dowania wiejskie leżą w stronie płd. wsch. , nad jednym ze stawów. W płd. zach. stronie leży część wsi Chatki, na płn. zach. , blisko granicy, grupa domów. , Stawki. Włas. więk. ma roli orn. 616, łąk i ogr. 152, pastw. 24, lasu 51 mr. ; własn. mniej. roli orn. 1471, łąk i ogr. 70, pastw. 22 mr. W r. 1880 było 981 mk. w gminie, 23 na obsz. dwor. między ni mi 379 obrz. rzym. kat. . Par. rzym. katol. w Tokach, gr. kat. w miejscu, dek. zbaraski, archidyec. lwowska. Do parafii należą Pieńkowce i Worobijówka. We wsi jest cerkiew, kościół, w którym się niekiedy msza św. od prawia, kasa pożyczk. gminna z kapit. 272 zł. i młyn. Są tu dwie mogiły w zach. stronie wsi, na granicy z Klimkowcami, nie badane dotąd. Na polach tutejszych wyorują chłopi czasem pieniądze dawniejsze, ostrogi, podko wy, dzidy i tym podobne przybory. Pod względem geologicznym badał okolicę prof. Łomnicki i podał o tem krótką wiadomość w Verhandl. der k. k. geolog. Reichsanst. , 1880, str. 273 Ob. Archiw. J. Z. Rusi, cz. VI, t. I, 292. Lu. Dz. Medyna 1. zaśc. szlach. nad strum. Łaguną, pow. wileński, 3 okr. adm, o 57 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. kat. 2. M. , wś włośc, pow. wileński, 3 okr. , o 56 w. od Wilna, 2 dm. , 26 mk. kat. 3. M. , zaśc. szlach. nad strum. Kejmiany, powiat wileński 2 okr. pol. , o 65 w. od Wilna, 1 dm. , 7 mk. starowierców. 4. M. , folw. szlach. , pow. wileński, 3 okr. adm. , o 38 w. od Wilna, 1 dm. , 42 mk. kat. 5. M. , zaśc. szlach. , pow. święciański, 2 okr. pol. , o 53 w. od Święcian, 2 dm. , 15 mk. kat. Medyndok, potok górski, wypływa z lasu Czarnego działu, w wschodniej stronie obsza ru gminy Wysowej, w pow. gorlickim, płynie na płd. zachód i powyżej kościoła w Wysowej zlewa swe wody do Blechniarki, al. Hanczowego pot. , dopływu Ropy. Długość biegu 3 kil. Br. G. Medynen, ob. Medinen. Medyngiany, miasteczko pr yw. nad rzeką Minią, powiat telszewski, 4 okr. adm. ; 15 dm. , 84 mieszk. 1861 r. ; o 25 wiorst od Telsz. Kościół katolicki św. Trójcy, wzniesiony z drzewa 1762 przez ks. Goetza, filialny parafii Zorany. Młyn wodny. Medynia z M. łanacką i głogowską, wś nad rz. Wisłokiem, pow. łańcucki. Założona w początku XVII w. przez Stanisława na Łańcucie Stadnickiego, zabitego 1610 r dysydenta, i nazwana Wielkim Stadnikiem, które nazwę później zmieniła, ma parafię rzym. kat. , założoną 1718 r. przez Jana ks. Lubomirskiego, rycerza maltańskiego, hr. na Wiśniczu i Jarosławiu, dziedzica W. i M. Stadnika, i jego brata Aleksandra, sstę bohusławskiego. M. leży w piaszczystej równinie, 264 m. npm. . nad ma łym dopływem Wisłoka z lew. brzegu, zajmu jąc wąski, około 1 kil. szer. a 6 kil. długi pas ziemi, pomiędzy dwoma dużemi sosnowemi bo rami. Z tych trzech osad leży M. łanacka nad samym Wisłokiem, głogowska w środku a w pobliżu wsi Trzeboś wieś Medynia. Z nie znanego mi źródła opowiada Siarczyński Rkp. Bibl. Ossol. , 1823, że wieś osadzona na kopaninach 1610 r. zniszczyła ze szczętem wojna Stadnickich z Opalińskimi około 1620 r. i że dopiero w r. 1650 przybyła nowa lu dność z Bratkowic. Teraźniejszy drewniany kościół został zbudowany w r. 1731, co niewyklucza prawdopodobieństwa tego opowia dania. Parafia dyec. przemyskiej, dek. le żajskiego obejmuje prócz tych trzech osad Po gwizdów, Węgliska i Zalesie, z ogólną liczbą 3854 rzym. kat. i 51 izrael. W tych trzech miejscowościach jest 1806 mieszk. rzym. kat. , którzy mają kasę pożyczkową gminną z kapit. 780 zł. w. a. Obszar tworzy dwie gminy ka tastralne M. z M. łanacką i M. głogowską. W pierwszej obszar więk. pos. ma 126 mr. roli, 16 mr. łąk i 6 mr. pastw. ; mniej. pos. 936 mr. roli, 119 mr. łąk i 38 mr. pastw. ; w drugiej obszar więk. pos. 10 mr. roli i 164 mr. lasu; mniej. pos. 407 mr. roli, 42 mr. łąk, 39 mr. pastw. i 8 mr. lasu. Mac. Medynia, wś, pow. kałuski, 19 kil. na płn. wsch. od Kałusza, 7 kil. na płd. wsch. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Wojniłowie, 9 kil na płn. wsch. od najbliższej stacyi kolejowej w Bednarowie, a 14 kil. na płd. zach. od Halicza. Na zach. leży Wojniłów i Przewoziec, na płd. Bryń, na wsch. Komarów, na płn. Temerowce 3 ostataie miejscowości w pow. stanisławowskim. Wody uchodzą do Dniestru za pośrednictwem Łomnicy. Wchodzi ona tu z Przewożca i przepływa płn. zach. część obszaru, zrazu na płn. , potem na płn. wsch. , w końcu na wsch. do Temerowiec, Od lew. brz. przyjmuje ona w obrębie wsi pot. Baranówkę, płynący od zach. z Wojniłowa na płd. wsch. Płd. wsch. część wsi przepływa mały dopływ Łomnicy, nastający blisko granicy płd. , a płynący na płn. wsch. do Temerowiec, Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru, na praw. brzegu Łomnicy 247 m. . Na płd. wsch. leży las Zrąb, ze szczytem 338 m. wysokim. Pod względem geologicznym badał miejscowość i podaje naatępujące szczegóły Kosmos, 1881, str. 177, Pod lasem na Pomiarkach a przed ujściem pot. Baranówka nad samym przewozem odsłania się stroma ścianka, której górną część tworzą skały gipsowe, potężnie rozwinięte, jako ciąg dalszy Temerowieckich gipsów, a dolną, na 10 m. przeszło wysoko po nad poziomem Łomnicy, zajmuje szarawopopielatawa kreda senońska.

Medyna