mieckich już się nie pisał Schreiber, lecz Niclas Schreybertzki, gdy razem z Maciejem Stanowskim r. 1521 kupił wś Skurgawy. Jest to jedyny szlachcic niemiecki, którego za czasów krzyżackich w XV w. na ziemi chełmińskiej spotykamy ob, Kętrz. O ludn. pols. w Prusiech, str. 145 146 i 127. E. 1422 został zawarty pokój między Polską i zakonem krzyżackim w obozie ad littora fluvii Ossa prope lacum Melno dictum, inter castra Radzyn et Rogozno, mocą którego Pomorze, ziemia chełmińska i michałowska zostały przy Krzyżakach Długosz, Lib. XI, str. 306. W XV w. stanowiło M. z Nielubiem, Wroniem i Borowem jeden majątek. R. 1445 wymieniają krzyżackie księgi czynszowe czterech właścicieli dóbr M. , których imiona są Mikołaj Niklas, Stange, Petrusche i Kuntze; każdy z nich płacił do zamku radzyńskiego 9 korcy żyta, tyleż pszenicy, owsa i jęczmienia; zdaje się zatem, że każdy posiadał równą część; mełdzyński folwark, który tu Krzyżacy r. 1411 byli założyli, już tedy pewnie nie istniał. Z czasów polskich zasługują na wzmiankę Bartolt von Aldenn, sędzia ziemski około r. 1492, dalej Łukasz z Melna, który w 1526 r. był starostą rogozińskim, i Feliks z Melna, który te dobra posiadał od r. 1552 1560. R. 1610 było M. w ręku biskupa Szymona Rudniskiego, który je odstąpił staroście kowalewskiemu Janowi Plemięckiemu z wszelkiemi prawami. Z wizytacyi Strzesza z r. 1667 dowiadujemy się, że M. było wtedy własnością Sebastyana Czapskiego, która to familia dłuższy czas je posiadała. R. 1772, w którym nastąpiła okupacya pruska, należało M. wraz z Linowem, Boguszewem, Dąbrówką, Rywałdem, Szczuplinkami, Nowym Młynem, Powiatkiem i Wroniem, sście Tomaszowi Czapskiemu, dobra M. jednakowoż były zastawione Zygmuntowi Kretkowskiemu za procenta od kapitału, który tenże Czapskiemu był pożyczył. M. zawierała tedy 16 włók roli ornej, 1 włókę łąk, 2 gaje brzozowe, jezioro, 2 pustkowia, karczmę, a właścicielowi przysługiwało nadto prawo warzenia piwa i pędzenia wódki, polowania i sądownictwo. Z dokumentów ówczesnych wynika także, że Kretkowski już prawem dziedzicznem przejął M. w zastaw, bo Maryanna Konojadzka, której majątek na niego przeszedł, już r. 1756 pożyczyła była ówczesnej właścicielce Konstanoyi Czapskiej 12845 złotych prusk. Równocześnie wzięła Konojadzka dobra M. w dzierżawę za 2000 flor. ; ale ponieważ procent od owych 12845 zł. wynosił 770 flor. , dlatego płaciła Konsojadzka rocznie tylko 1230 flor. Dzierżawa miała tak długo trwać, aż pożyczony kapitał zostanie spłacony. W 1799 r. nabyła cały ten klucz wraz z M. księżna Urszula Radziwiłłówna, sprzedała go jednak za 83, 333 tal. 10 sbr. i za roczną opłatą w kwocie 3333 tal. 10 sbr. Tobiaszowi v. Blumberg, który się jednak na tych dobrach długo nie utrzymał. W 1804 r. oszacowano same dobra M. 60, 145 tal. 20 sbr. Znajdował się tam wówczas jednopiętrowy murowany dom mieszkalny z kilku izbami, osobna pralnia, kurnik, szopa do torfu, w; pruski mur budowana, śpichlerz, 2 stodoły, stajnia dla koni, 2 stajnie dla bydła, owczarnia, dom o grodowy i studnia. Prócz tego należała do M. mlekarnia Wygoda. Mocą kontraktu z r. 1821 d. 22 czerw. został cały klucz M. , składający się jeszcze z Mełna i Wygody, dalej z Boguszewa, Dąbrówki, Linowa i należącej do niego karczmy Popas zwanej, prócz tego 2 wsi szlacheckich Szczuplinek i Rywałdu, sprzedany dyrekcyi banku głównego za 260, 000 tal. W 1830 r. kupił M. , Wygodę, Linowo i Popas niemiec Bieler. M. zawierało wtedy 113 włók 17 mr. i 110 pręt. kwadr. Goldbeck wymienia 1789 r. w swej topografii M. , jako folw. i wś z 18 dymami, Kś. Fr. Mełnyki, ob. Mielniki i Młynarze. Memel, ob. Kłajpeda. Memel, niemiecka nazwa Niemna. MemelAlthof niem. , al. A. M. , dobra ryc, pow, kłajpedzki, o 0, 6 kil. od Kłajpedy, okr. urz. stanu cywil. Barschken. Rozl. 394, 50 ha roli orn. i ogr. , 145, 50 łąk, 20, 80 nieuż. , 8, 90 wody. Młyn holenderski, hodowla by dła. Kś. Fr. Memeler Tief, ob. Kłajpedzka cieśnina. Memento niem. , folw. dóbr Gr. Thierbach, pow. holądzki, st. p. Quittainen o 4 kil. , 68 mk. 1856. Własność Dönhoffów. Kś. Fr. Memole dok. , ob. Niemen. Menczel, Menczeł, ob. Mińczoł. Menczelik, szczyt lesisty w Karpatach wschodnich, w dziale czarnohorskirm, w płd. wsch. stronie obszaru Kosmacza, w pow. koso wskim, nad źródłami pot. Kosmacza ob. , pod 42 24 25 wsch. dłg. g. F. , a 48 15 21 płn. sz. g. Na zach. od niego wzbija się wy niosły czubek Hordie ob. , 1478 m. , a na płd. wsch. Grahit 1171 m. . Las pokrywający M. od płn. zwie się Ledeskulem. Wzniesienie czyni 1300 m. Br. G. Menczels niem. , ob. Mieczysławy, Menczelsdorf dok. , ob. Narczym i Mensguth. Menczelszgutt dok. , ob. Mensguth. Menczeł, ob. Menczel. Menczenięty, folw. i os, karcz. nad strumykiem, pow. wilejski o 76 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. mańkowiecka. Folw. ma 1 dm. , 33 mk. starowierców; os. karcz, 2 dm. , 9 mk. Menczil, ob. Menczel. Menczul, szczyt górski w obrębie pow. doliniańskiego ob. t. II, 99. Menczyce, wś, pow, włodzimierski, na płd. Mełnyki Mełnyki Memel Memeler Tief Memento Memole Menczel Menczelik Menczels Menczelsdorf Menczelszgutt Menczeł Menczenięty Menczil Menczul Menczyce