Mahlkau, dok. Malkaw, dobra, pow. kartuski, st. p. Żukowo o 4 kil. od. Obejmują 426, 50 ha. roli or. i ogrodów, 55, 69 łąk, 68, 26 past. , 14, 29 nieuż. , razem 564, 74 ba. ; gorzelnia parowa. R. 1868 liczyły M. i wybudowanie Młyńsk razem 169 mk. , 131 kat. , 38 ew. ; 15 dm. ; par. katol. Żukowo o 1 2 mili odl. , parafia ewang. Przyjaźń, szkoła Żukowo; odl. od miasta pow. 1 3 4 mili. Malkowy należą do starych osad. R. 1339 nadaje w. mistrz Dyteryk de Aldenburg wiernemu Janowi za usługi wyświadczone zakonowi M. , Mniszewo razem 40 włók, dalej 11 włók w Krokowie i 1 2 włóki łąk i bagien nad Redą, tam gdzie wpływa w morze quod Puczker Habe t. j. Haff, Zatoka Pucka nuncupatur. Nadto dajemy mu, nad tą samą rzeką dalej w głąb kraju postępując, łąki obejmujące wszerz 4 sznury, a wdłuż 6, aż tam dotąd gdzie do nich przytykają dobra bisk. kujawskiego Melescow i Warneokole, jure culmensi. W morzu może mieć jeden statek in salso mari in nostris stationibus, quae Ficzzen vulgariter dicuntur, potuerunt habere libere unam navim, quae Barding dicitur pro captura allecum t. j. śledzi; w zatoce przysługiwać mu ma prawo rybołóstwa cum instrumento quod newod dicitur. W morzu zaś będzie miał prawo rybołóstwa, piscaturam quae Czokfank in vulgari nuncupatur. Za to będzie nam wraz ze swoimi spadkobiercami służył na koniach i w zbroi, według możności w wojnach przeciwko najazdom na kraj nasz. Będzie nam dalej pomagał przy budowaniu i naprawianiu nowych warowni na każde zawołanie. Nadto będzie płacił od każdego pługa 1 pług 2 włóki 2 korce t. j. 1 pszenicy i 1 żyta w rok de quolibet aratro 2 mensuras, unam siliginis et unam tritici, nobis singulis annis solvere tenebuntur. Na uznanie zaś zwierzchności będzie płacił od tych dóbr 1 funt wosku ein markpfunt i 1 denar koloński albo 5 zwyczajnych denarów na św. Marcin. Datum Marienburg a. 1339 in vigilia sanctarum XIm virginum. Ob. Odpisy Dregera w Pelplinie, str. 50 51. R. 1380 powstała na terytoryum malkowskiem nowa wieś Słupno, ku czemu odłączono od M. 21 włók. Ob. rkp. Cod. dipl. Cartusiae w Pelplinie. Tegoż roku dostają od Piotra z Małków Erbherr v. M. Vosla i Zolkyn sołectwo w M. , 3 włóki na prawie chełmiń. , trzeci fenig od wszystkich kar sądowych und der Schillingen i trzeci fenig od czynszu z karczmy. Za to mają nam służyć z jednym koniem na naszych wyprawach. Gdyby mu koń przyszedł do szkody, zwrócimy mu go; także i inne szkody poniesione podczas wypraw wynagrodzimy mu. Gdybyśmy tego nie uczynili, nie będzie miał obowiązku nam służyć aż po wynagrodzeniu strat. Ma mu też przysługiwać prawo osadzenia tamże wolnych włościan, którzy jednak zobowiązani będą płacić nam 18 szkudów i 2 kury na M. B. Gromniczną od każdej włóki i płużne. Panom zaś z Małków mają dawać 1 korzec pszenicy i 1 korzec żyta, według liczby pługów i gburzy ze Słupna tak samo. Biskupowi natomiast mają płacić pół wiardunka na ś. Marcin. Dla karczmy dajemy 1 mr. roli na ogród i 1 1 4 mr. łąk, od których nam mają płacić 2 części czynszu, trzecią zaś sołtysom wyż wzmiankowanym. Ob. Cod. dipl. Cartusiae, rkp. w Pelplinie, str. 144. R. 1397 poświadcza w. mistrz Konrad v. Jungingen, że Przibke v. Exow, Ritter und Herr, za wiedzą zakonu dał klasztorowi w Kartuzach 7 mr. łąk, z tem jednak zastrzeżeniem, że spadkobiercy jego po jego śmierci będą mogli je odkupić za 30 grzywien. Dan w Sztumie w środę po ś. Filipie i Jakóbie ob. tamże, str. 145. R. 1427. przedaje Anna, wdowa po Janie v. Exow, 1 2 Małków Gabryelowi y. Russentzin die marrk Zinss vor zwanzigk marrk. Tamże str. 145 b. R. 1428 kupuje Mikołaj von Dobrzesin od Anny von Exow 3 1 2 włóki w Małkach. R. 1434 daje Gabryel z Rusęczyna, któremu przypadła połowa owych 7 mr. , swoją cześć klasztorowi bez prawa wykupienia ich na nowo. Tamże str. 146. Córka Gabryela Małgorzata wyszła potem za gdańszczanina Henryka Kokram, który, będąc kartuzyanom winien 1100 grzywien, r. 1437 zawarł z nimi następną ugodę Pozostaje im winien jeszcze tylko 600 grzywien, za fo daje im w zastaw połowę Małków za 300 grzywien, t. j. 15 włók, może je jednak wykupić kiedy mu się będzie podobało, tak samo jego spadkobiercy, za 300 grzywien. Resztę długu t. j. 300 grzywien zobowiązuje się Kokram ratami spłacić zakonowi w ten sposób, że, od Zielonych Świątek r. 1439 począwszy, co rok odda 50 grzywien. R. 1437 zeznaje Anna Ton Exow, że od kartuzyan pożyczyła najprzód 122 grzywien a potem 78, razem 200 grzywien. Za to kupili ci od niej połowę wsi naszej Malkowy al. Słupno zwanej Ob. tamże str. 148. Teraz więc posiadał zakon całą wieś. Z r. 1547 zachował się jeszcze przywilej sołecki, który w tym roku odnawia Jan przeor kartuski; w nim nadaje przeor sołtysowi wś Malkowy, zawierającą 33 włók, na prawie chełmiń. i karczmę wolną z morgiem roli i morgiem łąki. Od drugich włók mają klasztorowi mieszkańcy płacić na ś. Marciu 1 1 2 grzywny i 2 kury; do robocizny z kosą są zobowiązani przez 2 dni; biskupowi mają płacić pół wiardunka. Z szczególnej łaski dajemy sołtysowi trzeci fenig wszystkich kar. Gdyby sołectwo miało zostać sprzedane, winien nam kupujący dać dziesiątą grzywnę od zakupna. Ob. tamże str. 152. R. 1583 donosi wizytacya bisk. chełm. Rozdrażewskie

Malkowy