Wsi, w Panwitz, w Paradyżu, w Pieskach, w Policku, w Szyndelmłynie, w Zamku międzyrzeckim, w mieście M. , w Nowymdworze; browary są w Zamku międzyrzeckim, w Zbąszynie, w Pszczewie, w Brojcach, w Wysoce, w Kosieczynie, w Rogozińcu, w Trzcielu; fabryka sukna w Brojcach; 2 fabryki maszyn w M; fabryka szkła w Łomnicy; przędzalnia wełny w M. ; piec do wypalania wapna w Szyndelmłynie i Kalawie. Rozwinięta jest w powiecie uprawa chmielu, mianowicie w szerokiej dolinie nadobrzańskiej i w wschodniej części powiatu. Urząd pocztowy 1szej klasy znajduje się w M. , 3ej klasy zaś w Zbąszyniu w mieście i na dworcu zbąszyńskim, w Pszczewie, w Brojcach i Trzcielu; agentury pocztowe są w Bukowcu, w Dąbrowie, w Hamerni, w Jastrzembkach Starych, w Kosieczynie Kuschten, w Lewinach, w Pieskach i w Suchym Lutolku. Powiat posiada następujące gościńce 1 gośc. frankfurcki, prowadzący przez Pieski, M. , Polisko, Pszczew do Górzyna, do pow. międzychodzkiego; w pow. ma 33 5 kil. długości; 2 gośc. z M. przez Bukowiec, Suchy Lutolek, Chociszew, Rogoziniec, Dąbrówkę do Zbąszynia i dalej do Kopanicy; w pow. ma 39 5 kil. długości; 3 gośc. ze Skwierzyny przez M. , Nietoperek, Kalawę. Paradyż, Jordan do Swiebodzina, w pow. 18 5 kil. długości; 4 gośc. z Lwówka przez Hamernią, Trzciel, Suchy Lutolek i Brojce do Swiebodzina; 27 kil. długości w powiecie. Kolej żelazna marchijskopoznańska przerzyna południową część powiatu, a mianowicie a linia idąca z Poznania przez Zbąszyń do Guben, ze stacyami Zbąszyń i Jastrzembki Stare; b linia idąca do Frankfurtu nad Odrą ze stacyą Zbąszyń. Główną komunikacyą wodną w powiecie jest Obra, która poniżej Trzciela jest sławną, powyżej tylko drzewo nią spławiać można. Cały powiat należał do dawnego wo jewództwa poznańskiego. W okolicy M. odkopano cmentarzysko, z którego wydobyto urny z napisami; w. innem miejscu znaleziono mały młotek kamienny; grodziska pod wsią Wojciechowem, pod Pszczewem, tuż przy probostwie nad jez. z fosą przed 30 laty wybrano stąd wiele kamieni polnych, pod Szyndelmłynem jest łąka nazwana królewską, kawał roli nazwany obozem; na łące podług tradycyi wystawiono namiot królewski, na polu nazwanem obozem, był podobno obóz króla szwedzkiego. Skarb, który przed niejakim czasem znaleziono w Paradyżu, miał być wtedy kasą wojenną szwedzką. Pod Chociszewem wykopano w różnych miejscach w lesie urny, pomiędzy temi dyrektor Schwarz zwraca uwagę szczególnie na naczynie do czerpania wody i na garnczek napełniony kościami ptasiemi w kształcie urny. W Rybojadach na polu sołtysa Obsta odkryto w r. 1884 także cmentarzysko, z którego robotnicy wydobyli znaczną liczbę urn, większe i mniejsze naczy nia, łzawnice i t. p. W naczyniach znaleziono prócz szczątków kości ludzkich, odłamki ró żnych przedmiotów z kruszcu. M. St. Międzyrzecze 1. po białorusku Miażreczje, Miandzyrecze, dobra i wś przy ujściu rz. Wołmy do Świsłoczy, pow. ihumeński, par. błońska, w 2 okr. polic. puchowickim, gro. puchowicka, w glebie urodzajnej, łąki niezmiernie obfite. Wieś ma 18 osad pełnonadziałowych. Dobra do niedawna własność Klimontowiczów, a od 1874 r. Szemetyłły, mają 80 1 4 wł. obszaru w dogodnej miejscowości. 2. M. , mały zaśc. nad rz. Moszczenicą, dopływem Uszy, w płn. stronie pow. ihumeńskiego, w 3 okr, polic. berezyńskim, w miejscowości poleskiej, całkiem odosobnionej. 3. M. , mały folw. nad rz. Isłocz, w płn. zach. stronie pow. mińskiego, w 2 okr. pol. rakowskim, w okolicy Kijowca, w miejscowości falistej i kamienistej. Międzyrzecze, wś, pow. żydaczowski, leży na lewym brzegu rz. Stryj, między tą rzeką a Dniestrem, o 8 kil. na wsch. od ujścia Stryja do Dniestru; obydwie te rzeki mają w tem miejscu bardzo kręty bieg i mnóstwo małych dopływów. Na potoczku, dopływie Stryja, jest tu staw dzielący wieś na dwie części. Grani czy na wsch. z Poddniestrzanami, Czartoryą i Zalesiem, od płn. z Stańkowcami, Turzaną i Podhorcami, od wszystkich 6ciu wsi oddziela ją Dniestr, na zach. z Wełeniowem, przez ten jedynie można się tu dostać suchą nogą, na płd. z Żydaczowem, od którego dzieli ją rzeka Stryj. Polując w stryjskich lasach w 1681 r. zapuścił się Jan III w knieje tutejsze. Dla dróg i przepraw złych nie mogli sobie tu my śliwi dać rady z niedźwiedziami. Było tego zwierza ze 20, ale wiele przepłynęło przez Dniestr, za którymi psy co lepsze aż do dnia drugiego tłukły się po lasach. Na przeprawie przez Dniestr byłoby wiele ludzi i wozów potonęło, gdyby Tatarzy, w służbie królew skiej zostający, nie ratowali znajdujących się w niebezpieczeństwie z nadzwyczajną odwagą. Helzel, Listy Jana Sobieskiego, str. 333. Przestrzeń dwor. gr, or. 99, łąk i ogr. 87, past. 267, lasu 195; włośc. gr. or. 401, łąk i ogr. 78, past. 160, lasu 5 mr. kw. ; ludn. rz. kat. 8, par. w Żydaczowie o 2 4 kil; gr. kat. 458, cerkiew paraf. w miejscu, dek. Rozdół, dyec. Lwów; szkoła filialna. Właścicielka pos. w. Wincenta Jaźwińska. B. R. Międzyrzecze, niem. Kurzwald, dwie wsie, pow. bielski, na Szląsku austr. 1 M. Dolne, Nieder K. , wraz z Franzfeldem rozl. mr. 1354, ludn. 886. 2. M. Górne, Ober K, rozl. 2527, ludn. 1466 1880. Jest tu kościół par. katol. , kościół par. ewang. , st. poczt. Kościół katol.

Międzyrzecz

Międzyrzecze