nadania poczynione przez Jana z Grabi kościołowi ś. Wojciecha w M. W 1547 r. baron Hans Turzo, pan na Betlemfalva i na Pszczynie, nadał M. miejską organizacyę, samorząd, sądownictwo i łączne z tem przywileje uprawy wina, warzenia piwa, tworzenia cechów, targi i jarmarki. W tej epoce M. stał się ważnem targowiskiem dla handlu bydłem, solą i wódką. Najście Szwedów w 1630 r. zadało ciężką klęskę miastu. Spustoszyli oni prócz miasta i klasztor zakonnic pod miastem stojący. O przeszłych stosunkach miasta świadczy dotąd nazwa jednej z ulic Krakowska i tak zwana Skotnica, będąca zapewne miejscem dawnego targowiska na bydło. Do mieszczan należy obecnie 4662 mr. ziemi, w tem 4029 mr. roli, 52 mr. ogr. , 352 mr. łąk, 137 mr. pastw, i 122 zagajników. Klimat tu dość ostry skutkiem wzniesionego położenia i silnych wiatrów od Karpat wiejących. Par. kat. mikułowska posiada od 1861 r. , prócz starego, nowy murowany kościół z dwoma wieżami i liczy 13926 parafian 1869 r. . Do parafii należą miejscowości Gostyń, Wyrów, Łaziska górne, dolne i średnie, Śmiłowica, Kamionka, Wilkowy, Panewnik, Piotrowice, Podlesie, Zarzycze, Lgota i Althammer. W oi brębie parafii mieszka 745 ew. i 540 żydów. Dekanat mikułowski dyec. wrocławskiej miał 1869 r. 45158 kat. , 1435 ew. , 530 izr. i 8 parafii Berun, Boischow, Chełm W. , Lendzin, Mokra, M. , Tychy, Woszczyce. Br, GL Mikułów, niem. Nicolsburg, miasto na Morawie, na płd. od Dyi, niedaleko granicy austryackiej, z zamkiem wygasłej rodziny Dietrichsteinów i z dość liczną gminą żydowską. Mikułowa, młyn i tracz w Olszówce, pow. limanowski. Mikułowice 1. wś i folw. , pow. opoczyński, gm. Radonia, par. Wójcin, odl. 16 w. od Opoczna. Wś ma 1 dm. , 10 mk. , 210 mr. ziemi dwors. , 215 mr. włośc, folw. lit. A. 1 dm. , 7 mk. , 300 mr. W 1827 r. było tu 16 dm. , 101 mk. Wspomina tę wieś Lib. Benef. Łaskiego t. I, 625. Folw. M. z wsiami M. i Maryampol rozl. mr. 290 gr. or. i ogr. mr. 179, łąk mr. 9, lasu mr. 94, nieuż. i place mr. 8; bud. z drzewa 10. Wś M. os. 19, z gr. mr. 218; wś Maryampol os. 22, z gr. mr. 302. 2. M. , wś kośc. i folw. , pow. opatowski, gm. Wojciechowice, par. Mikulowice, odl. 15 w. od Opatowa. Posiada kościół paraf. murowany, założony wraz z parafią w 1363 r. przez Wojsława, kanon, sandomier. , dziedzica M. Jest tu urząd gminny, gorzelnia, młyn wodny, 36 dm. , 301 mk. , 450 mr. ziemi dwor. , 436 mr. włośc. W 1827 r. 30 dm. , 242 mk. Kościół paraf. stoi widocznie na gruncie, który należał kiedyś do wsi sąsiedniej Wojciechowic i ztąd dawniej par. nosiła nazwę Wojciechowice. M. al. Wojciechowice, parafia, dek. opatowski, 2500 dusz. Dobra M. składają się z folw. M. i Łu gi, wsi M. i Julianów rozl. mr. 1362; folw. M. gr. or. i ogr. mr. 421, łąk mr. 30, lasu mr. 563, nieuż. i place mr. 32, razem mr. 1045; bud. z drzewa 20; folw. Ługi gr. or. i ogr. mr. 303, nieuż. i place mr. 14, razem mr. 317; budowli z drzewa 6. Jest wiatrak i pokłady kamienia wapiennego. Wś M. os. 45, z gr. mr. 389; wś Julianów os. 15, z gr. mr. 2833. M. , wś, pow. stopnicki, gm. i par. Szaniec. Leży przy drodze bitej z Chmielnika do Buska, pod samym Buskiem odl. o 2 w. . Znaleziono tu cmentarzysko przedhistoryczne. W XV w. dziedzictwo rodziny h. Mądrostki, ma 11 ła nów kmiecych, 6 zagrodników, karczmę, młyn i dwa folwarki. Kmiecie i zagrodnicy dają dziesięcinę klasztorowi w Mogile, folw. i młyn proboszczowi w Szańcu Dług. II, 379 i II 1, 433. Następnie M. należały do dóbr margrabstwa pińczowskiego. Wś M. ma 34 osad mających po 8 mr. roli. Folw. M. ma 400 mr. roli orn. , 240 mr. lasu urządzonego i 230 mr. łąk. Są tu pokłady torfu, marglu i gliny białej. Br. Ch. Mikułówka, część Olszówki, pow. limanowski. Mikuły, folw. i wś, pow. łowicki, gm. Lubianków, par. Lipce. Leży przy drodze w części bitej z Brzezin na Łyszkowice do Łowicza, odl. 21 w. od Łowicza por. Lib. Ben. Łask. , t. II, 337, 509 i 549. Folw. M. lit. A. B. z wsią M. i Teresin rozl. mr. 364 gr. or. i ogr. mr. 307, lasu mr. 42, nieuż. i place mr. 15; bud. mur. 1, z drzewa 11; płodozmian 11polowy. Wś M. os. 5, z gr. mr. 3; wś Teresin os. 14, z gr. mr. 257. A. Pal. , Br. Ch. Mikuły, ob. Makohlen; r. 1702 mieszkał tu Jan Dąbrowski ob. Kętrz. O ludn. pols. , str. 562. Kś. Fr. Mikusz, niem. MykosSee, jez. w płn. części pow. jańsborskiego, przez które płynie rz. Orzysz; nad M. leży wś tejże samej nazwy ob. Weiss Preuss. Littauen und Masuren, II, 68. Kś. Fr. Mikuszczyn, góra ze szczytem 1138 m. wys. , pod 48 43 płn. szer. a 41 39 30 wsch. dłg. F. , na praw. brz. Czeczwy, pow. doliński. Mikuszów, dwór i folw. dóbr Orzesze, pow. pszczyński, ob. Orzesze. Mikuszewo, gm. i dom. , dom. z Czeszewem ma 10525 mr. rozl. , bez Czeszewa gm. ma 3 miejsc. a M. , dom. , folwarki b Budy, c Budziłówko, 29 dm. , 444 mk. , 78 ew. , 366 kat. ; 138 analf. Własność ks. SachsenMei ningen. M. St. Mikuszowice, wś, pow. bialski, zwana niewłaściwie Mikluszowice, niem. Nikelsdorf. Leży na prawym brzegu Biały, pobocznej Wisły,

Mikulinka

Mikułowa

Mikułowice

Mikułówka

Mikuły

Mikusz

Mikuszczyn

Mikuszów

Mikuszewo

Mikuszowice