Martinshof niem. , folw. , pow. gierdawski, st. p. Gierdawy. Martinsholm al. Meinardsholm, wyspa na Dzwinie, ob. t. lV, 101 2. Martinswaldau niem, , r. 1386 Merbotenwalde, 1400 Merwiitenwalde, wś, pow. bolesławski na Szląsku, par. OberThomaswaldau. Mariischen niem. , wś, pow. gąbiński, st. p. Gąbin; 1856 r. 131 mk. Martischken niem. , wś, pow. gołdapski, st. p. Tollmingkehmen. Martoń Szett, ob. Swati Martin. Martori dok. , ob. Mozyr, Martuli, wś rząd. , pow. wilejski, 3 okr. adm. , o 68 w. od Wilejki, 4 dm. , 37 katol. 1866 r. . Martwa Woda, Martwe Wody, rz. dopływ Bohu z lewej strony, poczyna się przy wsi Nieczajówce, wpada do Bohu pod Woznesieńskiem. Zabiera ze sobą z praw. brz. rzeczki Kostowata, Komyszewata i Arbuzenka. Martwe, pow. włocławski, gm. Dobiegniewo, par. Kowal. Martwia, ob. Marta, Martwybród, ob. Nacza. . Martyany, niem. Mertenheim al. Martenhayn, Martenhein, wś na polskopruskich Mazurach, pow. lecki, st. p. Nakomady, okrąg urzędu stanu cywilnego W. Sterławki. W. M. Kon rad v. Jungingen nadaje mieszkańcom w M. 6 włók w polu Kamionka na pomoc 30 włókom, które im nadał tamże W. M. Konrad Wallen rod. Wszystkie 36 włók razem otrzymują teraz na takich warunkach, jak przedtem 30 i również z obowiązkiem jednej tylko służby zbrojnej. Dan w Malborku w środę przed ś. Wawrzyńcem r. 1395. R. 1610 kupił Adam Myślęta, pleban swarcztyński tamże 5 1 2 włó ki, które jednak już r. 1621 odsprzedał miesz kańcom martyańskim. Ob. Kętrz. O ludn. pol. w Prusiech, str. 486. R. 1856 mieszk. 314. Z szlachty polskiej mieszkali tu Kowa lewscy. Kś. Fr. Martykłos, według Knie os. do wsi Gola, pow. olesiński. Martyna al. Martina, wzgórze bezleśne, na północny zachód od Wychodnej, w hr. liptowskiem Węgry, między niem a pot. Hibicą, pod 37 32 50 wsch. dłg. g. F. , a 49 3 48 płn. sz. g. , 827 m. wysokie. Miejsce znaku triangul. Br. G. Martynajcie, okolica szlach. , pow. szawelski, gm. i par. szawlańska. Niekrasz ma tu 3 włóki, Wambut 2 a Kimont, Misiewicz, Chrzonowicz, Kodzewicz i Ignatowicz po jednej. Martyńce, wś nad Prutem, pow. chocimski gub. bessarabskiej, par. Chocim, st. p. Nowosielica. Ma cerkiew paraf X, M, O, Martyniance, wś rząd. nad rz. Niemen, pow. trocki, 3 okr. pol, o 70 w. od Trok, 4 dm. 40 mk. , 1 prawosł. 39 katol. 1866, Martynicko, ob. Ludrowianka, Martynie, wś, pow. Ostrogski, o 17 w. na płd. od Ostroga, śród lasów; pierwotnie należała do Malińskich, a w końcu ostatniego stulecia nabyta przez pułk. b. wojsk polsk. Stanisława Jabłonowskiego, uległa w 1831 r. konfiskacie i obecnie należy do rządu. Ma 16 osad włośc, młyn wodny i karczmę; gleba krzemionkowa. Martyniec, szczyt bezleśny na Podhalu liptowskiem, na północ od wsi Hory, a na wschód od wsi Końskiej, pod 37 23 50 wsch, dłg. g. F. , a 49 7 15 płn. sz, g. , między pot. Klinówką od wsch. a Końskim od zach. . Wznies. 849 m. Miejsce znaku triangul. Martyniki, część Sassowa, pow. złoczowski. Martyniszki, wś i dobra nad rz. Świętą, pow. szawelski, par. StaroZagórska, gm. Krupiewska. Leży przy bitym trakcie o 13 w. od m. Zagór i tyleż od Krup. Przed zbudowaniem kolei żelaznej z Możajk do Rygi, tym bitym traktem ciągnęły tysiące fur do Mitawy i Rygi ze Źmudzi a nawet towary z Prus. Obecnie trakt ten podupadł i służy na miejscową komunikację mieszkańców. Najbliższa stacya mitawskiej drogi żel. Aue o 3 mile i Behnen przez Zagóry o mil 4. W Zagórach sąd pokoju 3 okr, i st. poczt. Po uwłaszczeniu włościan pozostało w M. włók 90 ziemi, w tej liczbie z dziesięć włók bagnistych nieużytków, 30 włók lasu opałowego. Według taryfy ks. żmujdzkiego 1717 r. M. z Szakinowem, wraz z Zagórami Nowemi stanowiły część dóbr królewskich i były we władaniu Berga. Następnie w 1801 r. Paweł I darował hr. Waleremu Lautrec emigrantowi francuskiemu. Syn tegoż urodzony z polki Aleksander Loutrec marszałkował powiatowi szawelskiemu lat 12. Wymurował ładny dom mieszkalny w M. Założył park i wzniósł budowle gospodarskie z muru. Sprzedał Szakinów i wzorowo urządził włościan. Obecnie są chaty uwłaszczone po sześć włók ziemi a najmniejsza posiada trzy włóki. Unikając reform włościańskich w 1856 r. Hr. Lautrec sprzedał M. Rudolfowi Kościałkowskiemu z wiłkomierskiego powiatu. Małżonka tego Tekla z Siesickich zaprowadziła w M. zarodową oborę i inne ulepszone urządzenia. W J 868 r. Kościałkowska sprzedała M. już bez ziemi kupcowi rygskiemu Millerowi, od którego nabył we dwa lata baron Felsen z Kurlandyi. Wybudował on w M. piękne folwarczne budowle w fol. Jautmalki i we dworze i za podwójną cenę 1881 r. sprzedał Neuraudowi z Mitawy, który we dwa lata, z wielką. korzyścią sprzedał obecnemu właścicielowi Jerzemu Hejkingowi. Jak widzimy w ciągu dwudziestu kilku lat Martinshof Martinshof Martinsholm Martinswaldau Martischken Szett Martuli Martwia Martwy Martyany Martynajcie Martyńce Martyniance Martynicko Martyniec Martyniszki