wów robić powinni, a w stawach nie łowić powyżej stawów. Tywon nic nie płaci, tylko służbę odprawuje. Pop z cerkwi i z roli daje zł, 2. Z jednego młyna dawano przedtem arendy według lustr. z 1616 r. zł. 300, ale teraz po dezolacyi kładzie się 100 zł. Staw w tej wsi i drugi we wsi Łaniech pod Szczercem, które się szacują w 4tym roku na zł. 1200. Wybraniec tej wsi służbę wojenną odprawować powinien. W tej wsi trzyma półtora łanu pani Kalinowska, niewiedzieć jakiem prawem, na których może się urodzić zboża różnego z 80 kop. Przeto poleciliśmy JMPanu dzierżawcy, aby w prawo wejrzał, a poddanym krzywdy czynić zabronił, i dóbr Króla Jmc. in dispersionem nie podawał, a owszem alienata prawem windykował. Suma prowentu z tej wsi fecit zł. 44 gr. 7 den. 6. Lu. Dz. Michorowo dok. Micharlin1295, Mikosch 1405, Mikorzewo 1594, Micheraw 1773, dobra ryc, pow. sztumski, st. p. i kol. Mikołajki, 6 Ml. odl Mają 230, 97 ha roli or. i ogr. , 16, 68 łąk, 4, 26 past. , 5, 79 nieuż. , razem 257, 70 ha; czysty dochód z gruntów 5343 mrk. Właśc, Polidor v. Wełdowski. Par. kat. Postolin ew. Klecewo, szkoła Mirany; 14 bud. , między tymi 6 dm. , 96 mk. 1868 r. , 94 kat. , 2 ew. ; podatek od gruntu 171 tal. , od bud. 9 tal. R. 1483 posiadali te dobra bracia Lawe czyli Lewe. Na początku XVI w. Schmoltz także v. Zubrzyc Michorowscy ob. Kreis Stuhm von Schmith, str. 237. Roku 1406 wspominany w dok. Jacob von Mikosch al. Micors, t. j. Jakub Michors z Michorzewa czyli Michorowa Kętrz. O ludn. pol. , str. 187. Kś. Fr. Michorszczyzna, ob. Michowszczyzna. Michorzewko 1. wś, pow. bukowski, 30 dm. ; 286 mk. ; 10 ew. , 276 kat. ; 24 analf. Poczta w Kuszlinie; gośc. , tel. i st. kol. żel. w Opalenicy. 2. M. , olędry, pow. bukowski, 8 dm. ; 55 mk. , wszyscy ew. ; 15 analf. Poczta i t. d. w Eichenhorst. 3. M. , folw. , pow. bu kowski; 7 dm. , 122 mk. ; należy do dom. Mi chorzewa. M. St. Michorzewo 1. dom. i gm. , pow. bukow ski; 4789 mr. rozl. ; 2 miejsc. a M. ; b Micho rzewko, folw. , 23 dm. ; 386 mk. ; wszyscy kat; 61 analf. Gorzelnia parowa. Kościół paraf. katol. należy do dekanatu grodziskiego. Pocz ta i tel. na miejscu; st. kol żel w Opalenicy o 9 kil Własność p. Emilii Sczanieckiej. W XV i XVI w. M. należało do znakomitej rodziny wielkopolskiej Opalińskich herbu Ło dzia, którzy tam zapewne kościół wystawili Kościół ten istniał już w wieku XVI. Na prawiony został gruntownie kosztem plebana miejscowego kś. Jakuba Kosickiego r. 1770. 2. M. , wś, pow. bukowski; 17 dm. ; 131 mk. ; wszyscy kat. ; 23 analf. M. par. dek. grodzi skiego 1490 dusz. M. St. Michorzewo 1594 dok. , ob. Michorowo. Michotzin niem. , ob. Miechucin. Michotziner Gestrauch niem. , ob. Michucińskie zarośla. Michów, os. miejska, dawniej mczko, pow. lubartowski, gm. Chudowola, par. Michów, odl 35 w. od Lublina, 21 w. od Lubartowa, 6 w. od rz. Wieprza. Leży w piaszczystej równinie, w lesistej okolicy, pomiędzy Lubartowem a Baranowem, zdala od dróg bitych i linii dr. nadwiśl Posiada kościół par. drewniany, dom schronienia dla starców i kalek, sąd gminny okr. II, szkołę początkową, urząd gminny, kasę wkładowozaliczkową, 170 dm. 10 murow. i 2140 mk. , w tej liczbie 1106 żydów. Z zakładów przemysłowych istnieje tu garbarnia, która w 1880 r. wyprodukowała za 10400 rs. W 1827 r. M. miał 89 dm. , 613 mk. , zaś w 1859 r. było 150 dm. , 1407 mk. 609 żyd. . Położony śród całej grupy drobnych osad miejskich Baranów, Łysobyki, Firlej, Kamionka, Kurów, Markuszów, wyniósł się nad nie ludnością i zamożnością przez swą ruchliwość handlową. M. dawna własność i siedziba Michowskich zapewne Gryfitów z Michowa pod Jędrzejowem, którzy osiedliwszy się w tych stronach, jak wiele rodów małopolskich, nadali siedzibie nowej nazwę dawnego rodowego gniazda był pierwotnie wsią. W r. 1616 r. Wojciech Michowski, łowczy lubelski, wzniósł kościół par. Wnieb. P. Maryi i założył przy nim szpital i szkółkę, jednakże dopiero w 1638 r. Zadzik, bisk. krak. , erygował tu parafią. W 1661 r. liczono w M. 150 gospodarzy rolnych. Po śmierci ostatniego z Michowskich w 1732 r. dziedziczką została Ewa Szaniawska, kasztelanka lubelska. Ona to sprzedała czy też darowała M. jezuitom lubelskim w tymże samym roku, jezuici uzyskali dla M. od Augusta III w 1747 r. przywilej erekcyjny miejski na prawie magdeburskiem, ustanawiający 5 jarmarków. Po kasacyi zakonu M. został własnością funduszu edukacyjnego i był wydzierżawiony księżnie Annie Jabłonowskiej, dziedziczce Kurowa, i o ile się zdaje przez nią nabyty. Po niej dziedzicami byli Ignacy Potocki, marsz. w. ks. litew. , a od 1803 r. Piotrowscy. W 1850 r. wykopano tu urny gliniane w znacznej ilości. Gdy 1817 cały M. został zniszczony przez pożar, spłonął i kościół, w którego ruinach, popodpieranych przez belki, odprawiało się nabożeństwo aż do 1879 r. , w którym położono fundamenta pod nowy kościół, na który parafianie złożyli 17000 rs. Kościół ten został wykończony i poświęcony w początkach 1881 r. M. par. dek. lubartowski dawniej kazimierski, ma 3001 dusz. Dobra M. składają się z folw. Rudzienko, Natolin, os. młynarskiej Skrobak, os. miejskiej M. ; wsi Rudzienko, Składowa,

Michnówka

Michorowo

Michorszczyzna

Michorzewko

Michorzewo 1

Michorzewo

Michotzin

Michotziner Gestrauch