Przewóz, Klukowo i Borowe, podług pomiaru Tamm a z 1804, zawierały 6458 mr. W 1819 r. wysiew w Górnej M. wynosił 122 kor. jarz. i tyleż ozim. , zbierano 106 fur siana; w Dolnej wynosił 9 1 2 kor. jarz. i tyleż ozim. , zbierano 4 fur siana. Znajdowało się wtedy w Górnej M. na 37 osadach 43 gospodarzy, opłacających czynszu za grunta i łąki bartne 1819 złp. 24 gr. , hyberny 151 złp. , dzies. dwors. 151 złp. , 23 wyrobników, zdun. , szynk; razem 48 dm. , 51 mk. W 1850 r. 43 osad roln. , 4 ogrod. W Dolnej M. w 1819 r. znajdujemy 3 czynszowników, opłacających 128 złp. 27 gr. czynszu, 11 złp. 15 gr. hyberny, 11 złp. dziesięciny do dworu; 3 chałupników z ogrodami, opłacających 34 złp. 6 gr. czynszu, chałupnik, szynk, razem 9 dm. , 48 mieszkańców. W 1850 roku 3 osad roln. , 5 ogrodu. W 1851 52 urzą dzone obiedwie wsie kolonialnie; przytem obie Małkynie, Górną i Dolną, połączono w jednę całość. Na 1415 mr. 155 pręt. utworzono 46 osad roln. , 9 ogrodniczych, kowalską, karcze mną, leśną i szkołę. Czynsz przed upływem lat wolnych ustanowiono na 433 rs. 40 kop. ; po ich upływie 486 rs. 91 kop. W 1819 r. obie M. dawały po 2 1 2 złp. z osady na utrzy manie szkółki przy probostwie w Broku, ale z powodu odległości nie mogły posyłać dzieci do szkoły; prosiły więc o pozwolenie otworzenia szkółki w Górnej M. Nazwa litewska M. odpowiada polskiej Drwały. Lud. Krz, Małkiny, niem. Malkiehnen dok. Melkinsken, Melkinsken, wś nad jeziorem tejże nazwy, pow. łecki, st. p. Grabnik, 1857 r. 105 mk. , w miej scu jest młyn konny. R. 1473 nadaje Walter Kiekierzyc, wójt łecki, Andrzejowi na prawie magdeburskiem 8 włók wolnych od czynszu i tłoki nad jeziorem małkińskiem z obowiąz kiem 1 2 służby Ob. Kętrz. O ludn. pols. w Prusiech, str. 451. Kś. Fr. Maików 1. wś, pow. nowomiński, gm. Dębe Wielkie, par. Pustelnik. W 1827 r. 4 dm. , 23 mk. Por. Krubki. 2. M. Nowy i M. Ciele cki, wś i folw. nad rz. Wartą, pow. turecki, gm. Bartochów, par. Warta Łaski, Lib. ben. I, 410, 439, odl. od Turku w. 40; M. Nowy dm. 27, mk 151; M. Cielecki wś 15 dm. , 146 mk. , folw. 6 dm. , 176 mk. W 1827 r. 29 dm. , 279 mk. Według Tow. Kred. Ziems. folw. M. Cielecki z attyn. Zmyślona i Rekrucka wsiami M. Cielecki, M. Nowy, Duszniki, rozl. mr. 1353 grunta orne i ogr. mr. 834, łąk mr. 332, pastw. mr. 146, wody mr. 23, nieuż. i place mr. 18, bud. mur. 14, z drzewa 8; płodozmian 8polowy. Gorzelnia, dwa wiatraki, pokłady torfu, rzeka Warta przepływa. Wś M. Cielecki os. 22, z grun. mr. 163; wś M. nowy os. 26, z grun. mr. 135; wś Duszniki os. 56, z grun. mr. 291. 3. M. , wś, pow. chełmski, gm. Cyców, par. Wereszczyn. 4. M. , wś i folw. n. rz. Bukową, pow. hrubieszowski, par. i gm. Kryłów ob. . Jest tu cerkiew dla ludności rusińskiej, dawniej filialna do Szychowic, unicka i szkoła początk. 1kl. ogólna. Gorzelnia z produkcyą na 18980 rs. i browar za 890 rs. produkujący. Br. Ch. Małków, niwa w płd. zach. stronie Przyłbic, pow. jaworowski. Małkowice 1. po rus. Malkowyczi, dok. Maleczkowice, wś w pow. gródeckim, 5 kil. na płd. wsch. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Gródku. Na płn. leżą Artyszczów i Kiernica, na płd. wsch. Lubień Wielki, na płd. zach. Lubień Wielki i Czerlany. Płd. zach. granicę tworzą dwa stawy, utworzone przez Wereszycę, a mianowicie staw Czerlański i Lubieński ob. . Na przestrzeni przeszło kilometrowej, oddzielającej oba te stawy, płynie Wereszyca dwoma ramionami, z których jedno przerzyna obszar Małkowic. Na lew. brzegu tego ramienia i na wsch. b. stawu Lubieńskiego leżą zabudowania wiejskie. Na wsch. wznosi się Łysa góra al. Małkowice do 301 m. znak triang. . W środku wsi jest źródło wody siarczanej, używanej często przez włościan. Własn. więk. bar. Brunickiego ma roli or. 55, łąk i ogr. 11, past. 2 mr. ; własn. mn. roli or. 765, łąk i ogr. 196, past. 217 mr. Gleba przeważnie piaskowa, pod spodem kamienista, sprzyja głównie uprawie ogórków. Mórg pola wydaje 3 kopy zboża. W r. 1880 było 969 mk. w gm. , U na obsz. dwors. 10 obrz. rz. kat. , reszta gr. kat. . Par. rzym. kat. w Gródku, gr. kat. w miejscu, dek. gródecki, archidyec. lwowska. Do parafii tej należą Artyszczów i Czerlany. Ludność trudni się głównie uprawą roli i rybółówstwem w rybnej Wereszycy. Ogórkami prowadzą rozległy handel, wywożąc je do Gródka, Komarna, Szczerca i Łwowa. Podczas kiedy w całej okolicy lud mówi huty, buł, wymawiają Małkowiczanie byty, był, a sąsiadów swoich zwą Bułakami. We wsi jest szkoła etat. 1kl. i cerkiew drewniana. Cerkiew tę postawiono na mocy hramoty Władysława IV z 31 maja 1636 r. , którą on potwierdził nadanie Władysława z Mirowa, margrabiego Myszkowskiego, starosty gródeckiego, i pozwolił wystawić gromadzie nową cerkiew w miejsce starej, przez Tatarów zburzonej. Cerkiew odnowiono i poświęcono 10 czerwca 1722 r. , a r. 1788 ozdobiono wewnątrz i zaopatrzono w ikonostas. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych w ststwie gródeckiem. Dnia 28 listop. r. 1408 nadaje Władysław Jagiełło Maternie, mieszczaninowi gródeckiemu, sołtystwo we wsiach Małkowicach i Czerlanach i osadza je na prawie średzkiem A. G. Z. X, 17. Dnia 28 stycz. r. 1463 pozwala Kazimierz Jagiellończyk Krzysztofowi de Sancto Romulo, lwowskiemu poborcy Małkiny Małkiny Małków Małkowice