sper v. Bochsdorf, 1492 94; 7 Hans v. Schart, 1494 95; 8 Henryk, 1305; 9 Otto v. Dryleiben, 1327; 10 Jan v. Winningen, 1328 34; 11 Mik. Skasche, 1388; 12 Jan t. Lorich, 1389 94; 13 Albrecht v. Hohenfeld, 1396 1399; 14 Kunz Sefeler, 1407; 15 Alf. v. Suren, 1412; 16 Jan v. Ottenbach, 1413; 17 Eberhard v. Wellenfels, 1413; 18 Henryk v. Plauen, 1414; 19 Eberhard y. Wellenfels, 1414; 20 Henryk Klotz, 1420 1421; 21 Herm. v. Schonenburg 1429; 22 Hernryk y. Plauen, 1429; 23 Konrad v. Oels, 1430 33; 24 Jost v. Strupperg, 1435; 25 Erwin Hug Y. Heiligenberge, 1441; 26 Helfrich y. Ac, 1443; 27 Hans Y. Schauenburg, 1447; 28 Hans Y. Gleichen, 1451 55; 29 Stefan v. Streitberg, 1464; 30 Erasmus v. Reizenstein, 1471; 31 Hans Y. Kokeritz, 1476; 32 Oswald Y. Schauenburg, 1490; 33 Lutold y. Schade ns, 1497; 34 Dyteryk y. Reizenstein, 1506 ob. Yoigt Namenscodex, str. 90 92. Roku 1414 zajęli Polacy M. i zniszczyli go Voigt Gesch. Pr. , str. 250. Ku końcowi XVI w. przemieszkiwali tu t. z. biskupi pomezańscy, wówczas już apostaci. D. 18 paźdz. 1633 r. zgorzał M. niemal całkiem, pozostały tylko 4 domy i kościół, W 1700 r. ocalały tylko 2 domy i kościół. R. 1710 panowało tu morowe powietrze, którego ofiarą padli nieomal wszy scy mieszkańcy. R. 1807 było miasto naprzemian zajęte już to przez Francuzów, już to przez Prusaków i Rossyan, przez co wtedy znacznie ucierpiało. Nazwa miasta pochodzi od młyna na Liwnie zbudowanego, co potwier dza i ta okoliczność, że herb miasta mieści koło młyńskie. R. 1574 d. 3 list. umarł tu biskup Jerzy Venediger. Tutejszy kościół pochodzi jeszcze z czasów krzyżackich; patronem jest ś. Bartłomiej. Na początku bieżącego stulecia liczyło miasto tylko 1000 mk, 141 dm. ; do jego wzrostu przyczynił się mianowicie kanał elbląskomazurski, który r. 1844 budo wać zaczęto, i bity trakt z Elbląga do Ostrodu 1853. Ki. Fr. Miłonice, wś i dobra, pow. kutnoski, gm. Krośniewice, par. Miłonice, leżą przy trakcie z Krośniewic do Grabowa. Przez obszar tych dóbr przechodzi szosa zgierskowłocławkow ska. Odl. 3 w. od Krośniewic, a 8 w. od st. dr. żel. warsz. bydgos. Ostrowy; posiadają kościół par. mur. , dachówką kryty, 17 dm. , 305 mk. W XV w. M. stanowiły dziedzictwo rodziny Sulimów Oporowskich z Oporowa w pow, kutnoskim pod Żychlinem. Gałąź tej rodziny mieszkająca w M. przybierała a nazwę Miłońskich. Władysław, podstoli łęczycki, był podobno ojcem zarowno Władysława z Oporowa, arcybisk. gnieźnieńskiego, jak i Jana z M, , kanonika kruszwickiego i kanclerza gnieźn. kapituły. Władysław arcybisk. 1448 53 wystawił w M. kościół drewn. i uposażył nową parafię, utworzoną z wsi M. i Łyczki, należących do Krośniewic. Śmierć nie dozwoliła mu ukończyć tego dzieła i dopiero następca jego na arcybiskupstwo Jan ze Sprowy, na prośbę Mikołaja z Oporowa Miłońskiego, który ofiarował na uposażenie parafii 2 łany roli i kawał łąki, wydał w 1457 r. w Łęczycy akt erekcyi nowej par. i nadał jej dziesięciny arcybiskupiego stołu ze wsi Perna i Kwilno; Zdaje się, iż w XVI w. na miejsce drewnianego wzniesiono obecny murowany kościół, kryty dachówką, 30 łokci długi, 15 szeroki i tyleź wysoki. Kościół ten został w 1868 r. odnowiony i zaopatrzony w nowe obrazy. Obraz N. P. Maryi w wielkim ołtarzu ma sławę cudownego ob. Lib. Ben. Łaskiego, t. II, 467. W końcu XVIII wieku M. zostawały w ręku Brochockich. W 1805 r. nabył je od Brochockich Józef Bagniewski. W 1817 r. Michał Walewski ożeniwszy się z Konstancyą Bagniewską, córką Józefa, nabył M, z folw. Wolą Nowską i częścią wsi Cudniki za 240, 000 złp. Synami tegoż Michała byli Cypryan, zasłużony zbieracz, bibliograf i Władysław, który nabywszyw drodze działow M. za 500, 000 zł w 1858 r. , zajął się gorliwie podniesieniem gospodarstwa. W 1862 r. rozmieścił kolonialnie gospodarzy ze wsi M. i Woli Newskiej na gruntach fol. Wymysłów. Na pozostałej zaś części gruntów tego folw. umieścił po 1864 r. , za dobrowolną u. godą bezrolnych, obdarowanych gruntami probostwa miłonickiego. Tym sposobem z folw. Wymysłów utworzyła się kolonia włośc, mająca 46 osad. Dobra M. obecnie składają się z folw. M. , Cudniki, Wola Nowska i Godziemby i mają 2176 mr. obszaru. Trzydziestoletnia niemal praca obecnego właściciela doprowadziła te dobra do stanu wzorowego porządku i zamożności. Liczny i wyborowy inwentarz, piękne i wygodne zabudowania gospodarskie, staranne gospodarstwo rolne i leśne wyróżniają zaszczytnie M. śród okolicznych majątków. M. par. dek. kutnoski, 425 dusz. Br. Ch. Miłonice Długie, ob. Długie Miłonice. Miłonów, Miełonów al. Miłowen, niem. Polnisch Muellmen, 1405 r. PolnischMelwayn, 1416 Milwano, wś, pow. nowomiejski na Szląsku. W 1844 r. 55 dm, 440 mk. katol. , młyn wo dny. Do M. należy kol. Hoinowitz Chojnowiec. Przyległa wieś Muellmen deutsch no si polską nazwę Wierzch, miała w 1844 r. 93 dm. , 652 mk. Br. Ch. Miłopajcie, zaśc, pow. święciański, w 3 okr. polic, gm. Melegiany, okr. wiejski Poles, 3 dusze rew. Miłopole 1. dwór, pow. dzisieński, w 1 okr. polic, gmina Wierzchnia, b. własność Późniaka; 37 dusz rew. , 304 dzies. ziemi. 2. M. , wś pryw. , pow, dzisieński, w 2 okr. polic.

Miłocin

Miłonice

Miłonów

Miłopajcie

Miłopole