Małgorzaty, wś, pow. sejneński, gm. Kudrany, par. Sereje, odl. 44 w. od Sejn, ma 15 dm. , 127 mk. Małgorzaty Św. Góra, ob. Góra ŚwlJMgorzaty. Małgów, A. B. C. D. E. , wsie i folw. , pow. turecki, gm. Skarzyn, par. Lisków, odl. od Turku w. 16; lit. A. dm. 3, lit. B. dm. 9, lit. C. dm. 4, lit. D. dm. 12 i lit. E. dm. 2; mieszkańców w ogóle 257 głów; folw. dm. 7, mieszk. 66. W 1827 r. 16 dm. , 158 mk. Dobra M. z lasem do dóbr tych należącym, w skład których wchodzi kolonia Józefów razem z lasem na Józefowie i lasem Madalińskim zwanym, tudzież nomenklaturami Tencery, Dębniałki i Łuby, rozl. mr. 892 grunta orne i ogr. mr. 577, łąk mr. 118, pastw. mr. 18, lasu mr. 150, nieuż. i place mr. 32, bud. z drzewa 21. Małgów 1. wś i gm. , pow. krotoszyński, 2 miejsc. a M. , wś, b Wziąchów, wś 30 dm. , 194 mk. , 14 ew. , 180 kat. , 36 analf. Poczta i tel. w Pogorzeli o 5 kil. , st. kol. żel. w Koź minie o 12 kil. 2. M. , dom. tamże, 2068 mr. rozl. , 2 miejsc. a M. , dom. , b Staw, folw. ; 7 dm. , 160 mk. , 6 ew. , 154 kat, 21 analf. Nale ży do dóbr Borzęciczek. M. St. Małgużew, wś i dobra, pow. szawelski, okr. polic. 3 janiski, gm. i par. krukowska. Hr. Karol Keyserlingk ma tu około 50 włok ziemi. Małka, malutka rzeczka w pow. borysowskim, ma początek z pod wzgórz w okolicy mka Pleszczenice; płynąc ciągle w kierunku zachodnim około wiorst paru, wpada pod Ru dnią do Dźwinosy, dopływu Wilii. Por. Gro mnica. AL Jel. Małki 1. wś, pow. tomaszowski, gm. i par. Tomaszów. 2. M. , wś, pow. makowski, gm. Sielc, par. Rożan. W 1827 r. 9 dm. , 48 mk. Jest tu urząd gminny. Wś w części zamieszkana przez drobną szlachtę. Małki, por. Malki. Maiki, część Dworzec, pow. żółkiewski. Maiki, niem. Malken al. Malkau dok. Malkow 1340 Malk 1322, wś nad bitym traktem toruńskobrodnickim, niedaleko granicy polskiej, pow. brodnicki, st. p. Brodnica, paraf. katol. Wrock, 3 4 mili odl. paraf. ewang. Kawki; w miejscu jest tylko szkoła ewang. , do niej uczęszczają i dzieci katol. , którym nauczyciel z Cieszyna udziela nauki w religii kat. Obszar ziemi wynosi 1829. 94 mr. ; 1867 r. było tu 61 budynków, między temi 32 mieszkalnych, mieszk. było 284, ewang. 217, kat. 67. Według ksiąg szkodowych przez krzyżaków spisanych poniosły M. r. 1414 w ogóle 800 marek szkody, bo cała wieś została spalona. R. 1322 nadaje Otto Bonsdorf, komtur kowalewski, Konradowi z Kornic, sołtysowi w Małkach, 41 włók tamże celem pierwszej lokacyi na prawię chełm. , z nich przypadają 4 włoki Słownik geograficzny. Tom VIZeszyt 61. ziemiańskie i trzeci grosz sądowy sołtysowi; braciom jego zaś Mikołajowi i Marcinowi na daje komtur 6 włók ziemiańskich, z tym wa runkiem jednak, aby jemu i komandoryi ko walewskiej wedlug prawa pols. służyli. Wieś ta od dawna istniała, ale była spustoszona Ob. Kętrz. O ludn. pol. w Prusiech, str. 66. R. 1340 otrzymuje M. Clauko de Jura, t. j. Klawko Kleofas z Jaworza na prawie chełm. tamże, str. 123. Roku 1434 nadaje Paweł v. Russdorf Mikołajowi Salendorf dla zasług jego 20 włók w M. w obwodzie lipińskim na prawie chełm. , tak, że gdyby zakon po jego śmierci miał cofnąć ten list nadawczy, winien spadkobiercom, zapłacić 200 grzywien. Na daje mu też zakon wielkie i małe sądownictwo, wyjąwszy drożne, za to ma służyć na kouiu w zbroi i płacić 1 funt wosku i fen. koloński rocznie. Datum Stuhm. Po r. 1415 zawiera ją M. 34 włók, z których czynszują 17 kojców od włóki, 14 włók było osadzonych, 20 pu stych. Karczmarz płacił 15 skojców. Por. Ki szewa. Ks. Fr. Małkiń 1. ob. Makosieje, 2. M. Nowy, ob. Woszczele. Małkiń, niem. MalkiehnFluss, strumyk w pow. łeckim, w dok. często wzmiankowany; nad nim leżą wsie Małkiń al. Makosieje, Sypitki, Kucze i Stacze; wypływa z jez. Selmętno i uchodzi do jez. Stacze, odnogi znaczniejszego jez. raj grodzkiego, leżącego po większej części już w Polsce. Por. Ełk, rz. KŚ. Fr. Małkiń, niem. MalkiehnenSee, małe jezioro w pow. łeckim, nad którem leżą wsie Małkiny i Woszczele al. Nowy M. Małkinia, Małkynia Dolna i M. Górna, wś, pow. ostrowski, gm. Orło, par. Brok. Jest tu stacya dr. żel. warsz. peters. , odl. 78 w. od Warszawy. W 1827 r. M. Dolna, wś rząd. , miała 10 dm. , 66 mk. i M. Górna, wś rząd. , 46 dm. , 315 mk. ; obecnie M. obie mają 62 dm. , 420 mk. , st. poczt. , trzy wiatraki. Obie wsie wchodziły w skład dóbr bisk. płockich; po zabraniu tychże na rzecz skarbu, weszły w skład dóbr narodowych Brok. Przywilejem z 1751 r. wydanym na imię włościan Andrzeja i Michała Skoniecznego, Wojciecha Błażka, Jana Zyska, Pawła Druży i t. d. przez bisk. płock. wsie Małkynia Górna i Dolna, Błędnica, Kuskowizna, Siemiężne i inne okoliczne otrzymują prawo wybierania wójtów, sprzedawania własności, krudunku bora na łąki i grunta, wyrabiania barci, polowania, wyboru ssty bartnego, za co nawzajem były obowiązane opłacać 48 złp. czynszu z włóki. Rozbiór kraju stosunki te zmienił; włościanie postradali przywileje, pomimo, iż dość energicznie się o takowych utrzymanie upominali skarga zbiorowa z 1817 o niedotrzymanie przywilejów i t. d. . M. Dolna i Górna, z lasami i z polami wsi Małgorzaty Małgorzaty Małgów Małgużew Małka Małkiń Małkinia