łowienia ryb w jez. mielińskiem ob. Kętrz. O ludn. pols. , str. 358. Kś. Fr. Mielińskie budy, niem. MühlenerBuden wyb. pod Mielnem, pow. ostródzki. Mielili niem. , pow. frydlądzki, st. poczt. Bartoszyce. Kś. Fr. Mieliwe, dok. 1717 r. , miejscowość w da wniejszym pow. tczewskim; płaci według ta ryfy na symplę z 1717 r. 24 gr. ob. Codex z bibliot. w Belnie; może dzisiejsze Milewo w pow. świeckim. Kś. Fr. Mieliwko dok. z r. 1717, miejscowość w dawniejszym pow. tczewskim; płaci według taryfy na symplę z 1717 r. 2 zł. ; była wtedy własnością oo. dominikanów gdańskich. Konojacki z M. zaś płacił 4 gr. ob. Codex z Belna; może dzisiejsze Milewko w pow. kwi dzyńskim. Kś. Fr. Mieliwo 1. niem. Meliwo, według Kętrz. miejscowość położona w pow. brodnickim; w spisach urzędowych nie ma jej. 2. M. , ob. Malewo, pow. świecki i lubawski. . Kś. Fr. Mielken niem. , ob. Młynek. Mielkenhof niem. , wybud. , pow. wejhe rowski, st. p. Krokowo, odl. od Wejherowa 3 1 2 mili; należy do Żarnowca. Kś. Fr. Mielki, wś włośc. i folw. nad jez. Mielkie, pow. wileński, w 1 okr. adm. , o 23 1 2 w. od Wilna, wś ma 8 dm. , 51 mk. kat; folw. 1 dm. , 28 mk. katol. 1866. Mielkowicze, wś, pow. miński, w okr. po lic. kojdanowskim, o 3 w. od st. Niehorełe, dr. żel. brzeskosmoleńskiej; 10 osad pełnonadzia łowych. A. Jel. Miellen dok. , ob. Mielne. Mielnica 1. folw. , pow. wieluński, gm. i par. Siemkowice, odl. od Wielunia w. 22; dm. 1, mk. 6. 2. M. Mała, wś i M. Duża, wś nad jez. Gopłem, pow. słupecki, gm. Skulska wieś, par. Skulsk, odl. od Słupcy w. 42 1 2; M. Mała dm. 10, mk. 68; M. Duża dm. 15, mk. 110; M. os. karcz. 1 dm. , mk. 15. W 1827 r. 27 dm. , 205 mk. M. Duża wchodziła w skład dóbr Lisewo. 3. M. Pudłowska, os. nad rz. Ner, pow. sieradzki, gm. i par. Wierzchy, odl. od Siera dza w. 41; dm. 1, mk. 14. Br. Ch. Mielnica, lewy dopływ Słochodu, prawego dopływu Prypeci. Mielnica 1. mko, pow. kowelski, w 6 okr. polic, gm. wielicka, o 10 w. od Hołub a 8 od Wielicka. W 1870 r. było 420 mk. , w tem 32 proc. izrael. , 162 dm. , cerkiew, kościół, kaplica, dom modlitwy, browar, cegielnia, 2 młyny, 17 sklepów, 20 rzemieślników, 2 jarmarki. W kośc. kat. znajduje się słynny obraz Bogarodzicy, malowany na blasze, który, podług podania, miał mieć z sobą Jan III w wyprawie pod Wiedeń. Jest tu także b. piękny obraz św. Franciszka, malowany przez Szymona Czechowicza. Była tu paraf. kat. dekanatu kowelskiego. Osada b. dawna na Wołyniu, w XIV w. miasto dość ważne. Ob. opis Steckiego w Kłosach, i XIV, 269. 2. M. , zaśc. , pow. wileński, w 5 okr. polic, gm. i okr. wiejski Ilino, 4 dusze rew. 3. M. , zaśc, pow. wileński, w 5 okr. polic, gm. Ilino, okr. wiejski Onżadowo, 8 dusz rew. 4. M. al. Młynek, zaśc. rząd. nad rzeką Olszą, pow. trocki, w 3 okr. polic. , 45 w. od Trok, 1 dm. , 10 mk. kat. 5. M. , zaśc. , pow. trocki, w 1 okr. polic, gm. Troki, okr. wiejski Kowieńska Waka, o 15 w. od Trok, 5 dusz rewiz. 6. M. , zaśc. szlach. , pow. trocki, w 1 okr. polic, gm. Jewie, okr. wiejski Białolisie, 20 w. od Trok, 1 dm. , 10 mk. kat. ; młyn wodny. 7. M. , wś, pow. dzisieński, w 2 okr. polic, gm. Postawy, okr. wiejski Połow, o 30 w. od Postaw, 20 dusz. 8. M. , wś, pow. horodecki, gub. witebskiej, nad rz. Issą prawym dopływem rz. Obol. Mielnica, lesiste wzgórze w płd. wsch. stronie Brusna Starego, pow. cieszanowski, pod 4P 4 wsch. dłg. F. a 50 14 30 płn. szer. Na płd. jej stoku nastaje pot. Dublen. Mielnica, strumień podgórski, wypływa z lasu Wierzbowca, z pod góry Malkowej 444 m. , na płn. obszarze gm. Wierzbowiec, w pow. kosowskim; płynie na płn. wsch. , po tem na płd. wsch. przez obszar Rożnowa, opływając od płd. i wsch. wzgórze Czerniatyn 382 m. . Przyjąwszy od lew. brz. pot. Czer niatyn, podąża pomiędzy domostwami Rożno wa do Rybnicy, do której uchodzi z lewego brzegu. Wśród swego biegu łączy się osobną odnogą z pot. Tarnowcem, dopływem Rybni cy. Długość biegu 10 kil. W średnim biegu zowią go także Wołowym. Br. G. Mielnica, miasto, pow. borszczowski nad potokiem Wykorukowa i rz. Dniestr, który tu oddziela Galicyą od Bessarabii. Graniczy na wsch. z Dźwiniaczką i Michałówką, na płd. z Olchowcem i Suworowem, na zach. z Dniestrem oraz z wsią Chudykowcami, od której ją potok Wykorukowo dzieli, na płn. z Iwaniem pustem. M. leży w najżyźniejszej części galicyjskiego Podola, przestrz. dwor. gr. or 1721, łąk i ogr. 136, pastw. 152, lasu 681; włośc gr. or. 3132, łąk i ogr. 244, past. 98, lasu 11m. kw. ; do obszaru dworskiego należą 2 folw. Brusówka i Julianówka, na wsch. od M. położone; w Julianówce są dwa małe stawki, a na jednym z nich młynek wodny. Lud, rzym. kat. 394, gr. kat. 1510, obydwie parafiie w miejscu. Rzym. katol. parafia, należąca do dek. jazłowieckiego dyec lwow. , erygowana w 1851 r. , systemizowana 1861 r. przez Mieczysława Dunina hr. Borkowskiego, właściciela tych dóbr, kościół murowany poświęcony w 1871 r. pod wezw. św. Henryka. Do tej parafii należy 20 miejscowości Babińce o 7 kil, z 54, Bielowce o 20 kil. z 12, Boryszkowce i Wygoda

Mielęcinek

Mielińskie budy

Mieliwe

Mieliwko

Mielken

Mielkenhof

Mielki

Mielkowicze

Miellen

Mielnica