mr. ornych; Mierzynek ma 6 dm. , 12 mk; Ośniałowo zaś, położone przy strumieniu bez imiennym, 2 dm. M. należał do dóbr kapituły włocławskiej. W 1827 r. własność funduszu edukacyjnego, 12 dm. , 63 mk. Br. Ch. Mierzynek, przedtem Klimkowo, niem. Petersdorf dok. Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf i Dolmau, dobra ryc, pow. lubawski, st. p. Biskupice 9 kil. odl. ; razem z folw. Richterhoff i wybudowaniem Kurzętnickiem al. Zacharczyzna Julienhoff liczą 664 ha roli orn. i ogr. , 102 łąk, 3 nieuż. , 14 wody, razem 783 mrk. ; czysty dochód z gruntu około 3438 mrk. Gorzelnia. Szkoła Sumin, par. kat. Lipinki, ew. Biskupice; okr. urz. stanu cywil. Lipinki. M. liczył 1868 r. 133 mk, 92 kat. , 41 ew. , 25 bud. , między tymi 9 dm. W 1667 r. posiadał te dobra Wład. Zawacki, chorąży pomorski; płacił mesznego 1 korz. żyta i tyleż pszenicy. R. 1346 dostaje Jon, t. j. Jan z Płowęża, rycerz, wś Clemekow, t. j. Klimkowo czyli Mierzynek na prawie magd. ; na M, siedzi r. 1440 Hanusz Hannos z Płowęża, syn Jana, 1440 Bolke V. d. Kl. Plofsese, t. j. Bolko czyli Bolesław z Płowężka ob. Kętrz. O ludn. pols. , str. 123. Według rejestrów czynszowych z r. 1415 płacił M. 3 wiardunki czynszu. Kś. Fr. Mierzynko, kasz. Mjerzeno, niem. Mersinke dok. Cleine mirsynno, dobra, pow. lęborski, okr. urz. stanu cywil. Solino, R. 1544 wy daje książę szczecińskopomorski Barnim w len no kilka łąk w granicach Mierzynka i Gartkowic ob. Jerzemu Krackow, dziedzicowi w Rościecu. Do r. 1437 miały te dobra jeszcze urządzenie starodawne pomorskopolskie, we dług którego zamiast czynszu dawały pierwo tnie na ś. Mikołaja, na M. B. Gromniczną, na ś. Jana i ś. Dominika, świnie, krowy i prze wód. Potem zamieniono im to na podatek pieniężny. Kś. Fr. Mierzyno, niem. Mersin, dok. Merezina i GrossMirzinko, kasz. Mjerzinko, wś, pow. lęborski, 19 kil. od Bałtyku, 23 kil. na północny zach. od Wejherowa; gleba w północnej części torfowa, łąkami pokryta, w południowej orna, gliniasta i piaszczysta. W 1877 r. 218 ew. mk. ; trudnią się rolnictwem i hodowlą bydła. Okr. urz. stanu cywil. Gniewino. Tutejsza stacya pocztowa Uczy się do III klasy; wysyła pocztę osob. do Żelazna; do M. przychodzi poczta osob. z Wejherowa. M. wspomniane już w starszej kronice oliwskiej, gdzie Sambor zapisuje klasztorowi oliwskiemu dziesięciny z tej wsi decimam de Merezina; ob. Script. rer. prus. I, 672 i Cramera Gesch. des Lande Lauenburg und Bütow, II, 235. Kś. Fr. Mierzyszyn al. Mierzeszyn dok. z r. 1686 Miereszyn, Miereszczyn 1717 r. , niem. Meisterwalde, wś włośc, z kościołem paraf. ; pow. gdański, st. p. Pruszcz Obejmuje 45 posiadł. gbur. i 27 zagród, razem 5104, 03 mr. W 1868 r. 763 mk. , 254 kat. i 497 ew. , 17 żyd, 80 dm. , odl. od Gdańska 3 mili, w miejscu jest szko ła symultanna. M. tworzy osobny okr. urz. stanu cywil. , który 1 grud. 1880 r. liczył 2149 dusz; w r. 1882 urodziło się 87 dzieci, umarło 43 osób, zawarto 19 małżeństw. Paraf. mierzyszyńska liczyła według szematyzmu dyec. z 1867 r. 555 dusz a 320 komunikan tów. Tyt. kośc. św. Bartłomiej; patronatu królewskiego, przy kośc. jest bractwo trzeźwo ści, założone 20 maja 1861 r. W skład parafii wchodzą następ. wsie Mierzyszyn 242 dusz, Graniczna wieś 69, Kaninchenberg 3, Wippich 13, Lenzberg 22, Kossenberg 123, Zalesie 40, Popenwinkel 13, Frie drichshof 19 i Hanung 11; szkół katol, nie ma w tej parafii. Wizytacya bisk. Madalińskiego z r. 1686 donosi, że w M. , podówczas dobra królewskie stanowiącym, był kościół filialny, należący do parafii ś. Wojciecha pod Gdańskiem, znajdował się jednak w bardzo opłakanym stanie, ściany były popękane, dach zepsuty, cmentarz nie miał żadnego ogrodze nia; nabożeństwo wcale się nie odprawiało; kielich i patenę przechowywano u ś. Woj ciecha pod Gdańskiem. Do probostwa nale żały 4 włóki, które były wydzierżawione za 45 flor. Do parafii tutejszej były przyłączo ne tylko Mierzyszyn i Przywidz; M. płacił meszne w pieniądzach, Przywidz w zbożu. Większa część mieszkańców w M. była wy znania ewang. ; tak że w całej parafii naliczył wizytator tylko 9 parafian katol. Do probo stwa należała, prócz plebanii, jeszcze 1 chału pa, z której proboszcz czynsz pobierał. We dług taryfy poborowej na symplę, wyracho wanej z 1717 r. , płacił M. 6 zł. i 17 gr. W r. 1842 znaleziono tu około 60 kręgów rozmaitej średnicy. Wiadomości o nich podaje dr. Lissauer w dziele Crania Prussica Zeitsch. far Ethnol, 1874, Jahrg. VI, str. 206. Obok tych zabytków znajdowano ułamki skorup od urn, pochodzących prawdopodobnie z grobów kamiennych skrzynkowych ob. Objaśnienia do mapy archeol. Prus Zach. przez Ossowskie go, str. 82. Groby rzędowe odkryto tu tak że r. 1842. Czaszki, które wydobył wówczas z tej miejscowości dr. Berendt z cmentarzyska, znajdującego się na wzgórzu w lesie, złożone zostały w Muz. tow. przyrodników w Gdań sku. Badał je i opisał dr. Lissauer w AltPommerllische Schädel Zeitsch. d. Naturforsch. Ges. zu Danzig, t. III, zesz. 2, 1872, str. 2 i Crania prussica 1. c. 1874, str. 205; ob. Ossowski 1. c. , str. 19. Znaleziono tu także 2 całe, jeszcze dobrze zachowane, szkielety, co dowodzi, że umarłych nietylko palono ale i chowano. Kś. Fr.

Mierzwiń

Mierzynek

Mierzynko

Mierzyno

Mierzyszyn