odgraniczającej Szląsk od Galicyi, przy linii kol. żel. płn. ces. Ferdynanda i gościńcu z Biały 5 3 kil. do Żywca. Nazwę wyprowadzają od Mikołaja Komorowskiego, który tę wieś na stoku płd. zachod. Łysej góry 66m. wys. , w położeniu 367 m. npm. w końcu XV w. osadził. Na zach. od wsi piętrzy się 828 m. npm. wysoki szczyt Rogacz. Godną uwagi formacyę geologiczną na powierzchni tej włości badali Hohenegger Geognostische Verhaeltnisse d. Nordkarpathen, Zeiszner, a w najnowszych czasach Szajnocha Badania geolog. , Kosmos, 1884. Ostatni pisze str. 236, że w piaskowcu znajdują się ogromne, wielkości głowy dziecięcej sferosyderyty. Warstwy mikuszowskie uważa ten geolog za najstarszą część średniokredowego ogniwa. Tworzą one piętro grubości 700 do 800 metrów, składające się z niebieskawo szarych wstęgowanych rogowców krzemionkowych, kruchych, , ciemnoszarych łupków i pojedynczych ławic drobnoziarnistego glakonitycznego piaskowca. Ta wieś należy do par. rzym. kat. w Wilkowicach, ma jednak kościół murowany, szkołę ludową jednoklasową i kasę pożyczk. gminną z kapit. 722 zł. w. a. Z 893 mk. przebywa 23 stale na obszarze więk. pos. , 780 jest wyznania rzym. kat. a 113 akat. i izrael. Pos. więk. Klem. Primavesi ma obszaru 58 mr. roli, 8 mr. łąk, 19 mr. pastw. i 78 mr. lasu; pos. mniej. 237 mr. roli, 31 mr. łąk, 53 mr. past. i 44 mr. lasu. W czerwcu 1884 r. wylew wody Biały i potoka Suleniec, płynącego przez środek wsi, zniszczył wszystkie zasiewy, wiele chat stało pod wodą. Od początku założenia wsi aż do r. 1650 Łepkowski, Roczn. Tow. nauk. krak. z r. 1861, str. 203 byli mieszkańcy kalwinami. Siarczyński Dykcyonarz Geogr. , Rkp. Bibl. Ossol. 1825 powiada, że sławny zbójca Maciek Mikuszowski, który cepów żelaznych zamiast broni używał, otrzymawszy od króla list żelazny, kupił sobie w tej wsi sołtystwo i zbudował kościół, aby rezydujący przy nim kapłan lud nawracał i w wierze katolickiej utrzymywał. Gdy ten kościół w r. 1687 zgorzał, wystawiła gmina istniejący dotychczas w r. 1690. Naprzeciw ujścia potoku znajdują się okopy usute w r. 1656 przeciw Szwedom, w których się Żywczanie zamknęli w liczbie 301. Mieszczanie porobili we wsi zasieki i oczekiwali nieprzyjaciela. Nadciągnęła im z pomocą okoliczna szlachta, ale mieszczanie niedowierzając nie wpuścili jej do okopów. Szlachta cofnęła się, ale za nią przybył 8 marca generał szwedzki Weihard w 200 Indzi, pobił mieszczan w otwartem polu a następnie szańce zdobył, poczem mając otwartą drogę, udał się do Żywca i to miasto spalił Janota, Żywieczczyzna, str. 64. Ludność trudni się obok rolnictwa sukiennictwem i ma folusze na Białej. Gleba jest urodzajną. M. graniczą na płn. ze Straconką, na wsch. z Międzybrodziem lipnickiem a na płd. z Wilkowicami. Mac. Mikuszyn, folw. należący do probostwa w Czerlejńie, pow. środzki, 571 mr. rozl, , należy także do gm. Czerlejno; 2 dm. , 24 mk. Poczta i tel. w Węgierskiem, gośc. o 3 kil. , st. kol. żel. w środzie o 13 kil. M. St. MikutKraulaiden, wś na Litwie pruskiej, pow. tylżycki, st. p. Coadjuthen, okr. urz. stanu cywil. Timstern, 76 mk. , r. 1856. Kś. Fr. Mikuthelen niem. , wś na Litwie prus. , pow. stołupiański, st. p. Kattenau, 95 mk. r. 1856. Kś. Fr. Mikuty, wś szlach, i włośc. nad rz. Wyssą, pow. szczuczyński, gm. Radziłów, par. Słucz. W 1827 r. 7 dm. , 41 mk. Mikuty 1. okolica szl, , pow. lidzki, 4 okr. polic, gm. Myto, okr. wiejski Wawiorka, o 29 w. od Lidy, o 9 w. od Wasiliszek, 19 dm. , 88 mk. kat. r. 1866. 2. M. , wś, pow. lidzki, w 4 okr. pol. , gm. Myto, okr. wiejski Wawiorka, 4 dusze rew. ; należy do dóbr Szalowo, własność Szalewiczów. Mikuty, niem, Mikutten, wś na pol. prus. Mazurach, pow. jansborski, st. p. Biała, okr. urz. stanu cywil. Kumilsk, 64 mk. 1856 r. . Mikutyszki, wś, pow. kalwaryjski, gm. odl. 59 w. W 1827 r. nadniemeńska, par. Rumbowicze. od Kalwaryi, ma 19 dm. , 120 mk. 9 dm, , 91 mk. Mikutyszki, wś, pow. rossieński, w 3 okr. polic. , par. jurborska. Mil, nazwy miejscowości zaczynające się od Mil a tu niepomieszezone, ob. pod Mil. ,, , Mila, karczma koło Klimkowiec, na obszarze dwors. wsi Hnilice W. , pow. zbaraski. Milachowo Kętrz. , os. , pow. chojnicki, w spisach rządowych nie ma jej. Kś. Fr. Milaciszki, folw. i dwór, pow. lidzki, 5 okr. polic, o 44 w. od Lidy a 8 w. od Ejszyszek, 16 dusz katol. . A. T. Milan, ob. DąbekMilan pow. ostrołęcki, Milanek, jez. , pow. grudziąski, pobrzegach gęstą trzciną zarosłe, tak że trudno do środka się dostać; należy do wsi Fijewa. Kś. Fr. Milanów 1. al. Milianom Emilianów, al. Milionów, wś i os. karcz. , pow. noworadomski, gm. Garnek, par. Dąbrowa, posiada 8 dm. , 105 mk. , 83 mr. ziemi włośc; os karcz. 1 dm. , 3 mk. , 4 mr. Należy do dóbr Garnek. W 1827 r. Milianów wś ma 4 dm. , 80 mk. 2. M. , wś, pow. radzyński, gm. Milanów, par. Parczew, odl. 21 w. od Radzynia. Posiada szpital prywatny, kaplicę ze stałym kapelanem, siostry miłosierdzia przy szpitalu. Jest tu urząd gm. , 76 dm. , 736 mk. W 1827 r. 43 dm. , 291 mk. M. Niegdyś siedziba rodziny Milanowskich, w XVIII w. już własnośó Potockich. Po Po

Mikułów

Mikuszyn

Mikut

Mikuthelen

Mikuty

Mila

Milachowo

Milaciszki

Milanek