2. M. , dom. , 1809 mr. rozl, 13 dm. , 180 mk. , 33 ew. , 147 kat. , 58 analf. Gorzelnia parowa i młyn parowy. Własność Stefana Chłapow skiego. M. St. Mików al. Myków, wś, pow. łucki, na płd. wsch. od mta powiat. , niegdyś włość należąca do Łucka. Ob. Pamiat, Kijew. Arch. Kom. , t. IV, oddz. 2, 181. Mików lub Myków, wś, pow. sanocki. Leży w kotlinie górskiej 545 m. npm. , śród lesistych gór, sięgających na płn. 824, na wsch. 913 a na płd. 720 m. bezwzględnej wysokości, roz pościera się nad pot. Mikówką, dopływem Osławicy z praw. brz. , ma cerkiew drewnianą, przyłączoną do par. gr. kat. w Smolniku i li czy 261 mk. , z których 232 gr. kat. a 29 izr. Sprawy sporne załatwia sąd pow. w Bukow sku a najbliższy urząd poczt. znajduje się w odległym o 15 kil. Baligrodzie. Gleba zimna, owsiana, lasy przeważnie szpilkowe. Więk. pos. ks. Aug. Sułkowskiego ma 28 mr. roli i 1556 lasu; pos. mn. 292 mr. roli, 344 łąk, 537 past. i 5 lasu. M. graniczy na płd. ze Smolni kiem, na płn, z Duszatynem, na wsch. z Ra bem 6 kil. linii pow. a na zach. z Osławicą 4 5 kil. pow. . Mac. Mikowa, szczyt w Tatrach Niżnych, w czę ści zach. , na granicy gmin Szczawnicy W. i Iliacza, w hr. liptowskiem, pod 37 3 30 wsch. dłg. g. F. , a 49 1 40 płn. sz. g. , mię dzy potokami Szczawnickim od zach. a Iliaczem od wsch. . Wzn. 978 m. Br. G. Mikowiec, pow. grójecki, gm. Kąty, par. Góra Kalwarya. Mikówka, wś i folw. , pow. radomski, gm. i par. Białobrzegi. Leży śród lasów, o 27 w. od Radomia; folw. stanowi część dóbr Sucha. Jest tu 13 dm. , 171 mk. , 947 mr. ziemi dwor. i 157 mr. włośc. W 1827 r. par. Jasionna, 11 dm. , 85 mk. Br. Ch. Mikówka al. Mikowy potok, wypływa z Hłubokiego lasu, w płd. wsch. stronie gm. Miko wa, w pow. sanockim; płynie na płn. zach. i zach. przez wś Mików, zabrawszy z lasu Czar toryi liczne potoki i następnie zlewa swe wody do Osławy z praw. brz. Od płn. zamy kają dolinę szczyty Hłuboki 824 m. i Kiczera 580 m, . Nad źródłowiskiem od wsch. cią gnie pasmo górskie Wysoki dział, z szczytem tejże nazwy, 990 m. wys. Długość biegu 7 kil, niespełna. Br, G. Mikrow niem. , ob. Michrowo. Mikstal, wś, pow. kutnoski, gm. Mikstal, par. Grochów, odl. 15 w. od Kutna, ma 5 dm. , 87 mk. , 681 mr. obszaru, w tem 390 mr. or. , 210 mr. lasu, 75 mr. łąk i past. Do włościan należy 6 mr. M. gmina należy do sądu gm. okr. III w Kutnie, st. p. Ostrowy. Ma obszaru 10, 418 mr. i 3710 mk. W gm. są 2 szkoły począt. , cukrownia, gorzelnia, browar, smolarnia. Szosa łęczyckopłocka przechodzi przez wsie Mikstal, Świeciny i Łanięta; około wsi Mikstala i Grochowa przepływa rzeczka Ochnia. która w kierunku wsch. płynie ku Kutnu, W skład gm, wchodzą wsie i folw. Budy Starej, Budy Nowe, Benignów, Franciszków, Grochów, Grochówek, Imielno, Juliów, Kały, Kąty, Lipie, Łanięta, M. , Niechcianów, Pomarzany, Rdutów, Rokita, Suchodębie, Świeciny, Swiecinki, Wilkowyja, Wola Chróścińska. Mikstat al. Miksztat, niem. Mixstadt, niegdyś Komorowo, mto, pow. ostrzeszowski, otoczone wzgórzami piaszczystemi, odl. o 12 kil. na płn. od Ostrzeszowa. W r. 1871 miało 152 dm. , 1437 mk. , 36 ew. , 1249 kat. , 152 żyd. ; w r. 1875 było 1535 mk. ; w 1881 r. 1490 mk. Mieszkańcy zajmują się głównie rolnictwem i chowem bydła. Siedziba komisarza obwodowego; sąd okr. w Ostrzeszowie; w mieście odbywają się roki sądowe. Kościół kat. paraf. wraz z Przedborowem należy do dek. ostrzeszowskiego; par. M. ma 1912 dusz 1873 r. . Szkoła elemen. kilkoklasowa; 515 analf. Stowarzyszenie polskie pożyczkowe, mające przeszło 400 członków; towarzystwo rolnicze polskie czyli kółko włościańskie w Kozłowie. Agentura poczt. i tel. ; gośc. na miejscu, prowadzi z Ostrzeszowa do Skalmierzyc i Kalisza; poczta listowa z Ostrzeszowa przez M. do Strzyżewa; st. kol. żel. w Antoninie o 9 kil. , w Ostrzeszowie o 12 kil. W r. 1811 było 135 dm. , 921 mk. ; w r. 1837 było już 1280 mk. Jest obecnie własnością spadkobierców hr. Atanazego Raczyńskiego. M. , dawniej zwany Komorów, należał niegdyś do wojew. sieradzkiego, ziemi wieluńskiej i był w posiadaniu Zarembów. W 1366 r. in festo S. Andraei Apostoli wydany był przywilej, którym Janko syn Mikołaja Zaremby, pan i dziedzic na Komorowie, sprzedaje wójtostwo advocatiam wmieście swojem Komorowie, zwanem po niemiecku Mixtad, Piotrowi dicto Knoth. Zygmunt I potwierdził ten przywilej r. 1546. Tegoż króla drugi jest przywilej z r. 1528 Innovationis na prawo magdeburskie dla miasta Mixtat, dowodzący, iż to prawo dawniej mu służyło. R. 1552 przyłączył król polski w Gdańsku wójtostwo tutejsze ze wszelkiemi do niego należnościami do samego msta; r. 1590 Zygmunt III nadał miastu przywilej na cztery jarmarki do roku na Ś. Trójcę, na ś. Michał, na Trzech Króli i na ś. Wojciech, z utrzymaniem targu tygodniowego, ustanowionego już przez Zygmunta L R. 1619 mieszczanie założyli szpital w mieście. M. St. Miksz, jez. , pod st. dr. żel. warsz. petersb. Ignalino, w pow. święciańskim. Mikszany 1. wś włośc. nad jez. Grabosta, pow. wileński, w 3 okr. pol. , o 48 w. od Wilna, 5 dm. , 57 mk. kat. 2. M. , wś, pow. osz Mikorzyńskie Mików Mików Mikowiec Mikówka Mikówka Mikrow Mikstal Miksz Mikszany