miotta. 2. M. , dwór, pow. rossieński, par. gawrańska, własność Szemiotta. Milguniszki, zaśc, pow. wileński, w 4 okr. polic, gm. i okr. wiejski Bystrzyca, o 2 w. od gminy; 1 dusza rew. Milhauwe dok. , ob. Młynary, Milica, wś, pow. konecki, gm. Blizin, par. Skarzysko, odl. 33 w. od Końskich, leży przy drodze bitej, ma 55 dm. , 315 mk. , 19 mr. ziemi rząd. i 498 mr. ziemi włośc W 1827 r. wś pryw. , 17 dm. , 137 mk. Wspomina tę wieś dokument z 1173 r. Cod. dipl. Muczk. . Milica al. Milcicha, strumień w pow. starogrodzkim; tworzy z Przerwanicą większy strumyk Szorycą może Skorzycą zwany, który wpada do Węgiermucy Jonki a z nią do Wierzycy, lewego dopływu Wisły. Nad M. leży wś Miliczki, nad Przerwanicą M. i W. Przerwanek, nad Skorzycą duża wś Skurcz. W starych dok. zowie się Miliska, Miliczka, Milceka, Mylcicha, obecnie po niem. Liske. . Pierwszą wzmiankę znajdujemy o niej r. 1274 ob. Perlbach P. U. B. , str. 211. Por. Jonka i Liszki, Kś. Fr. Milicz, ob. Mielice, Miliczek, niem. ob. Mieliczki Miliczka, ob. Milica. Milik, potok górski, wypływa w płn. zach stronie obszaru Szczawnika, w pow. nowosą deckim, nieopodal granicy z gm. Wierchomlą Małą; płynie na płd. po zach. stronie góry, Czerteżami zwanej 833 m. , poczem zwraca na wschód i w końcu przyjmuje kierunek po łudniowy, dalej zrasza obszar gm. Milika, przepływa tę wieś, a przyjąwszy od praw. brz. potok z pod Skałki 773 m. płynący, wpada do Popradu z lew. brz. Długość biegu wynosi 7 kil. Nad dolnym jego biegiem od zach. wznosi się Petruszyna 586 m. i Osiczno 639 m, . Przed ujściem swem przerzyna dro gę kol. żel. leluchowskiej. Br. G. Milik, wś, pow. nowosądecki, u ujścia potoku t. n. do Popradu z lew. brz. Zabudowana wzdłuż poo u, w dolinie 485 m. npm. wzniesionej, ściśniętej od wschodu wyżyną dzielącą wody potoku Milika od wód Szczawnika, a od zach, górą Skałką 773 m. bezwzględnej wysokości mającą. Górskie owsiane grunta tej wioski przecinają tory kol, żel. tarnowskoleluchowskiej między stacyami Żegiestowem a Muszyną. Z 626 mieszk. wykazują szematyzmy duch. 552 gr. katol. , 14 rzym. katol. , przydzielonych do parafii rzym. kat. w Muszynie i kilku izraelitów. Odl. od Muszyny 5 kil. Jest tu parafia gr. kat. dyec. przemyskiej, dek. muszyńskiego z cerkwią drewnianą i szkoła ludowa jednoklasowa. Do parafii jest dołączona Andrzejówka, ogólna zaś liczba mieszk. w całej parafii składa się z 977 gr. kat. , 14 rzym. kat. i 24 izrael. Uposażenie parocha tworzy 52 mr. roli i 165 zł. do datku do kongruy. Obszar tej włości, niegdyś biskupów krak. a teraz funduszu religijnegOj wynosi 1912 mr. , z których pos. więk. ma 48 mr. roli i 284 mr. lasu; pos. mniej. 1016 mr. roli, 115 mr. łąk i ogr. , 185 mr. past. i 264 mr. lasu. Morawski w Sądeczyźnie II 320, idąc za Długoszem, podaje wiadomość, iż w XV w, utrzymywano, że między tą wsią a Szczawnikiem mają być obfite żyły rudy złota. M. graniczy na płn. ze Szczawnikiem, na zach z Żegiestowem, na wsch. z Muszyną, a na płd. z Węgrami, Mac. Milikińce, zaśc, pow. wileński, w 3 okr. polic, gm. Gedrojcie, okr. wiejski W. Dwór, 7 dusz rew. Milików, niem. Millikau, wś, pow. jabłonkowski na Śzląsku austr. , par. kat. Jabłonków, ma 1594 mr. i 738 mk. Milikówka, góra lesista w Karpatach wschodnich, w tak zwanych Baligrodzkich górach, na granicy gm. Roztok dolnych od zach. a Mchawy od wsch. , w pow. Lisko, pod 48 55 44 wsch. dłg. g. F. , a 49 19 52 płn. sz. g. , po wsch. stronie potoku Mchawy. Stok południowy opada do doliny pot. Rab skiego, wschodni zaś do doliny pot. Hoczewki. Wznies. 710 m. npm. Br. G. Milin 1. kol, pow. koniński, gm. Wyso kie, par. Kramsk, leży na wsch. od Konina, odl. 13 w. , od rz. Warty 2 w. Ma 206 mr. obszaru, 14 dm. i 100 mk. Szkoła początko wa. Grunt żytni, podlega zalewom rz. Warty raz a czasem i dwa razy w roku; wylew je sienny zatapia zasiewy i czyni znaczne szko dy. Mieszkańcy, oprócz rolnictwa, trudnią się na wiosnę spławem drzewa. M. leży w nizi nie nadrzecznej i obfituje w łąki; mała rzeczka Wiercica, 8 w, długa a wpadająca do Warty z prawej strony, przepływa przez grunta tej kolonii. M. powstał w r. 1837 z ziemi do dóbr Wysokie należących. 2. M. , folw. , pow. lubartowski, gm. Samoklęski, par. Gar bów. J. Chor. Miliniszki, wś rząd. nad rz. Mereczanką, pow. trocki, w 4 okr. polic. , o 72 w. od Trok, 10 dm. , 126 mk. kat. Milinów, kol. , pow. koniński, gm. Władysławów, par. Rusocice, odl. 18 w. od Konina, ma 25 dm. , 196 mk. , 426 mk. obszaru. Powstała w 1838 r. na gruntach dóbr Rusocice. Miliów, rus. Milijiw rum. Millie al. Milie, wś paraf. , pow, wyżnicki, na lewym brzegu Czeremoszu, graniczy od płn. wsch. i wsch. z Banillą Ruską, od płd. i płd. zach. z Ispasem, a od zach. z Rybnem w Galicyi. Zachodnią granicę tworzy rz. Czeremosz; wzdłuż wsch. granicy na niewielkiej przestrzeni płynie pot. Korytnica, napływająca z obszaru Ispasa z pod Ispasa majdańskiego 494 m. ;

Milewo

Milguniszki

Milhauwe

Milica

Milicz

Miliczek

Miliczka

Milik

Milikińce

Milików

Milikówka

Milin

Miliniszki

Milinów

Miliów