siadło się mczko, zasłania od wsch. góra Prusów 1009 m. , od południowego wschodu Sucha góra 1041 m. , a po lewym brzegu Soły Zabawa 824 m. , od zach. Kiczera Mała 798 m. , a od płn. nad wsią Kamesznicą Małą Barania 658 m. npm. Te góry zamykają zupełnie widok. Naprzeciw mczka wpływa do Soły z prawego brzegu Nieledwia, samo zaś mczko przecinają małe potoki Tymówka, Milewski i dwa mniejsze bezimienne. M. ciągnie się długą ulicą po większej części drewnianych domów wzdłuż gościńca z Żywca przez Rajczę do Ujsoli. Koło kościoła oddziela się od tego gościńca droga do Kamesznicy, łącząca się z gościńcem prowadzącym do Jabłonkowa i Czaczy na Szlązku. Na wsch. od mczka ku granicy szląskiej ciągną się rozległe lasy na górach, pośród których znajdują się oddzielne grupy domów i hale zwane także Milówkami. Geologiczną budowę terytoryum M. badał i opisał Szajnocha Studya, Kosmos, 1884, str. 110 i 150 nast. . Rezultat poszukiwań jego następujący Nad kompleksem czerwonych iłów spoczywają muszlowate, strzałkowe, jasno szare łupki piaszczyste, bogate w łyszczyk, dalej wsuwają się twarde ławice piaskowców, ku górze coraz grubsze i liczniejsze. Można odróżnić ośmnaście ławic piaskowca z coraz większą grubością od 10 do 30 cali, a wreszcie rozpoczynają się kolosalne warstwy masywnego gruboziarnistego piaskowca. Każdą partyą piaskowca oddziela od drugiej gruba warstwa ilastych łupków. W piaskowcach trafiają się zwęglone resztki roślin i żyły kalcytu. Na dołączonej mapie oznaczył Szajnocha formacyą doliny M. jako eocen, wschodnie zaś wzgórza, jako oligocen. M. ma 2059 mk. rzym. kat. i około 300 izrael. Posiada kościół par. rzym. kat. , sąd powiat. , notaryat, urząd poczt. i telegr. , stacyą kolei podkarpackiej, szkołę dwuklasową i aptekę. Sądowi podlega 5 gmin i 1 obszar więk. pos. , z ogólną liczbą 25904 mieszk. Do podniesienia przemysłu i handlu służy stowarzyszenie oszczędnościowe i pożyczkowe p. t. Opatrzność. W r. 1883 miało to stowarzyszenie 391 członków z udziałami 5636 zł. w. a. i funduszem rezerwowym 682 zł. w. a. Koszta administracyi wynosiły 394 zł. , udzielono pożyczek 9908 zł. , a ruch kasowy wynosił 84579 zł. w. a. W mczku odbywają się co czwartek targi, a nadto dwanaście dorocznych jarmarków na płody góralskie. M. założona w państwie żywieckim przez Komorowskich, została 1623 r. nabytą wraz z temi dobrami przez królową Konstancyę, która w r. 1628 lub 1627 założyła tu parafią rzym. kat. i zbudowała drewniany kościół. Ten jednak obecnie nie istnieje. Teraźniejszy murowany pochodzi z pierwszej połowy b. wieku. Dzwony pochodzą z lat 1642 i 1663, a w zakrystyi przechowują ornat zwykłej roboty z r. 1598 darowany przy erekcyi parafii. Na cmenta rzu i przy drodze są dwie murowane, dosyć obszerne kaplice. Pierwotnie obejmowała pa rafia wsie Radeczki z Czułajowem, Sól, Ujsol, Rycerkę, Kamesznicę, Węgierską górkę, Nie ledwią, Szare i Cisiec. Później do r. 1844 miała filię w Rajczy, obecnie dyec. krakow ska, dek. żywiecki obejmuje Cisice, Kameszni cę, Nieledwią, Szare i Żabnicę, z ogólną liczbą 12681 rzym. kat. , 5 gr. kat. , 4 ewang. i 300 izrael. Obszar więk. pos. arcyks. Albrechta ma 6 mr. roli i 1458 mr. lasu; pos. mniej. 1200 mr. roli, 390 mr. łąk i ogr. , 1057 mr. pastw. i 338 mr. lasu. M. graniczy na płn. z Ciscem a na płd. z Rajczą. O tej miejscowości piszą Siarczyński, Rkp. Bibl. Ossol. , 1826; Jano ta Żywiecczyzna, str. 60, i Łepkowski Rocz nik Tow. nauk. krak. z r. 1861. 2. M. , wś, pow. brzeski, par. rzym. kat. , urząd poczt. i sąd powiat. w Wojniczu, odl. o 7 5 kil. Wś leży na wzgórzu 343 m. npm. , na lewym brze gu Dunajca, przy gościńcu z Wojnicza do Zakluczyna. Od rzeki oddziela tę wieś las Kazaniec, pokrywający wzgórza dochodzące 366 m. bezwzględnej wysokości, od płd. zaś ma obszerniejsze lasy zwane Podbuczyną. Liczy 451 mieszk. rzym. kat. Pos. więk. hr. Jana Stadnickiego ma obszaru 125 mr. roli, 4 mr. ogrodu, 3 mr. pastw. i 341 mr. lasu; posiadł. mniej. 299 mr. roli, 57 mr. łąk, 43 mr. pastw, i 22 mr. lasu. W lesie, w miejscu od wsi oddalonem, znajduje się fabryka prochu strzelni czego Tatomir Geogr. Galic, 101. M. gra niczy na zachód z Grabnem, na północ z Wiel ką wsią, a na płd. z Sukmaniem. Mac, Milowski potok al. Milówka, potok górski, wypływa w Beskidzie żywieckim, w obszarze gm. Milówki, w pow. żywieckim, ze źródeł leśnych, na płd. wsch. granicy tejże gminy z gm. Żabnicą; płynie na lekki płn. zach. parowem leśnym, nad którym od płd. wznosi się Sucha góra 1042 m. , a od płn. szczyt Prusów 1009 m. i koło zabudowań Maślonków zwanych w Milowce zlewa swe wody do Soły z prawego brzegu. Długość biegu 6 kil. Br. G. Milsk 1. al. Mylsk, wś, pow. łucki, m zach. od m. Sokula. Wspomina tę wś w swych pa miętnikach kn. Kurbski, t. I, 70. 2. M. No wy, w dok. Nowe Mylsko wś kośc. nad rz. Uście, pow. Ostrogski daw. w pow. łuckim, na płn. zach. od m. powiat. Por. Arch. J. Z. E. , cz. V, t. 1, 192, 193. J. Krz. Milstrich niem. , ob. Jitro. Milsukalns łotew. , ob. Huening, MilszKapaj łotew. , góry nad brzegiem Baltyku, między Libawą a Połągą, do których lud przywiązuje mnóstwo podań. Milszlauken al. Milschlauken niem. , wś na pol. prus. Mazurach, pow. wystrucki, st. p.

Milluhnen

Milowski potok

Milsk

Milstrich

Milsukalns

Milsz

Milszlauken