od r. 1602; parafianie w części Polacy Knie, 2. M. , folw. do wsi Kozły, pow. sycowski. Malijki, ob. Molejki Malijowce, ob. Malejowce. Malijówka, uroczysko w Matusowie, pow. czerkaski. Maliki, wś włośc, pow. święciański, 3 okr. adm. , o 2l w. od Swięcian, 10 dm. 111 mk. katol. 1866. Maliki, ob. Malkowy. Malików dok. , ob. Malków. Malikowce, wś rząd. , pow. lidzki, 3 okr. adm. , o 28 w. od Szczuczyna, 8 dm. , 75 mk. 1866. Malikowska, grupa chat włościańskich w obr. gm. Kątów, w pow. chrzanowskim. Malikowy, ob. Malkowy. Malin, mko, pow. radomyski, na lewym brzegu rz. Irszy, która koło wsi Jelcówki czyli Białego brzegu uprowadza swoje leśne wody do rz. Teterowa. Nad jej brzegiem wyzierają malowniczo szare granitowe czoła skał. Okolica to leśna przeważnie i w rudę obfitująca żelazną. Mczko to odlegle od Kijowa o 135 w. a od Radomyśla o 35, liczy mieszkańców w ogóle 3634; w tej liczbie 2106 prawosł, 1175 żydów, 110 katol. , 243 ewang. ; domów na prawach własności 98, na prawach czynszu 96, razem 144; cerkiew, szkoła początk. od r. 1861, kościół 1, sklepów 12; rzemieślników 21; jarmarków 7. Wioski należące do M. są Hamernia, Sieliszcze, Oblitki, Stara Rudnia, Szlamarnia, Pirożki, Potijówka, Ruda Potijowska, Romanówka, Hołowki. Dopiero od czasów Aleksandra Jagiellończyka, króla polskiego i w. ks. litew. , zaczyna się szereg, znanych nam z dokumentów, właścicieli Malina. W tych czasach włość tę posiadał Hryńko Wnuczkiewicz, i ten, mając trzy córki, jedne wydał za Hornostaja, drugą za Woronę przodka Woroniczów, trzecią zaś Marynę za Iwana Jelca, sąsiada z pobliskich Malinowi Pirożków. Hryńko Wnuczkiewicz dał mu w posagu M. Niesiecki. Jelcowie, była to stara miejscowa rodzina, wyrosła z hojnych nadań królewskich porów. Kornin. Jakoż Pirożki były nadane jeszcze dziadowi Iwana Jelca Jackowi, jako wysługa, przez króla Aleksandra. Atoli już za Iwana Jelca Pirożki powiększone zostały o trzy nowe osady; osiadły bowiem na gruntach ich Hołowki czyli Holanki tak zwane, że poddany Holanka tam naprzód osiadł, Łomla albo Sławów i Remianówka. Następnie Jelcowie jeszcze więcej nabyciami rozprzestrzenili swoje dobra; i tak od Szrutowicza Jakubowicza nabytą została Sozańska ziemia obapół rz. Irszy, od Rutowicza zaś Zankowszczyzna, niegdyś Surynowska, w której ziemi było uroczysko tak zwane, , Wasylowa mogiła konnotacya majętności dziedzicznych Feodora i Remigiana Jelców 1634. R. 1571 właścicielem M. jest Dymitr Jelec, miecznik kijowski, który, ożeniony z Olizarówną, zostawia czterech synów Filipa, Konstantego, Iwana i Teodora, chorążego kijow. , i ten ostatni na mocy działu zostaje dziedzicem M. Z Malinom już wtedy połączone były wsie następne Pirożki, Huta, Hołowki, Remianówka, Łomla, Marsol, Skakunka, Nowe i Stare Horodyszcze, Jelcówka, Łubowicze, Polachowka, Pieniażewicze, Sieliszcze, Kamionka, Lipiany, Koma, Nowaki, Chotynówka, Niemirówka, Fedorówka. Ten atoli Teodor Jelec ginie śmiercią tragiczną. Jerlicz w swojej kroniczce pisze pod rokiem 1648. W tychże czasach, w Jesieni, p. Teodora Jelca, chorążego kijow. , dla zarażenia paraliżem nie mogącego uciekać z domu, chłopi właśni, naszedłszy w majętności jego własnej, zabili, a na potem z dworem spalili t. I, str. 68. Bo też rozpoczęły się były już wtedy wojny Chmielnickiego a z niemi połączone pożogi setne miast, wiosek, dworów, i przez rozpasaną na wszystko czerń, mordy i zabójstwa. Do jakiego zaś stopnia srogość tej wojny zniszczyła była posiadłości Jelców, można wziąć miarę z własnych zeznań poddanych tych dóbr, których zapytywał o to Michał Teodor Jelec w r. 1691, gdy nareszcie, po uspokojeniu się wojen kozackich, powrócił był do swoich włości poniszczonych. Owoż poddani ci pod przysięgą zeznali, że przed ruiną było we wsi Malinie dymów 40, w Łumli 26, w Pirożkach 12, w Serhijówce 2, w Hołowkach 14, w Romańczycach 6, w Remianówce 40, w Sieliszczu 12; teraz zaś po hostilitates et rebelliones cosaticas, we wszystkich wyż mianowanych majętnościach nie znajduje się starynnych ludzi z nowoosiadłymi już za Mich. Teod. Jelca jak tylko w M. 7 dymów; w Pirożkach 8; w Hołowkach 1; w Serhijówce 1; z inszych zaś miasteczek i majętności wszyscy za Dniepr powychodzili, a insze wsie pustkami zostały Archiw. JZR. , część 6, t. I, str. 208, w dodatkach. Michał Teodor Jelec był synem Remigiana a wnukiem Teodora, o którym wyżej była mowa; on to, przyszedłszy do pustych dóbr, zajął się pilnie pracą osadniczą, tak że M. wkrótce z wioski na stopień mczka wyniesionym został. Tenże Mich. Teodor Jelec zeszedł bezpotomnie, a M. dostał się do jego brata Jana Wacława, który zostawił dwóch synów Józefa i Antoniego i córkę Magdalenę za Nakwaskim, kaszt. rawskim, Barbarę za Franc. Orzechowskim i Maryannę za Starzechowskim. Z tych Antoni Jelec, generał w wojsku kor. , dziedzic na Pleszczewicach, Bykowie, Malinie, Horodyszczu, Pieniażewiczach, Turbowie, Rostwenku i wielu innych włościach, ostatni z domu umarł bezżenny do Malijki Malijki Malijowce Malijówka Maliki Malików Malikowce Malikowska Malikowy