kum. Rkp. w Bibl. Ossol. No 2837, str. 32 czytamy A. 1538 dislimitatio vilarum Turca, Jasionka, Łastówka, Wysockie niżne, Mielniczne, Jasiennica, Unik, Ilniczek, qua median ie ad mentem privilegii 1431 originalis Vladislaviani, villam Turea cum amplissima camporum vastitate cuidam Tańczą Valacho etfiliis ejus Chwedkoni, Iwankoni et Zankoni jure perpetuo haereditario donantis, in a. 1444 primoprimiter, dein in a. 1519 confirmati, villa Jasionka, pars villae Unik, villa Zawadka et vastitates versum Bieszczad, alias Magnos montes diotos Płoniny pro regalibus, villae vero Turka cum Jawora, Ilnik et Mielniczne, tanquam in fnndo haereditario privilegio 1431 donato locatae, pro terrestribus haereditariis adjudicatae fuerunt. Ubi cipati sunt scopuli et Signa granitialia facta cum caeteris de jure solennitatibus. Cujus dislimitationis per Si gismundum primum facta approbatio Cracoviae. A. 1538. W rewizyi praw, przywile jów i t. d. z r. 1766 czytamy Mielniczna, wś ziemiańska, ale królowa Bona kupiła w niej cząstkę od Tutra nijakiego i Pawła Rybki. Leży ta wieś między Unikiem ziemiańskim, Borynią, Jabłonką Czernieckiego i Turką, wsią ziemiańską. Trzeba wejrzeć w to kupno kró lowej, bo znać by więcej tam miał dzierżyć król JMniż dzierży ol. dodatek miesięczny i do Gazety lwowskiej, 1872, t. I, str. 2321 i 233. Lu. Dz. Mielniczny Potok, 1. potok, wypływa w płd. wsch. narożniku gm. Jasionki maziowej, w pow. turczańskim, na zach. stoku góry Bukowskiej 1001 m. ; potok płynie na płn. , chwilowo łąkami jasioneckimi, następnie zachodnim brzegiem lasu Jaworzynki, tworząc granicę aż doswego ujścia między Łastówka a Kropiwnikiem Starym w pow. drohobyckim. Zlewa swe wody do Stryja, z praw. brz. , pod Korytyowcem, grupą chat należących do Kropiwnika Starego. Długość biegu 4 kil. i pół. Od zach. wznoszą się nad doliną potoku Bukowska góra 887 m. i Kiczerka 791 m. . 2. M. Potok al. Mielnicznej potok górski, powstaje z połączenia kilku strug spływających z północnej stoczystości góry Wilchowatego boryńskiego 799 m. , w północnej stronie gm. Boryni, w pow. turczańskim; wkrótce przechodzi na obszar gm. Mielnicznego, płynie w płn. wsch. kierunku koło mielnicznych chat Na lipach i między domostwami tejże wsi, dolinką, nad którą od wsch. wznoszą się Druniówka 699 m. , Zwianków 812 m. a od zach. Bebewy horbek i Szymonka 8l4 m. . W końcu zrasza południowy obszar Turki i tutaj, w tak zwanem Zwierzyńcu, przysiołku Turki, uchodzi do Stryja z lew. brz. Długość biegu 6 kil. i pół. 3. M. Potok, potok górski, ma źródła u płn. za chodniego podnóża g. Kruhłego 1029 m. ; płynie na północnywschód przez obszar gm. Dołhego, w pow. drohobyckim, i w tejże wsi zlewa swe wody do Stryja z praw. brz. , zabierając kilka leśnych strug małych. Długość biegu 3 kil. Wzdłuż doliny potoku wiedzie drożyna z Dołhego do jego przysiołka Maj da na, leżącego nad Rybnikiem majdańskim. Od płn. wznoszą się nad doliną jego Horodok i Dołhe 889 m. . 4. M. Potok, obacz Moszczana. Br. G. Mielnie, wś, pow. szawelski, gm. poszwytyńska, 44 dusz 319 dzies. ziemi. Mielnik, mko nad Bugiem, pow. bielski, o 50 w. na płn. od Bielska; w 1878 r. 1147 mk. 463 prawosł. , 224 kat. , 460 żyd. , 206 dm. i 3467 dzies. ziemi do mieszczan należącej. Ludność trudni się rolnictwem, rybołówstwem i handlem. Cerkiew paraf. praw. 1899 dusz i synagoga. Dawniej był tu kościół kat. paraf dekan. bialskiego dziś zniesiony. O początku grodu nic pewnego nie da się powiedzieć. Po napadzie Tatarów 1240 r. , zdobyte w roku nast. przez ks. lit. Erdziwiłła na Rusinach i odbudowane, było odtąd w dzierżeniu różnych książąt. Jagiełło w 1390 r. nadał Janowi, ks. mazowieckiemu, prawem dziedzicznem ziemię drohicką, w której mieścił się M. Litwini zagarnęli zamek, lecz odzyskał go Bolesław, ks. mazowiecki, i obdarzył miasto prawem chełmińskiem, oraz nadal rozmaite przywileje. W. ks. lit. Kazimierz Jagiellończyk zdobył 1440 r. M. i wcielił go do swego państwa. W 1501 r. w. ks, lit. Aleksander zjechał się tu ze swą radą, dla ułożenia warunków ściślejszego połączenia Litwy z Polską, przyczem obdarzył miasto prawem magdeburskiem, zaprowadził targ i 3 jarmarki do roku i nadał inne swobody. W grudniu 1506 r. złożył tu zjazd Zygmunt, w. ks. lit, na który przybyli posłowie polscy, ofiarując mu koronę Piastów, którą on przyjął i bezzwłocznie udał się ztąd do Krakowa. Tenże monarcha, udając się 1513 r. do Wilna, odprawił sejmik w M. , przyczem potwierdził przywileje miasta, które ponowił również król Stefan 1576 r. Spalone 1655 r. przez Szwedów niezdołało się już podźwignąć, niezważając na uchwałę sej mujących stanów z 1678 r. , mocą której pozwolono ludziom jakiegobądź narodu i religii budować się, a każdy tu osiedlony miał prawo prowadzić handel, trunki szynkować, robić je lub zkądinąd sprowadzać. Podług lustracyi z 1789 r. miasto było osiadłe na 122 włókach, z których 62 lasem zarosłych. Dawniej mieszczanie opłacali po 12 gr. z każdej włóki osiadłej, lecz od zniszczenia miasta przez nieprzyjaciół opłata ustala i wnoszą tylko po 40 zł. spaśnego z smugów za rzeką. Znajdował się w nim kościołek murowany zniszczony, do

Mielnica

Mielnie