chód od M. po lewej stronie Prutu, szczyt 589 3 m. na powierzch. morza, na wsch. od Tartarowa, po prawej stronie zachodniego ra mienia Prutu, Czertosz al. Łyszniów, 660 m, , na wsch. od Worochty, a na płn. wsch. od zachodniego ramienia Prutu, Worochteński garb 696 3 m. npm. , a na samej węgierskiej granicy, częścią w Galicyi, częścią na Wę grzech, Howerla czyli Czarna Hora 1081 3 m. npm. U stóp tej góry są pierwsze źródła Pru tu; na wsch. od M. szczyt Rokieta 584 m. npm. , na płd. wsch. Szekaliwski 677 6, więcej na płd. Hordie 776 9 m. , na płd. od tego osta tniego Kityłówka 7262 m. nad pow. morza. Wieś rozrzucona na tak ogromnej przestrzeni stanowi środkowy punkt osad huculskich, dzieli się na mnóstwo części i osad rozrzuco nych po górach, z których każda ma swe mia no, i tak na wsch. od M. Porczesny, Gorgan, Pohar, Rastowin, Na stawach, Kopczyn, Ro kieta, Werszaków, Czemeryca, Zakaminem, Shary, Sławny groń, Nizna Hyga, Polanica, Czeinegiwska; na płd. Kwity, Ptay, Bastowin, Ilkowska, Szepetynka, Załomysta, Leśniowa, Douha Prehiska, Nóźeczka, Kliwa, Zeniec, Czmereczynka, Pihy, Urszy, Warbilski i t. d. Była tu fabryka szkła i jest tartak wodny zajmujący 10 robotników; właśc. pos, więk. J. hr. Rozan. B. R. Mikulin 1. wś, os. karcz. i folw. , pow. brzeziński, gm. Popień, par. Jeżów. Wś ma 8 dm. , 60 mk. , 205 mr. ; os. karcz. rząd. 1 dm. , 2 mr. ; folw. M. al. Jeżów 3 dm. , 43 mk. , 304 mr. W 1827 r. wś rząd. , 8 dm. , 73 mk. Wspomina ją Lib. Ben. Łaskiego t. II, 240, 333. Stanowił M. wtedy uposażenie kościoła w Jeżowie. Por. też Kod. dypl. Małop. Muczk. i Rzysz. , t. I, str. 14 i 101. 2. M. , wś, pow. tomaszowski, gm. i par. Tyszowce, o pół mili od Tyszowiec, ma 38 dm. , 209 mk. , w tem 21 r. l, 634 mr. gruntu. Cerkiew drewniana, gorzelnia, cegielnia. Gleba czarnozięm. . Ludność rolnicza. Folw. należy do dom. Tyszowce i ma 796 mr. żyznego gruntu. W 1827 r. było tu 34 dm. , 262 mk. X. S. S. Mikulin, folw. i wś włośc, pow. wilejski, o 49 i 50 w. od miasta Wilejki, w 2 okr. polic, gm. Serwecz, okr. wiejski Sosnowszczyzna, wś ma 14 dm. , 99 mk. kat. , folw. 1 dm. , 13 mk. kat. 2. M. , wś i dobra, pow. miński, 231 dzies. ziemi dwors. , b. własność Bułhaków, dziś Jana Nowickiego. Mikulin al. Horodyszcze, mko nad jez. Hołobajem, pow. orszański, o 79 w. od Orszy, blisko granicy gub. smoleńskiej. W XII w. już gród warowny. Ma 152 dm. , 1083 mk. , cerkiew, 3 szkoły izrael. Gm. M. liczy 2012 dusz. Dawna własność ks. Ogińskich. W1720 r. Marcyan ks. Ogiński, kaszt. witebski, fundował kościół pod wezw. ś. Antoniego, przy którym osadził bernardynów; później około 1780 r. własność Mateusza ks. Ogińskiego. Dobra M. liczyły 4527 dusz rew. i 32051 wł. obszaru. Mikulin 1. al. Mikulińce, wś nad Horyniem, pow. rówieński, na płd. zach. od miasta Tuczyna, nazwana tak od Olega Mikulina pierwszego jej właściciela; obecnie jest własnością ks. Heliodora Czetwertyńskiego. Ob. Arch J. Z. R. , cz. VI, t. 2, 160. 2. M. , wś nad rz. Chomorą, pow. zasławski, na płd. zach. od miasta Łabunia. Była tu kapł. katol. parafii Łabuń, dek. zasławskiego. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1, 43, 44, 292. Mikulińce, wś, pow. lityński, nad rz. Zharem, która tworzy tu staw, gm. Bahrymowce, par. Lityn, o 9 w. od Lityna; 122 dm. , 882 mk. , cerkiew pod wezw. N. M. P. z 1427 par. i 27 dzies. ziemi; 1384 dz. ziemi włośc, 1475 dzies. ziemi dwors. , młyny, gleba glinkowata. M. wraz z Poczapińcami, Berkowcem i Nowosielicą otrzymał Bohdan Mikuliński jeszcze od Witolda. Tenże Bohdan poległ pod Bracławiem w bitwie z Tatarami a Swidrygiełło wykupił żonę jego i syna Iwana wziętych do niewoli. Iwan otrzymał potem nadanie na Suprun i połowę Miedziakowa. Następnie wś tą posiadali Zamoyscy, Koniecpolscy, Komarniccy; dziś mają Rusanowscy 1218 dzies. , Garwolińscy 125 dz. a Gołębiowscy i Krasow scy drobne cząstki. Lr. M. Mikulińce z Wolą mazowiecką i Konopkówką, mczko, pow. tarnopolski nad rz. Seret, który dzieli kościół i dwór od właściwego miasta, tylko budynek, z którym jest urząd gminny i sąd powiat. , oraz parę dworków leżą na prawym brzegu u podnóża góry, na której wznosi się dawny zamek, obecnie na stajnie przerobiony, nowy pałac i również okazały kościół z wyniosłą wieżą. Same mczko leży na lewym brzegu rzeki na stoku pagórka. Oba brzegi łączy most gościńca rządowego tarnopolsko zaleszczyckiego. M. graniczą na wsch. z Łoszniowem, Suszczynem, Ostalcami i Skomorochami, na płn. z Prokową, Czartoryą, na zach. z Nastazowem i Ludwikówką, na płd, z Ładyczynem. Przestrz. dwors. gr. or. 867, łąk 175, pastw. 65, lasu 588; włośc gr. or. 1288, łąk 233, pastw. 171, lasu 1 mr. austr. Ludność rzym. kat. 926, gr. kat. 946, izrael. 1770, razem 3642. Obydwie parafie w miejscu. Rzym. kat. erekcya nie wiadoma, pewnem jest jednakże, iż już przed rokiem 1715 istniała. Wspaniały, obecnie stojący kościół wybudowała swoim kosztem Ludwika z Mniszchów Potocka, wdowa po Józefie Potockim, kaszt. krak. , hetm. w. kor. , i w r. 1789 funduszami opatrzyła, oraz dom przy kościele z nadaną fundacyą dla księży Wincentynów, którzy parafią zawiadywali, wystawiła; po znie

Mikulicze

Mikulin

Mikulińce