st. p. Rańsk. Zawiera 31 włók 1856 r. , 240 mk. Ks. Olbracht nadaje niemcowi Romanowi Spek wś M. z 24 włókami celem lokacyi wsi dannickiej na prawie chełm. Dan w Królewcu d. 26 paźdź. r. 1548. W M. mieszka r. 1602 więcej Polaków aniżeli Niemców. Ob. Kętrz. O ludn. pol. w Prus. , str. 399 i 241. 2. M. , dok. Marxobe, niem. Marxhöffersee, jez. przy wsi tejże nazwy, pow. szczycieński na polskopruskich Mazurach, należało dawniej do biskupstwa warmińskiego. Ob. Scriptores Rerum Warm. I, str. 29 i 67. 3. M. Nowe, niem. NeuMarxöwen, wś, pow. szczycieński, st. p. Rańsk, 7 włók rozl. , 38 mk. 1856. Markucie Swistopole 1. folw. szl. nad rz. Wileńką, pow. wileński, 6 okr. , o 3 w. od Wilna, 14 dm. , 94 mk. , z tego 2 prawosł. , 80 katol. , 12 żyd. 1866. 2. zaśc. włośc. nad rz. Mussą, pow. wileński, 2 okr. adm. , o 50 w. od Wilna, 3 dm. , 30 kat. 3. Kociełówka, zaśc. włośc. od Wilna, 1 dm. , 9 kat. 4. M. , zaśc. włośc, pow. wileński, 3 okr. , o 36 w. od Wilna, 2 dm. , 17 kat. 5. M. , wś włośc, pow. lidzki, gm. Wawerka, 4 okr. adm. , od Lidy o w. 27, od Wasiliszek w. 11, dm. 5, mk. 24 wyzn. rz. kat. 1866. A. T. Markuciszki 1. dwór, pow. wiłkomierski, par. Wieprze, okręg. polic. Pogiełoże o 7 w. , o 1 w. od szosy petersburskiej nad Łokią, grunta lekkie; do M. należą folwarki Adamajcie, Pupkule, Dragacie, Jurgiańce, Satkuny. Pustelniki, Stożki, Iłgobrody, Machówka, Pilakojnie, Podłokie, Kowszonka, Marcie. Własn. Wiktora Adamowicza, Stadniną koni arabskich, młyn wodny i folusz na rzeczce Łokia w samych Markuciszkach; 2. M. , wś nad jeziorem Margi ob. pow. trocki, starożytna osada, należała do kapituły wileńskiej, dzisiaj do rządu; w okolicach wsi tej, nad rzeką Strawą, krzyżacy, otrzymali w roku 1348 nad Litwinami zwycięstwo, które im otworzyło drogę w głąb Litwy. Markuniszki, wś, pow. wiłkomierski, par. Świadoście, własn. Machwica. Markuny 1. wś szlach. , nad rz. Wilią, przy ujściu do niej Oszmianki, pow. wileński, 4 okr. pol, o 64 w. od Wilna, 35 dm. , 276 mk. , z tego 155 katol. , 11 żydów. 1866 własność Kotwicza; 2. M. , wś, nad rz. Syrwintą, pow. wilejski, 2 okr. polic, o 57 w. od Wilna, 4 dm. , 38 kat. 1866; 3. M. , wś rząd. pow. trocki, 2 okr. polic, 45 w. od Trok, 6 dm. , 73 kat. 1866; 4. M. , okręg wiejski w gminie Worniany, pow. wileński, mieści nast. wsie Szwejlany, Jacyny, Kierele, Czechy, Markuny; zaścianki Widziuny, Zielonka, Olchowo; 5. M. , pow. wiłkomierski, par. Szaty. Markupie, wś, pow. rossieński, parafia lalska. Markuschewen niem. , Markuschoewen, ob. Markuszewo, Markusfalu węg. , ob. Markuszowce, Markushaza węg, , ob. Wybuchaniec. Markusze, Markuszowce w daw. dokum. wś, pow. berdyczowski, par. Berdyczów. Odl, 7 w. od Berdyczowa, w stronie płd. zach. Leży w głębokim jarze nad strumieniom. Ma 642 mk. , w tej liczbie 532 prawosł. , 100 kat. i 10 żydów. Obszaru 2308 dzies. Cerkiew paraf. drewniana, zbudowana 1777 r. Obszar dworski należy do Juliusza Marszyckiego. Markusze, wś, pow. lityński, nad rz. Śniwodą, która tworzy tu duże stawy, o 35 w. od Lityna, gm. Ułanów, par. Chmielnik. Ma 120 dm. , 708 mk. , 1069 dzies. ziemi włośc, 1103 dz. dwor. , 35 dz. cerkiewnej. Cerkiew p. w. N. M. P. Róż. , młyn. Gleba czarnoziem. M. należały do stwa chmielnickiego, lustrator Humiecki 1616 zowie je Markuszowce. ,, Posesorowie Jan i Mikołaj Petrykowscy pokaza li konsens Zygmunta III, na pozwolenie i po twierdzenie kupna prawa lennego od szlachet nych Markuszewskich, na tę wś Markuszówce, na której wsi tak antecesorowie ich jako i oni sami byli posesorami za prawem lennem, od ś. p. króla Augusta onym danym, także i za za pisaniem sumy grzywien 30 ratione locationis od tegoż króla. Racione cujus służbę wo jenną za obwieszczeniem im pana hetmana kor. konno służyć powinni. Źródła dziejo we. Za lustracyi 1636 r. M. trzymał Piotr Łabęcki rotmistrz JKM. za opłatą 57 zł. Roku 1770 posesorami byli Feliks i Zofia z Rycharskich Nowiccy, za opłatą kwarty 2314 zł. 6 gr. W ostatnich czasach należały M. do Budzyńskich, Stempkowskich, dziś do Szyma nowskich. Dr. M. Markuszewskie stwo niegrodowe, było położone w wdztwie podolskiem, pow. latyczewskim. Powstało z dawniejszego stwa chmielnickiego przez oddzielenie wsi Markusze z przyległościami. W r. 1771 było w posiadaniu Feliksa Nowickiego, łowczego chełmskiego, który zeń opłacał kwarty złp, 2, 314, gr. 6. Gdy nader liczne i wieloletnie spory zachodziły o granice tego sswa z dobrami chmielnickiemi, przeto stany rzplitej na sejmie z r. 1773 75 wyznaczyły przez oddzielną konstytucyę komisyą z 19 urzędników koronnych do ścisłego i ostatecznego oznaczenie granic obu tych starostw. Markusze, okolica szlachecka, w pow. lidzkim, 4 okr. adm. , od Lidy o w. 27, od Wasiliczek w 11, dm. 5, mk. wyzn. prawosł. 3, rz. kat. 28 1866. A. T. Markuszew, ob. Markuszów. Markuszewo, niem. Markuschewen, wś, pow. ostródzki, st. p. Łukta. Markuszka, przys. do Załęża, pow. jasiel

Markucice

Markuniszki