sie jej założenia nie ma śladu w aktach, podanie zaś przechowujące się stale między mieszkańcami wioski o jej początku jest następne. W czasie wojen szwedzkich w pierwszych latach XVIII w. cała ludność tej wioski była przez Szwedów wyciętą, ocalał zaś jeden tylko włościanin, nazwiskiem Suszko, w skutek ślubu, iż w razie ocalenia wyniesie na plecach cerkiew. Ocalony dopełnił ślubu dźwigając sam z pobliskiego lasu pnie na budowlę. Tradycyę tę potwierdza ta okoliczność, iż większość familii zamieszkujących wioskę, która ma około 40 chat gospodarskich, nosi dotąd nazwisko Suszków. W pierwszych dziesiątkach bieżącego stulecia wś M. miała stacyą pocztową. Atynencye tej wsi mają nomenklatury Byczynszczyzaa, Pisarzewezczyzna, Domanowo, Wołki i Wirydowo. Właścicielem tej wsi był zasłużony myśliciel, krytyk i prof. literatury polskiej w Szkole Głównej warszawskiej Aleksander Tyszyński, który tu się urodził i umarł. Miasota, okręg wiejski, w gm. Krasne, zawiera w swym obrębie wsie Miasota, Byczynszczyzna, Pisarzewszczyzna, Wołki, Wirydowo; zaśc. Domanowo. Al Tysz. Miasteczko 1. wś, pow. radomski, gm. i par. Skaryszew, odl. 18 w. od Radomia, ma 19 dm. , 134 mk, 821 mr. 2. M. , wś, pow. tomaszowski, gm. Kotlice. Miasteczko 1. wś włośc. nad rz. Łuczajką, pow. wilejski, o 64 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. Mańkowicka, przy byłej drodze pocztowej Połockiej, od granicy pow. dzisieńskiego do granicy pow. święciańskiego. Ma 10 dm, 111 mk 92 prawos. i 19 katol. . 2. M. , wś, pow. witebski, na płd. wsch. od Witebska, nad rz. Łososiną i Chotemlą, dopływami Łuczesy, przy trakcie z Witebska do Mohylewa przez Babinowicze. 3. M. , wś, pow. dyneburski, nad rzeką Jaszą, prawym dopływem Dubny. Miasteczko, Miesteczko, wś, pow. radomyski, na lew. brz. rz. Zdwiża, o 6 w. od m. Brusiłowa i Rożewa; 568 mk. prawos. i 32 katol. Do 1830 r. należała do hr. Podoskich, od których drogą małżeństwa przeszła do ks. Romualda Gedrojcia. Do dóbr, oprócz M. , należą wsie Stawiszcza, Rakowicze i Rajewka, liczące 12367 dz. przestrzeni. W wsi znajdują się dawne wały i zamczysko, podług zdania niektórych ślady starego miasta Zwiżeńska. Cerkiew paraf. drewniana pod wezw. Narodzenia M. P. , poprzednio unicka, wzniesiona za czasów metr. unickiego Teodozego Roztockiego między 1788 1793 r. . Dawniejsza zbudowana była więcej na północ. J. Krz. Miasteczko, wś nad rz. Mukszą, pow. kamieniecki, między wsią Czeczelnikiem a Słobódką Balińską, par. Zalesie; 57 dm. Dr. M. Miasteczko 1. rus. Misteczko, przedm. miasta Brzeżany, leży na zachod, stronie tego miasta, wzdłuż potoku, wypływającego z lesi stych wzgórz wsi Leśnik, o 1 kil. na zach. od M. Potok ten zwany Leśnicki wpada na końcu M. do Złotej Lipy. Wzdłuż M. przecho dzi gościniec brzeżańskorohatyński. Obok mostu stoi młyn na potoku. Na zach. płn. stronie M. na stoku góry Storożesko 207 6 m. nad poz. m. wznosi się klasztor i kościół oo. bernardynów ob. Brzeżany. Przy samym końcu M. znajduje się fabryka zapałek. 2. M. , wś, pow. brzeżański nad pot. Narajówką, graniczy na zach. ze Stratynem, na płn. z wsią Narajowem, na wsch. z Leśnikami, a na płd. z Rohaczynem, z którym tworzy jeden obszar dwor. , należący do dóbr Brzeżany, oddalona od sstwa, sądu i urzędu tel. w Brzeżanach o 7 kil. , od dawniejszego urzędu poczt. w Narajowie o 6 kil. na płd. , obecnie ma urząd poczt. w Kurzanach o 4 kil. na płd. Ludność rzym. katol. 332, należących do paraf. w Narajowie. W le sie na płn. zach. nad potoczkiem leży mała osada Huta i rzeczywista huta szklana, na leżąca do właściciela tych dóbr Stanisława hr. Potockiego. 3. M. , przys. do Koniuch, pow. Brzeżany, stanowi północną część tej włości. Podanie niesie, iż M. jest najstarszą częścią Koniuch, które niegdyś były miastem i stąd nazwisko tej miejscowości p. Komuchy. 4. M. , część Horyńca i konwent oo. minorytów bernardynów w pow. cieszanowskim. 5. M. , część Czyszek w pow. lwowskim. 6. M. , część Burkanowa w pow. podhajeckim. 7. M. , grupa domów w Pohorylcu w pow. przemyślańskim. 8. M. , część Chlebowic świrskich w pow. przemyślańskim. 9. M. , część Ostro wa i Młyny w pow. tarnopolskim. 10. M. al. Lutomierz, Lutomirsk, część Kasperowiec w pow. zaleszczyckim. Ob. Kasperowce i Lutomirsk. Lu. Dz. Miasteczko, niem. Friedheim, a dawniej Staedtchen, miasto, pow. wyrzyski. Leży pomiędzy wysokiemi wzgórzami na gruncie piaszczystym, o pół mili na płn. od Noteci. W pobliżu znajdują się dość głębokie pokłady węgla brunatnego, do tego czasu nie eksploatowane. M. ma 979 mk. , 641 ew. , 263 kat. , 75 żydów. Mieszkańcy zajmują się głównie rolnictwem, chowem bydła. M. należy do komisaryatu w Białośliwiu, do sądu okręgowego w Wyrzysku. Kościół kat. paraf. należy do dek. nakielskiego; kościół protestancki do dyecezyi łobżenickiej. Szkoła elementarna kilkoklasowa; 110 ar alf. St. kol. żel. wschodniej Ostbahn o 20 kil. od Piły Schneidemühl; urząd pocztowy trzeciej klasy; stacya telegraficzna. W r. 1811 M. miało 50 dm. i 317 mk. ; w r. 1831 51 dra. , 534 mk, t. j. 194 kat. , 300 prot. i 40 żydów. W okolicy odkryto cmentarzysko pogańskie, w którem znaleziono znaczną liczbę urn i wydobyto z nich brązową

Mianówek

Miasteczko