od Mławy, ma 6 dm. , 47 mk, , 139 m. gr. dobr. , 2 nieuż. Me. .. , por. Mie. .. Mebius, szyb w kopalni węgla Fryderyk, w os. Dębowagóra pow. będziński. Mecedelowce, po węg. Mecsedelfalva, wioska w hr. spiskiem Węg. , 48 mk. Mecedy 1. folw. , pow, szawelski, przy trakcie z Gruźdź do Kurszan, 5 włók ziemi ornej, należy do dóbr Gruździe Aleksandra Naryszkina. 2. M. , folw. , pow. szawelski, par. starożagorska, włók 8 roli ornej 3, reszta łąki i las, należy do dóbr Liżyki. Wś M. na inne miejsce przeniesiona. J. G. Mechau niem. , 1310 r. Mechow, wś, pow. górski na Szląsku, par. GrossOsten. Mechau niem. , ob. Mechów, pow. sycowski. Mechau niem. , ob. Mechowo. Mechczyce, wś, pow. brzeskolitewski, na płd, od Brześcia, między Bugiem a fortem wołyńskim. Mechedowszczyzna, zaśc, pow. miński, przy gościńcu kojdanowskowołmiańskim, o 4 w. na płn. wschód od miasteczka Wołmy, w miejscowości wzgórzystej położony. Od r. 1869 własność włościanina Tereka, wydzier żawiona, ma gruntów ornych 3 wł. obszaru około 4 włók. AL Jel Mecherzyn 1. al. Mecheryn, folw. , pow. borysowski, okr, pol. 1 chołopienicki, dość dawna właść Sikorskich; wraz z folwarkiem Olesin albo Podgaj ma obszaru 7 i pół włók i 5 mr. 2. M. , folw. , pow. borysowski, okr. polic. 1 chołopienicki, par. chołopienicka, własność Morendów, niegdyś Iwaszkiewiczów, ra zem z folw. Bogumiłowo ma obszaru 16 włók; 3. M. al. Meheryno Stare, Meheryn, wś, pow. borysowski, o 4 w. ku zach. od miast. Chołopienicz, okr. polic. 1 chołopienicki; ma cer kiew, osad 8, miejscowość dość leśna, grunta lekkie, w okolicy znaczne obszary błót mszystych. 4. M. al. MekerynoNowe, Meheryn, wś, pow. borysowski, gm. chołopieniecka, przy drożynie wiodącej z Rubież do Michejówki, ma os. 13, grunta ubogie. Al. Jel. Mecherzyńce 1. al. Mecheryńce, wś, pow. nowogród wołyński, gm. Ostropol, w pobliżu Słuczy, na płn. wsch. od Ostropola Archiw. J. Z. R. , cz. III, t. I. 291. 2. M. , wś nad Słuczą, pow. starokonstantynowski, par. Bazalia, ma kaplicę katol. W 1703 r. od Ostrogskich przeszła do Sapiehów. R. 1867 miała 104 domów. X. M. O. Mecherzyńce dębowe al. Macharyńce dubowe, wś, pow. berdyczowski, odl. 8 w. od Białołówki. W malowniczem położeniu, na wzgórzach śród gajów lipowych i dębowych. Na najwyższej górze stoi cerkiew, zbudowana z kamienia dobywanego z tejże góry. U stóp I góry płynie Rastawica. Jestto bardzo dawna osada i cerkiew tu założoną była w odległej epoce. Obecna zbudowana w 1816 r. poprzednia drewniana w 1728 r. Od Sanguszków i Rogozińskich przeszły M. do Abramowiczów, a następnie nabył je Morgulec przed 1863 r. W tedy obszar ogólny wynosił 2391 dzies. , z tego 2078 dzies. posiadał Margulec. Ludność podówczas wynosiła 928 dusz 57 kat. i 9 żydów. Mecherzyńce Wołoskie al. Macharyńce wś, nad rz. Sitną dopływem Rastawicy, pow. berdyczowski, gm. Koziatyn, okr. pol. Machnówka, par. katol. Białołowka. Była tu dawniej kaplica katolicka. Mieszkańców obojga płci przeszło 1000. Ziemi w ogóle 2706 dzies. Osada ta powstała w pierwszej ćwierci XVII w. i już na kartach Beauplana około 1640 r. oznaczona; założona na gruntach należących do dóbr białołowieckich książąt Koreckich. Anna z Chodkiewiczów ks. Joachimowa Korecka, taż sama która wzniosła zamek w Białołówce, którego ruiny do dziś istnieją, zasiedliła Macherzyńce. Siostrzanowkę, Ohijowkę i Hołobowkę. Osadczymi tych wiosek była szlachta w służbie książąt Koreckich zostająca Macharzyński Macharowski, Siostrzeniec, Ohij i Hołub patrz Białołowka. Po wygaśnięciu książąt Koreckich, ostatni z rodu umarł 1651 r. , dobra przeszły na sukcesorów z linii żeńskiej, Sanguszków, Lubomirskich i innych; że zaś nastąpiły czasy wojen i zamieszek krajowych, przeto w sto lat dopiero, t. j. 1751 r. , zostały dobra przysądzone ostatecznie sukcesorom Stefana Mikołaja Branickiego herbu Gryf, którego córka była za ks. Janem Lubomirskim, ztąd też pochodzą niektóre prezenty na cerkwie unickie, jak w Sokulcu 1727 r. , przez tegoż księcia nadane. M. miały w 1727 r. cerkiew unicką uspieńską, wzniesioną 1723 r. , której proboszczem był Joachim Saskiewicz; w późniejszych czasach cerkiew ta została odnowioną i na kamiennych fundamentach postawioną. R. 1741 osada liczyła 57 domów. Obszerno włości ks. Koreckich dostały się także w części ks. Lubomirskim, którzy w trzecim dziesiątku zeszłego stulecia ob Lińce owładnęli Mocherzyńcami wołoskiemi, Niemierzyńcami, Kniażykami i innemi wsiami, te następnie przeszły sukcesyą po linii żeńskiej w dom ks, Sanguszków, a ci wyprzedawali się z dóbr tutejszych po drugim podziale Polaki, gdy linia graniczna przyłączała tę okolicę do Rossyi; wtedy to nabył M. od ks. Sanguszków Abramowicz, Wnukowi jego Edwardowi Abramowiczowi majątek ten skonfiskowano w 1865 r. i nadano gen. Koźlaninow. W 1873 r. powstało towarzystwo cukrowniane pod przewodnictwem Jerzego Szaszera, które nabyło od gen. Koźlaninowa około 60

Me

Mechau

Mechedowszczyzna

Mecherzyn