. Razem z Zawalidrogą obejmują te do bra 420 98 ha roli or. i ogr. , 53 61 łąk, 4 60 past. , 15 34 nieuż, 0. 51 wody, razem 495 04 ha, które przynoszą czystego zysku 4926 mrk. Cegielnia. Stare dok. wymieniają te dobra pod różnemi nazwami, jako to r. 1288 Meynithen, 1509 Menetten, 1595 Minięta szenwie ska od Schönwiese, 1648 Miemięta, 1659 Minięta, 1773 Mehnten. Stary przywilej Got frydowi Kudryckiemu wystawiony, spalił się, dla tego odnowił mu go król Stanisław August d. 2 wrześ. 1772. R. 1294 otrzymał Minięta i Krasnąłąkę Szenwicz, Schönwiese Bogu sław Bogosla 1289, Prusak z polakiem imie niem, jak sądzi Kętrz, ob, O ludn. pol. w Pr. , str. 191. Kś. Fr. Minijki, ob. Minejki i Minki. Minikowo 1. wś, pow. poznański, 27 dm. , 246 mk. , 7 ew. , 239 kat. , 72 analf. ; folw. we wsi 183 mr. rozl. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Poznaniu o 7 kil, gość o 2 kil. 2. M. , dom. , pow. bydgoski, 157 mr. rozl, , 2 miejsc a M. , dom. ; b dom szosowy; 5 dm. , 76 mk. , 42 ew. , 34 kat. , 36 analf. Poczta w Ślesinie o 2 kil. ; gośc. na miejscu; tel. i st. kol. żel, w Nakle o 10 kil. M. St. . Minikowo, jez. , pow. tucholski, 85 m. npm. nad niem leży wś tejże nazwy. Kś. Fr. Minikowo, dok. 1445 Nynneko i Ninikowo dawniej, wś, pow. tucholski, st. p. Bysław, tamże par. kat. 3i urząd stanu cywil. , szkoła w miejscu, par. ew. Kamienica. Obszaru ma 2393 mr. , 197 bud. , 89 dm. W 1868 r. 606 mk. , 464 kat. , 134 ew. M. leży nad jez. tejże samej nazwy. W dok. z r. 1445 wspomniany Jasko V. Nynneko, t. j. z Minikowa ob. Słow. geogr. t. III, 475 b. Według lustracyi z r. 1570 posiadał w M. Adam Żaliński 22 włóki, i karczmę. Potem zostało M. na fundacyą klasztoru panien benedyktynek w Bysławku nabyte r. 1602 przez ksienią Mortęską; po okupacyi dóbr klasztornych było r. 1772 przez rząd zabrane ob. Fankidejski Klasztory żeń skie, str. 124. Wś ta leży w sławnych borach tucholskich. Kś. Fr. Minina al. Minia, rz. w pow. lubartowskim, początek pod wsią Niemce, płynie w kierunku zach. płn. przez Nowy Staw, Dąbrówkę, Samoklęski, Kierzkówkę, Gawłówkę, gdzie tworzy wielki staw, potem koło Rawy, Wólki trzy mniejsze stawy i pod Ostrowem wpada z lew. brzegu do Wieprza. Długa 35 w. Przyjmuje pod Kierzkówką z praw. brzegu rzeczkę płynącą od os. Kamionki, z lew. strumienie pod Dąbrówką od Krasienina, pod Samoklęskami od Starościna. Ob. Lipniak 2. J. Bliz. Minińska Rudnia, wś, na prawym brzegu Teterowa, przy ujściu rz. Wilii, pow. radomyski; 87 mk. , po większej części mieszczan; w 1783 r. było 8 dm. i 37 dusz i znajdowała się huta żelazna. Należy do klucza korosteszewskiego, hr. Olizarów. J. Krz. Mininy, wś na lew. brz. Teterowa, pow. radomyski, 584 mk. ; w 1783 r. było 33 dm. i 155 mk. W 1833 r, fundował miejscowy mie szkaniec Bazyli Horbacz cerkiew drewnianą pod wez. ś. Mikołaja, przy której od 1862 r. znajduje się stały duchowny. W M. znajduje się starożytne zamczysko, mające 27 1 2 sążni długości a 17 1 2 szerokości. Na mocy umowy wykupnej włościanie nabyli w 1863 r. 683 dz. ziemi za 27, 500 rs. M. należą do korosteszew skiego klucza hr. Olizarów. J. Krz. Ministrówka, folw. , pow. hrubieszowski, gm, Miączyn, par. Grabowiec. Miniszcze, zaśc. szl. , pow. wilejski, w 1 okr. polic, o 58 w. od m. Wilejki, przy b. drodze pocztowej z Młodeczna do granicy pow. mińskiego, 2 dm. , 13 mk. kat. ; w 1866 r. był tu młyn wodny. Miniszew, folw. , pow. turecki, gm. Zelgoszcz, par. Wieleniu, odl. od Turka w. 27, dm. 2, mk. U. Folw, M. rozl, mr. 112 gr.

Mineliszki

Miniakowo

Miniany 1

Minicze

Miniewszczyzna

Minięta

Minijki

Minikowo

Minińska Rudnia

Mininy

Ministrówka

Miniszcze