mniej, roli or. 308, łąk i ogr. 180, past. 92 mr. W r. 1880 było 572 mk. w gminie, 56 na obsz. dwor. obrz. gr. katol. z wyjątkiem kilkudziesięciu rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Prusach, gr. katol. w Srokach. We wsi jest cerkiew i szkoła etat. 1klas. Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda i starosta ruski, i Jan Gołąbek z Zimnej wody, sędzia lwowski, rozstrzygają spór o wsie Laszki i Sroki pomię dzy siostrami Anną i Fietką Hołybejównami a Duchną Ormianką Lwów 7 stycz. r. 1454, ob. Akta grodz. i ziems. t. V, str. 174 i 175. Andrzej Odrowąż ze Sprowy poświadcza, że od rajców lwowskich wziął 100 grzywien przez nich na podatki złożonych i zastawia im w tej sumie wieś Leschky pewno Laszki. Lwów 21 list. 1456 r. , ob. Akta grodz. t. V, str. 198 i n. W późniejszych czasach była wś dziedzictwem Strzemboszów. Hr. Fresnel, objąwszy z ręką dziedziczki tę wś, przyczdobił ją i obsadził drzewami. 6. L, Murowane, mko w pow. staromiejskim, pod 49 31 płn. szer. a 40 36 wach. dłg. od F. , 12 kii. na płn. zach. od Starego Miasta, 4 kil. na płn. zach. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Starejsoli, tuż na płd. zach. od najbliższej st. kolej. Felsztyn Głęboka. Na płn. leżą Grodowice, Posada felsztyńska i Felsztyn, na wsch Zasadki część Starejropy, na płd. Starasól, Szumina i Strzelbice, na zach. Tarnawka i Berezów. Płn. część obszaru przepływa Strwiąż od zach. na wsch. krętym biegiem. Od praw. brz. zasila go kilka małych potoków, między któremi najznaczniejsze Tarnawka i Solenny, płynące od płd. zack. na płn. wsch, W płn. stronie obszaru leżą zabudowania 329 m. . Jedna grupa domów zwie się Kurykami, druga, na płn. wsch. , Moczarami, W lesistej stronie płd. wznosi się Łysa góra na granicy Strzelbie do 659 m. Przez L. idzie gościniec z Chyrowa na Starasól do Staregomiasta. Własn, wiek. hr. Krasickiego ma roli or. 342, łąk i ogr. 40, past. 98, lasu 453 mr. ; własn. mniej. roli or. 617, łąk i ogr. 67, pastw. 82 mr. W r. 1880 było 768 mk w gminie, 23 na obszarze dwor. Par. rzym. katol. w Starejsoli; gr. katol. w miejscu, należy do dek. starosolskiego, dyec. przemyskiej, i ma filie w Szuminie, Berezowie i Tarnawce. Jest tu cerkiew pod wezw. ś. Mikołaja. Według aktów wizytatorskich z r. 1733 nadał parochowi Andrzej Tarło, chorąży lwowski, roku 1546 pół łanu pola. W metryce koronnej za pisane jest Privilegium locationis oppidi L. murowane in terra pracmisliensi jure theut. magdeberg. wydane r. 1564. Dziedzic mka Tarło wzniósł był przed trzema przeszło wiekami zamek, jeden z najpiękniejszych na Rusi, Zamek był w pięciogran zbudowany, miał wieżę na 9 pięter wysoką, z trzech stron otaczały go wały i fosy, z czwartej zaś strony bronił przystępu staw obszerny. Wewnątrz było 45 bardzo wysokich pokoi w smaku starożytnym i dwie sale rycerskie na 60 kroków długie, a na 24 kroków szerokie. Wewnętrztne urządzenie było przepyszne; sale marmurem wykładane, gzymsy, sztukaterye pozłacane. W izbach zamkowych były popiersia wszystkich królów polskich, oraz inne obrazy ob. rkp. Ossol N. 2865, str. 40. Po Tarłach weszli w posiadanie mka Oleśniccy, potem Stadniccy, potem Mniszchowie, a mianowicie Jerzy. Wówczas tu przebywała tutaj Maryna Mniszchówna. Mniszehowie ozdobili zamek portretami familijnemi, wzbogacili bibliotekę i założyli archiwum familijne. Po przejściu L. w inne ręce uległ zamek zniszczeniu, rozebrano go, a drogocenne kamienie rzeźbami, kominki, dachówki gdańskie polewane i t. p. posprzedawano żydom. Dzieło zniszczenia rozpoczęto r. 1832 ob. Rozmait. z tego roku N. 39, str. 325 i szybko się z niem uporano. Pozostały tylko okopy zamkowe. Staroświecka dębowa posadzka, wyrzynana w oryginalne arabeski, dostała się stąd do Uherec w pow. liskim. Użyto jej na wyłożenie posadzki w tamtejszym dworku ob. Czas, 1877, Nr. 143. Archiwum zamku laszeckiego dostało się na jakiś strych żydowski, gdzie długo trupieszało; w r. 1850 wykrył je przypadkiem Wincenty Smagłowski. Ucierpiało ono wiele przez zaciekanie dachu, pod którem było złożone. Kurator zakładu Ossolińskich nabył to, co się dało uratować. Były to liczne dokumenta od początku XVII do XVIII w. , dyaryusze sejmów i mowy na nich miane, instrukcye ziem i powiatów, dawane posłom wyprawianym na sejmiki, uchwały czyli landa sejmików wiszeńskiego, średzkiego, łomżyńskiego, relacye poufne, instrukcye dawane posłom zagranicznym w odpisach, raporta wojenne i listy prywatne z pola bitwy, tudzież odpisy niektórych traktatów z sąsiedniemi mocarstwami i manifestów konfederacyj. Główna atoli część tego archiwum grupuje się około osób rodziny Mniszchów, której przodek Mikołaj, za Zygmunta I do Polski przybyły, był podkomorzym koronnym oraz łuckim i sokólskim starostą; która zasłynęła w pierwszych latach XVII w. przez związki z Dymitrem a w następnym wieku dostarczyła najgorliwszego stronnika Stanisławowi Leszczyńskiemu, Józefa Mniszcha, marszałka w. kor. , sstę sanockiego, jaworowskiego i rohatyńskiego. Z obu tych epok zachowały się w zbiorze cenne i jedyne w swoim rodzaju pomniki. Bliższą wiadomość o tych pomnikach podała Gaz. Lwow. z r. 1854, str. 170, Rycinę zamku laszeckiego podał Przyjaciel domowy, Lwów 1861, N. 13. 7. L. Zawiązane, wś w pow. rudeckim, 18 kil. na płn. zach. od sądu powiat. w Rudkach, 7

Laszki