o 62 1 2 w. od Dzisny, 1 dm. , 10 mieszk. katol. J. Krz. Miłoradówka, st. dr. żel. rząd. ekateryńskiej, pomiędzy stacyami Bożedarówka a Dewladewo, odległa od obu o 21 w. Miłość, właściwie miłost, nazwa rossyjska nadawana niekiedy przez komisarzy włościańskich nowoutworzonym wsiom i osadom przy uwłaszczaniu włościan na mocy ukazu z 1864 r. Taki sam początek mają; nazwy Cardar, Carska łaska. Miłość 1. wś włośc, pow. będziński, gm. Koziegłowy, par. Koziegłówki, ma 30 dm. , 67 mk. , 104 mr. 2. M. Carska, wś włośc, pow. brzeziński, gm. i par. Bratoszewice, Posiada urząd gminny, 8 dm. , 24 mk. , 83 mr. Miłosław, miasto, pow. wrzesiński, nad strumykiem Szywrą, dopływem Warty, na wzgórzu, w okolicy płaskiej, o 45 kil. na płd. wsch. od Poznania. Gleba w okolicy częścią piaszczysta, częścią gliniasta, w niektórych miejscach znajduje się glina garncarska, na płd. są łąki torfowe i pokłady żwiru. W r. 1871 było tu 119 dm. i 1878 mk, 1266 kat. , 209 ew. , 403 żydów. W r. 1875 było 2065 mk. i tyleż mniej więcej w r. 1881 Mieszkańcy trudnią się głownie rolnictwem i chowem bydła; nadto prowadzi się handel zbożowy, handel miodem i trzodą chlewną, a wreszcie fabrykacya, cegieł. Siedziba komisarza obwodowego. M. należy do sądu okręgowego we Wrześni. Kościół katol. paraf. należy do dekan. miłosławskiego; kościół paraf. protestancki należy do dyecezyi szremskiej; synagoga. Szkoła elementarna kilkoklasowa; 527 analf. W okolicy młyn parowy i dwie gorzelnie. Kasa pożyczkowa polska, licząca przeszło 200 członków. Do dom, należy wspaniały pałac, położony w pięknym parku, przy którym znajduje się bogata cieplarnia i ogród obfitujący w liczne gatunki róż. Urząd pocztowy trzeciej klasy; tel. , st. kol. żel. oleśnickognieźnieńskiej, pomiędzy Żerkowem a Wrześnią. W r. 1811 M. miał 144 dm. , 1107 mk. W r. 1837 było 1585 mk, 1033 chrześcian i 552 żydów. M. jest gniazdem rodziny Miłosławskich herbu Doliwa; w XV i XVI w. już przeszedł na własność Górskich herbu Doliwa; następnie dziedzicami byli Grabscy, od początku zaś wieku bieżącego właścicielami są hr. Mielżyńscy, z których hr. Seweryn nagromadził w pałacu piękną galeryę obrazów. Obok galeryi znajdowała się znaczna biblioteka i zbiór przedmiotów archeologicznych. Pragnąc, aby tę bogactwa nagromadzone z wielkim mozołem i znacznym nakładem pozostały w całości, przekazał je testamentem Tow. Przyjaciół Nauk Poznańskiemu, dołączając do nich jeszcze spadek również bogaty po baronie Rastawieckim, w którym się mieści zbiór rycin rzadkich, liczący kilkanaście tysięcy egzemplarzy. Obrazy miłosławskie tworzą obecnie w gmachu Tow. Przyj. Nauk Po znańskiego oddzielną galeryą i są ozdobą zbio rów wszystkich, mianowicie pod względem licznych nader pamiątek odnoszących się do przeszłości krajowej. Teraźniejszym właścicielem M. jest hr. Józef Mielżyński. Kościół parafialny założyli Miłosławscy zapewne w końcu XIV lub na początku XV w. Pierwsza wzmianka o nim znajduje się w księdze bisku piej pod r. 1445. W czasie reformacyi Gór ski, ssta wschowski, ówczesny właściciel M. , przyjąwszy protestantyzm około 1555 r. , rozkrzewiał go także w swem mczku i oddał ko ściół współwyznawcom. Kościół był drewnia ny i jeszcze r. 1610 protestanci w nim odbyli synod i obrali superintendentem zborów wiel kopolskich sławnego Samuela Dąbrowskiego. W r. 1620 Łukasz Górski kazał ten kościół rozebrać i w miejsce jego wystawił nowy mu rowany, który jeszcze do r. 1627 w ręku Lu trów pozostał. W tym bowiem roku Łukasz Górski powrócił na łono kościoła katolickiego i oddał kościół r. 1628 znowu katolikom. R. 1629 d. 2 stycz. poświęcił go biskup poznański Maciej Łubieński; pierwszym proboszczem po odzyskaniu był ks. Bucki. Z pomników znaj duje się w kościele tylko nagrobek Doroty z Wedlów Roszkowskiej, kasztel. przemęckiej, zmarłej 1612 r. , przeniesiony zapewne z da wnego drewnianego kościoła. Prócz kościoła paraf. znajduje się jeszcze w M. kościołek drewniany ś. Piotra i Pawła, wystawiony ze składek, a głównie kosztem N. Górskiej, dzie dziczki miasta; było to około r. 1654. Gdy w wieku b; kościół paraf. uległ wielkiemu zniszczeniu, i przez kilka lat był zamknięty, nim go z gruntu wyrestaurowano, odbywało się nabożeństwo parafialne w kościołku ś. Pio tra i Pawła. W 1848 r. d. 30 kwietnia w cza sie ówczesnych ruchów narodowych w W. Ks. Poznańskiem stoczoną została pod M. bitwa pomiędzy wojskiem pruskiem pod wodzą gener. Blumena, a oddziałami polskimi, którymi dowodzili Mierosławski i Białoskórski. W starciu tem, pomimo nierównych sił, wojsko pruskie poniosło porażkę. O tej bitwie wydał F. Rothenberg broszurę Gefecht bei M. , Berlin 1850 r. 2. M. , dom. , 14123 mr. rozl. , z których około 6000 mr. jest lasu, składa się z 9 miejsc a M. , dm. , folwarki b Bugaj, c Franulka, dominia d Białe piątkowo, e Kozubiec, f Chrostowo, g Kembłowo; folw. h Lipie, dom. i Gorzyce. Gorzelnia parowa, młyn parowy i cegielnia. M. par. dek. miło sławski, ma 2591 dusz. Miłosławski dekanat obejmuje parafie Bardo, Biechowo, Bieguno wo, Czeszewo, Gozdowo, Grabowo, N. Wieś, Kaczanowo, Kołaczkowo, Miłosław, Sokolniki, Winna góra, Wszembórz, Zieleniec, mające 15326 dusz 1873 r. . M. St

Miłonice

Miłoradówka

Miłość

Miłosław