szły od Sanguszków do Lubomirskich. W r. 1868 miało 91 dm. 4. M. , mołd. Markoucy, wś, pow. chocimski gub. bessarabskiej, par. Chocim. Leży nad ogromnym stawem, przez który przepływa rz. Rakowiec. Ma cerkiew parał. Markowce 1. wś, pow. miński, okr. polic kojdanowski, w okolicy wsi Jezioro, ma osad kilka, miejscowość bezleśna, glina w pokła dach. 2. M. , mały zaśc, pow. ihumeński, okr. polic. 2gi smiłowicki, par. kat. , do roku 1867 smiłowicka, po kasacie koreliszczewicka, pomiędzy rzekami Wołma i Słouść położona, ma osad 2, miejscowość dość równa, małoleśna, ziemia dobra. 3. M. , wś nad rz. Wilią, pow. święciański, 4 okr. sąd. o 77 w. od Swięcian, 10 dm. , 70 kat. 1866. 4. M. , wś, pow. lidzki, gm. Możejki Małe, 4 okr. adm. , o 42 w. od Lidy, 7 od Wasiliszek, dm. 9, mk. wyzn. katol. 91 1866. Al Jel i A. T. Markowe, niem. Markerey, dwie os. i młyn do Brynicy, pow. kluczborski. Markowe Łąkie, ob. Łąkie M. Markówek; pow. włocławski, gm. Śmiłowice, par. Kruszyn. Markowiak, ob. Marlowice, pow. raciborski Markowica, szczyt, ob. Hale Wiaterne. Markowice 1. wś i folw. , pow. będziński, gm. Koziegłowy, por. Koziegłówki. Ma 79 dm. , 630 mk. , 966 mr. ziemi włośc. Folw. 1 dm. , 4 mk. , 348 mr. Należy do dóbr Kozie głowy ob. . W 1827 r. wś rząd. 60 dm. , 399 mk. 2. M. , wś, pow. biłgorajski, gm. Księżpol, par. Puszcza Solska. Należy dodóbr ordynacyi Zamoyskich. W 1827 r. 21 dm. , 148 mk. Br. Ok Markowice 1. niem. Markowitz, pow. średzki, 6 dm. , 43 mk. , wszyscy kat. , 13 analf. Poczta we Węgierskiem o 3 kil. , gośc. o 3 kil. , tel. i st. kol. żel. w Srodzie o 9 kil. 2. M. , dom. , 1992 mr. rozl. , 14 dm. , 170 mk. , 35 ew. , 135 kat. , 57 analf. 3. M. , wś, pow. inowrocławski, 21 dm. , 241 mk. , 18 ew. , 223 kat. , 70 analf. Siedziba komisarza obwodowego. Poczta i gośc. w miejscu, st. kol. żel. w Ino Wrocławiu o 9 kil. i w Jankowie Amsee o 8 kil. Poczta osobowa z Inowrocławia przez Markowice do Strzelna. Jest tu kościół filial ny, par. w Ludziskach ob. Łaski, Lib. Ben. I. 198. 4. M. , dom. , 4019 mr. rozl. , 2 miejsc a M. , dom. , b Gay, 20 dm. , 378 mk. , 118 ewang. , 260 katol, 163 analf. Tu urodził się w 1809 r. Gustaw Zieliński, poeta, autor Kir giza. M. St. Markowice, ob. Krupin, Nazwę M. otrzymały od pierwszych osadników, od braci Pawła i Stańka Markowskich 1561 r. W. Kętrz. O ludn. pol. , str. 227. Markowice, niem. Marhowitz, 1309 Marcowicz, 1313 Marcomich, 1532 Marckhowitz, wś kościelna nad Odrą, z praw. brzegu, pow. ra ciborski. Leży przy linii kolei GórnoSzlą skiej. Składa się z obszaru dworskiego, na leżącego do dóbr ks. Raciborskiego i gminy. Posiada kościół paraf. drewniany, założony w 1247 r. i szkołę dwuklasową. Dobra te ks. Leszko nadał dożywotnio swej siostrze Ofce w 1316 r. Obszar gminy wiejskiej wy nosi 1821 mr. roli, 54 mr. lasu, 124 mr. łąk, 49 mr. ogr. Jest tu 8 gospodarzy, 12 gospo darzy połowicznych, 6 ogrodziarzy i 96 ko morników. Par. M. dek. pogrzebiński, ma 4668 dusz. Do M. należy folw. Markowiak i os. leśna Łążek Lenczok. Br. Ch. Markowicze, wś, pow. włodzimierski. Posiadała kaplicę należącą do parafii Łokacze, po 1830 r. zniesioną. Dobra M. wraz z Skobelką i Starostawami obejmują 1877 dzies. i należą do hr. Tad. Tarnowskiego. Markowicz, wś, pow. homelski, o 40 w. od Homla, z zarządem gminy obejmującej 2317 dusz. Markowiczowa Wola, ob. Markowskie. Markowice, potok, w obr. gm. Orowa, w pow. drohobyckim, spływający ze wzgórza pogranicznego między Orowem, Dobrohostowem i Dołhołuką, Bahnyną 634 m. zwanego i wznoszącego się po nad doliną rz. Hynawki, w której legła wś Orów. Bieg tego strumie nia ku południowi jest nader krótki, gdyż za ledwie 2 kil. przeciągający się, kręcąc się między parowami. Potok ten zlewa swe wo dy do Stynawki od lew. brz. Br. G. Markowięcka słobódka, pow. chocimski gub. bessarabskiej, par. Chocim, leży nad Su chym Rakowcem. X. M. O. Markowięta, ob. Jabłoń. Markowizna 1. os. włośc, i os. młyn. nad strum. b. n. , pow. noworadomski, gm. i par. Sulmierzyce, os. włośc. 2 dm. , 24 mk. , 23 mr. , os. młyn. 1 dra. , 5 mk. , 24 mr. Należy do dóbr WydrzynaWola. 2. M. , pow. mazowiecki, gm. i par. Mazowieck. Markowizna, wś w piaszczystej równinie 235 m. npm. na zachodniej stronie gościńca z Sokołowa do Niska, w pow. kolbuszowskim, 10, 6 kil. od Sokołowa oddalona, należy do pa rafii rzym. kat. w Górnem i liczy 517 rzym. kat. mieszk. Siarczyński Rkp. Bibl. Ossol. 1825 nazywa tę wieś osadą niemiecką śród lasów, Pos. wiek. hr. Reja Wład. ma wogóle 187 mr. roli; pos. mniej. 427 mr. roli, 85 mr. łąk i 53 mr. pastw. Od zachodu otacza M. olbrzymi sosnowy bór, na północ graniczy z Kamieniem, na południe z Turzą, na wschód z Łowiskiem. Mac. Markowizna, niem. Marcovisna Kętrz. ; w spisach urzędowych niema M. Markówka, rz. w pow, mazowieckim, poczyna się w gub. grodzieńskiej, pod Marko

Markowce

Marko

Markow

Markó