jako należąca do klucza czechowieckiego na Wołyniu. Miana, rzeczka w pow. ihumeńskim, ob. Ihumeń t. III, 251. Miandzyrecze, ob. Międzyrzecze. Mianka, ob. Manka. Mianocice, wś nad rz. Nidzicą, pow. miechowski, gm. i par. Książ Wielki, odl. 12 w. od Miechowa a 40 w. od granicy. M. leżą w pobliżu Książa Wielkiego, na wyniosłem płaskowzgórzu, niedaleko źródeł rzeczki Nidzicy. W XV w. M. były dziedzictwom Krystyna Mianockiego, miały łany kmiece, młyn i folw. Dług. II, 84. W XVII w. M. ze wsią Cisia Wola należały w r. 1605 do Adama Bonara, który w r. 1631 sprzedał ją Piotrowi Szyszkowskiemu, dworzaninowi J. K. M. , później stście wareckiemu, kasztelanowi sandeckiemu, Piotr Szyszkowski połączył z M. wsie Małoszów, Tuchołów, Giebudtów i Maciejów, odziedziczone po bisk. Marcinie Szyszkowskim, który w r. 1625 dostał je od Jana z Tęczyna, woj. krakowskiego. Dobra te przechodziły następnie drogą spadku lub kupna w ręce Stanisławskich, Oleśnickich, Branickich. Myszkowskich, Morsztynów, Kossów i Jordanów. Procesa Jordanów z Morsztynami o te, a następnie z Wielopolskiemi o margrabstwo i M. , trwające od r. 1718, zagodzone zostały w r. 1738 kompromisem przez kardynała Lipskiego, bisk. krakowskiego. M. zostały przy Jordanach, z których Adam ożenił się z Maryanną Lubomirską, córką ks. Jerzego, generała wojsk saskich. W r. 1767 przeszły M. w ręce ks. Adolfa Lubomirskiego, a w r. 1780 należały do Morsztyna, szambel J. K. M. Następnie nabył je Lanckoroński, po którego wyjściu za granicę w r. 1831, kupił je na licytacyi Piotr Steinkeller, od tego zaś niebawem Antoni Helcel, kup. krakowski, wówczas już właściciel przyległych dóbr Rzędowice. Od r. 1850 posiada M. z Małoszowem i Cisią Wolą, córka Antoniego Helcia, Julia Hallerowa, reszta zaś powyżej wymienionych wsi przeszła w posiadanie jej rodzeństwa. Antoni Helcel objąwszy te dobra w stanie ruiny uporządkował je, zagospodarował, wystawił budynki murowane obszerno, zaprowadził płodozmian i odbudował dwór starożytny, chylący się do upadku. Dobra M. składają się obecnie z folw. M. , Cisia Wola, Małoszów, Trąba i Brzeziny; wsi M. , Cisia Wola i Małoszów mają rozl mr. 2465. Pol. M. gr. or. i ogr. mr. 240, łąk mr. 18, lasu mr. 394, wody mr. 5, nieuż. i place mr. 73, razem mr. 730; bud. murow. 12, drzewa 8; fol. Cisia Wola gr. or. i ogr. mr. 138, past. mr. 5, lasu mr. 18, nieuż. i place mr. 61, razem mr. 795; bud, z drzewa 5; fol. Małoszów gr. or. i ogr. mr. 158, łąk mr. 30, past. mr. 5, lasu mr, 213, nieuż, i place mr. 85, razem mr. 489; bud. mur. 5, z drzewa 6; fol. Trąba gr. or. i ogr. mr. 114, lasu mr. 682, nieuż. i place mr. 33, razem mr. 794; fol. Brze ziny gr. or. i ogr. mr. 62, nieuż. i place mr. 2, razem mr. 64; bud. mur. 1, z drzewa 1; płodo zmian na folwarkach jest 4, 7i 9polowy. Wś M. os. 19, z gr. mr. 69; wś Cisia Wola os. 34, z gr. mr. 253; wś Małoszów os. 15, z gr. mr. 122. Lasy tutejsze w połowie sosnowe, w drugiej połowie liściaste, przeważnie buko we. Ziemia glinkowata na podłożu marglowem, rodzi piękną pszenicę. Z powodu położe nia pagórkowatego i głębokich parowów roz dzielone są pola na 4 folwarki, zagospodaro wane płodozmianami od lat 50. Dwór tutejszy zgorzał w r. 1881, lecz został odbudowany, przy nim znajduje się obszerny ogród, bogaty w stare drzewa i piękne widoki na miasteczko Książ Wielki i na zamek Mirów. Na folwarku znajduje się młyn półamerykański i browar, wyrabiający piwo zwyczajne i bawarskie. Wś M. ma ludn. 278 dusz, Cisia Wola 195, Mało szów 165. Cała ludność trudni się wyłącznie rolnictwem. Włościanie posiadają po 6 do 10 mr. gruntu, a tylko kilku ma po 2 mr. i mniej. Skrzętnie uprawiają oni swe role, obsiewając je ciągle, ugoru nie znają prawie. Szynku w całych dobrach nie ma. W lesie znajduje się miejscowość zwana Zbójeckie Jamy. Była tu przed laty, w opoce marglowej, jaskinia, nie wiadomo czy naturalna czy sztuczna, ani jak wielka, ponieważ otwór do niej jest teraz zawalony. Według podania miały się tam znajdować skarby, przez rozbójników nagro madzone; jednak Lanckoroński robiąc w jaski ni poszukiwania nie znalazł w niej nic prócz drzwi żelaznych u wejścia i kotła żelaznego. Przy drodze, koło folw. M. , znajdują się dwie figury kamienne. Jedna przedstawiająca św. Jana Kantego, z kamienia pinczowskiego w sty lu barocco, postawiona w r. 1744 przez Ada ma i Maryannę z ks. Lubomirskich Jordanów, których połączone herby wykute są na pod stawie. Druga, nosząca na sobie cechy staro żytności, jest to okrągła kolumna z piaskowca, z czworograniastą podstawą, dźwigająca na sobie mały posążek ś. Krzysztofa. Na podsta wie z jednej strony znajduje się napis Renovatum rok zaś, pod napisem wyryty, został przez czas zatarty. Z drugiej strony jest uszko dzony herb Jastrzębiec, a koło mego litery A. B. Z. B. Napis ten mógłby znaczyć Adam Bonar, Żupnik Bocheński, Wielkorządca Krakowski, gdyby temu nie przeczył herb, którym się Bonarowie nie pieczętowali. C. Haller. Mianocka Wola ob. Cisia Wola. Mianów, wś i folw. , pow. łódzki, gm. Puczniew, par. Kałów. Wś ma 13 dm. , 230 mk. , 256 mr. ; folw. 5 dm. , 30 mk. , 989 mr. 420 ornej; należy do dóbr Puczniew. W 1827 r.

Miadziołka

Miandzyrecze

Mianka

Mianocice

Mianocka Wola

Mianów