i inne wsie, mianowicie Postałowo, i połowę Centnowa i Mrzezina. Kś. Fr. Mezynowka, wś nad rz. Niemoreżc, pow. zwinogródzki, odl. 10 w. od Zwinogródki. Powstała w XVIII w. z futorów mieszczan zwinogródzkich. Gdy Ksawery Branicki został obdarzony M. , wtedy po upadku rzeczypospolitej mieszczanie miasteczek na Rusi zostali zrównani z poddanymi wsi szlacheckich i rządowych i posiadłości ich przeszły do właścicieli. Branicki podarował M. Niemiryczowi, ten zaś sprzedał po połowie Rosnowskiemu i Jaczewskiemu. Jest tu cerkiew, zbudowana na miejscu dawnej kaplicy w 1785 r. W 1862 r. obie połowy M. miały 1292 dzies. i 709 mk. 12 kat. 20 żyd. . Na polach M. są ślady okopów, wałów i murów. Lud zwie te szczątki zamczyskiem Żygmonta Zygmunta. Meża, Mieża właśc. Miedza, rz. , lewy dopływ Dźwiny, nastaje w gub. twerskiej, we wsi Meży, poczem zaraz wstępuje w gub. smoleńską, płynie głównie z płn. wsch, na płd. zach. , lubo znaczne czyni kolana często od tego odstępując kierunku. Ze wszystkich rzek, które Dźwina zabiera, jest M. co do długości największa i najwięcej rozgałęziona, płynie bowiem na przestrzeni przeszło 200 wiorst, przy szerokości 25 do 35 sążni i głębok. 1 do 5 stóp. Górne jej gałęzie legły jeszcze na grzbiecie wysoczyzny północnej, której płd. stoki okrąża jej dolina na znacznej przestrzeni w przedłużeniu z doliną wpadającej do niej Obszczy. Ta Obszcza jest już od Biały spławną i nią dostają się pośrednio do M. i Dźwiny naprzeciw wsi Ujścia, zabierając znaczną ilość strug i rzeczek od praw. brz. wpada do niej struga Wysoczeńka, dalej Budanówka, Czarnuszka, na dalszej przestrzeni jest ten brzeg ogołocony z dopływów, bo M. przybliża się ku Dźwinie, lecz znaczniejsze są te dopływy, które zabiera z lew. brzegu, jako to Meżyca, pod wsią tegoż nazwiska, dalej Ponikła, Bereza, na Przyberezie płynąca, dalej Łuczesa, która tu poniżej Berezy uchodzi, dalej Obsza czyli Obszcza spławna i ze wszystkich najznaczniejsza. Ta ostatnia wypływa z bagnisk i źródłowiska jej są zbliżone do źródeł Dniepru, kierunek jej ze wsch. na zach. , równie jak wszystkich rzeczek, które powyżej jej ujścia wpadają do M. Z praw. brz. wpada do Obszy Obszczy jedna Łba, poniżej miasta Biały, z lewego zaś Nacza, następnie Sosenka, przy wsi Pouczowie, sama zaś Obszcza wpada do M. naprzeciwko wsi Ujścia. Dalsze dopływy M. zmieniają poniżej ujścia Obszczy kierunek i mają się odtąd głównie z płd. ku płn. ; te są Rzać w połączeniu ze strugami Bielus al. Bilejka i Luty, dalej Szatnica, wypływająca z jeziora Szatno, którą zasila Kaneda i Łonna, w końcu zaś wpada do M. Sowsza, która z praw. brzegu uprowadza Seremiatę i Dołżycę z Jelszą, płynące do jeziora Szczuczego, zaś Iryłowa z jeziór od lew. brz. W. Pol. Meżamuja, ob. Graenzhof. Meżaniszki, wś przy drodze żel. warsz. petersb. , o 11 w. na płd. od Kałkun, tuż obok przystanka Girwiszki i rzeki Łaukiessy. Meżawna, rz. , zapewne Meżanka, ob. Kotówka i Szczara. Meże, wieś, pow. rossieński, par. taurogowska. Meże al. Meża, wś nad rz. Łowacią w gub. witebskiej. Meżenicze, wś, pow. słonimski, o 21 w. od Słonima, z zarządem gminy, obejmującej 1951 dusz. Meżerycka, gm. w pow. wołkowyskim, wo wsi Szejkach, o 25 w. od Wołkowyska, ma 1223 dusz. Meżupis, ob. Wejszatys. Meżużoł, jez. w pow. borysowskim, o 5 w. na płn. od jez. Miadzioł, otoczone błotnistemi lasami, dł. w. 4, sz. w. 1. Meżyboż, ob. Międzyborz. Meżybrody al. Meschibrod, przysiołek, gm. Podzaharycza, w pow. wyżnickim. Br. G. Meżybrody, ob. Międzybrody. Meżyca, ob. Meża. Meżygór 1. inaczej Międzygórze al. Rozałówka, wś, pow. kamieniecki, gm. Hawryszówka, par. Żwaniec, 28 osad, 164 mk. , 130 dz. ziemi, należy do Rozałowskich. Por. Sokół. 2. M. , ob. Meżygorie. Dr. M. Meżygory, ob. Meżygorie. Meżyhir, ob. Międzygórze. Meżyhirci, ob. Miedzyhorce. Meżyhorie, ob. Meżyhory, Meżyhorka, wś, pow. czehryński, na płn. zach. od Złotopola, a na płd. zach. od Smiły. Archiw. J. Z. Rusi, cz. VI, t. I, 540. Meżyhory, ob. Międzygóry. Meżyhory Meżyhorje, Międzygórka, nad Dnieprem, os. rząd. , fabr. i klasztor, pow. kijowski, odl. 18 w. od Kijowa a 3 w. od Wyszhorodu. Leży w głębokim parowie, ze trzech stron zamkniętym górami, i tylko z czwartej, od Dniepru, nakształt wrót rozwartym. W miejscu ustronnem wznosi się monaster, z dwiema murowanemi cerkwiami Preobrazeńską Spasa i apost. Piotra i Pawła. Miejsce to, położeniu swemu, między górami, winno też swoje nazwisko. Dla zachwycających zaś widoków, w jakie to urocze obfituje miejsce, latem, w niedzielę i święta, M. są zwyczajnym celem pozamiejskich wycieczek kijowian, którzy tu się Dnieprem, na parostatku, dostają. Niema zgody, pomiędzy historykami Kijowa, co do czasu pierwotnego założenia tego monasteru. Jedni z nich utrzymują, że pierwotna cerkiew tutejsza Białego Mezynowka Mezynowka Meża Meżamuja Meżaniszki Meżawna Meże Meżenicze Meżerycka Meżupis Meżużoł Meżyboż Meżybrody Meżyca Meżygór Meżygory Meżyhir Meżyhirci Meżyhorie Meżyhorka Meżyhory