Bałty, nawet samo nazwisko Januszgrod wyszło zupełnie z użycia, i dziś mko M. nie mając ani jarmarków, ani żadnego handlu, dzieli wspólne losy z innemi niegdyś przez ks. Czetwertyńskich pozakładanemi miastami, Kitajgrodem, Komargrodem, Horyszkówką, służąc za przytułek kilkunastu rodzinom żydowskim żyjącym z szynkarstwa i drobnego handlu. 2. M. , wś w hajsyńskim pow. nad rz. Kibliczem al. Kubliczem, gm. Kiblicz, par. Granów, mk. 650, dm. 87, ziemi włośc. 671 dz. , dwor. 618 dz. Cerkiew pod wez. ś. Koźmy i Damiana licząca 860 parafian i 39 dz. ziemi; grunt czarny, własność dawniej Grozy, dziś Zbyszewskich. 3. M. , wś, pow. bracławski, nad rz. Bilką, gm. Łuka, par. Woroszyłówka, mk. 120, dm. 29, ziemi włośc. 157, dwor. 578 dz. , grunt miejscami górzysty, ziemia glinkowata, należy do Białeckich. 4. M. , inaczej Majdan Markówka, mała wioska, pow. latyczowski, gm. , okr. polic. i par. w Derażni, dm. 20, mk. 262, ziemi włośc. 93, dwor. 209 dz. , własność dawniej Markowskich, Newelskich, dziś Iznoskowa. 5. M. , wś, pow. nowogrodwołyński, gm. baranowiecka, włościan dusz 76, ziemi włośc. 176 dz. Należy do dóbr baranowieckich. Własność pierwej Lubomirskich, Walewskich, ks. Gagarynowych, obecnie Strogonowych. 6. M. , wś nad Słuczą, pow. zwiahelski, par. Miropol. R. 1867 miała 20 dm. Markówka, rzeczka, prawy dopływ Mienki, prawego dopływu Nurca, wpadającego z prawej strony do Bugu. Markówka, karczma pryw. , pow. dzisieński, o 5 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 1 dm. , 7 mk. żydów 1866. Markowo 1. Holendry kol. , pow. włocławski, gm. Piaski, par. Kruszyn. W 1827 r. 10 dm. , 80 mk. Należała do dóbr Kazanie ob. . 2. M. , wś i folw. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Bartniki, odl. 14 w. od Wyłkowyszek, ma 5 dm. , 51 mk. W 1827 r. 6 dm. , 64 mk. Folw. M. ma rozl. mr. 266 grunta i ogr. mr. 203, łąk mr. 55, past. mr. 2, nieuż. i place mr. 6, bud. mur. 3, z drzewa 7, płodozmian 4polowy, są pokłady torfu. Br. Ch, A. Pal Markowo, dom. , pow. inowrocławski, 2642 mr. rozl. , 2 miejsc. a M. , dom. ; b Emmingen, folw. ; 12 dm. , 217 mk. , 51 ew. , 166 kat. , 98 analf. Poczta i tel. w Murzynnie Morin o 3 kil. , gościn, o 3 kil. , st. kol. żel. w Gniewko wie o 5 kil. M. St. Markowo, niem. Markawken al. Markawischken, dobra, pow. gołdapski, st. p. Dubeninki, 4 kil. odl. , obszar wynosi 148 ha. i to 54 rola orna i ogr. , 26 łąki, 1 past. , 64 bór, 3 nieuż. ; czysty dochód z gruntu 722 mrk. Własn. C. V. Kom, 1856 r. 35 mk. Kś. Fr. Markowo, mko, pow. wilejski, w 1m okr. polic, o 85 w. od Wilna, o 35 w. od Wilejki, 562 mk. , 79 dm. , własność mieszczan chrześcian. Cerkiew prawosł. mur. , dwie drewn. kaplice, szkoła początkowa. Leży przy trakcie pocztowym z Wilna do Mińska. Markowo 1. folw. pryw. , nad rz. bezimienną, pow. wilejski, 1 okr. adm. przy byłej drodze poczt. z Wilna do Mińska, 1 dm. , 38 mk. Własność Plewaki 1866. 2. M. , wś rząd. , pow. dzisieński, o 42 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 4 dm. , 56 mk. 1866. Markowo Wielkie, wś, pow. bielski, gub. grodzieńskiej, gm. Oleksin, par. Domanów, odl. od Bielska 30 w. , od Wysokiego Mazowieckiego 21 w. , od st. dr. żel. w Szepietowie 15 w. Leży na granicy pow. mazowieckiego, gub. łomżyńskiej, od której dzieli ją rzeczka Markówka. Wś zaludniona przez włościan katol. , około 250 dusz. W r. 1544 jest wzmianka w Niesieckim o Józefie Markowskim z Markowa W. jako podsędku ziemi bielskiej i dotąd M. pozostaje w ręku tej samej rodziny. Znajduje się ślad w aktach, że król Zygmunt August w d. 1 i 4 octobra 1567 r. przebywał w M. zapewne w skutek myśliwskich wycieczek z Knyszyna odległego o mil 8 i datował z tych dwa reskrypta do kasztelana gdańskiego Stemberga. Podanie niesie; że wieś była o wiele większa, lecz zburzona przez Szwedów dziś zaludniona w innem miejscu. Na dawnych gruntach tej posiadłości Markowskich istnieją obecnie dwie wsie Wólka Markowo i Lendowo w pow. mazowieckim, gub. łomżyńskiej. Acta Terrestr. Bilscensi, Niesiecki. Assygn. Kom. Skarb. ks. 2, fol. 234 i 242. Markowo Wólka, wś szlach. , pow. mazo wiecki, gm. i par. Piekuty, leży na granicy Cesarstwa o 4 w. od Piekut, o 18 w. od Wy sokiego, już pod r. 1500 wspominanaMa 32 dm. , 181 mk. , w tem 21 izrael. , 286 mr, ziemi. Gleba średnia, gospodarstwo 3 polowe w sza chownicy. Ludność wiejska trudni się stolar stwem. W 1827 r. 186 mk. P. Ł. Markowska góra, na wsch. granicy gm. Stężnicy z gm. Bereźnicy wyźniej, w pow. Lisko, pod 40 29 wsch. dłg. g. F a 49 19 55 płn. sz. g. Od płn. wsch. pokrywa ją las Li powica, należący do obszaru Bereźnicy wy źniej; od płd. zach. opływa ją pot. Stężnica, który zabiera wody z zach. stoczystości tejże góry. Wznies. 747 m. Czubek zach. 675 m. npm. Miejsce znaku triang. Br. G. Markowska łąka, grupa chat we wsi Szczyrku, pow. bielski w Galicyi. Markowskie, osada, pow. wieluński, gm. Skrzynno, par. Rudlice, odl. od Wielunia w. 15, dm. 2, mk. 6. Markowskie al. Markowiczowa Wola, niem. Markowsken al. Markoitzwolla, wś, pow. margrabowski, st. p. Wieliczki, r. 1856, mk. 362. M. istniały już r. 1561. R. 1600 mieszkali tu

Markówka

Marko