nych urzędów jest M. siedzibą lekarza, zarzą du dóbr, mianowicie klucza makowskiego, pierwej hr. SaintGenois teraz arcyks. Al brechta, ma kilka lepszych sklepów korzen nych, zajazd i rozwinięty przemysł fabryczny i rękodzielniczy; znajdują się tutaj bowiem huty żelazne z mnichem, fryszernią, walco wnią i gisernią, kopalnie żelaza i kilkanaście warsztatów zduńskich, Ruchowi przemysło wemu i handlowemu dopomaga towarzystwo pożyczkowe Wzajemna pomoc, które w r. 1882 nie mamy bowiem dat statystycznych późniejszych liczyło 1025 członków z 10216 zł. w. a. udziałów. Fundusz rezerwowy tego towarz. wynosi 1738 zł. , koszta administra cyjne 443 zł. a obrót kasowy 30209 zł. w. a. ; Do r. 1882 udzielono pożyczek w kwocie 24202 zł. w. a. W M. odbywa się co czwartek targ a nadto cztery jarmarki 29 stycz. , 1 maja, 7 sierpnia i 19 listop. , na których głównym przedmiotem handlu jest bydło rogate i konie. M. jest starą osadą, albowiem w dyplomie Sę dziwoja star. krak. z r. 1378 Kod. małop. jest wymienioną jako włośc Jana zwanego Hersto Hankona, ale parafią założono dopiero około 1559 r. Podług dyplomatów zachowa nych w arch. kościoła w Zawoi był w r. 1608 w M. kościół drewniany p, t. św. Klemensa i św. Zofii. W 1657 dozwolił Jan Kaźmierz na wrąb drzewa w celu pobudowania domów plebańskich, a 1672 r. dla rozszerzenia ko ścioła. Podobne dyplomata przechowują się także z lat 1683 i 1697 Łepkowski, Roczn. towarz. nauk. krak. z r. 1861. Teraźniejszy kościół został zmurowanym w r. 1828 w stylu rządowym i przechowuje metryki od r. 1643. Na miejscu dawnego kościoła stoi teraz muro wana kaplica, fundacyi Jana Kantego Filasa, w której się raz na rok msza św. odprawia. Parafia dyec. krak. dek. makowski obejmuje Białą, Grzechinię, Juszczyn i Żarnówkę z ogól ną liczbą 8890 rzym. kat. , 2 ewang, i 128 izrael. Pos. więk. ma 30 mr. roli i 127 mr. lasu; mniej. 1473 mr. roli, 101 mr. łąk, 1169 mr. pastw. i 643 mr. lasu. Za czasów rzpltej pols. należał M. wraz z wsiami parafialnemi do sstwa lanckorońskiego, później był włością kameralną. Graniczy na północ z Jackówką, na zach. z Suchą, na wsch. z Żanówką, a na płdn. z Grzechinią i Białą. Mm. Maków, niem. Mackau, 1241 r. Makow, 1369 Macow, 1532 Mokha, wś i dobra, pow. raciborski, nad Cynną i przy dr. żel. głupczyckiej; 57 bud. , 122 dm. , 773 mk. Wś miała 1224 r. prawo na targi, ma 104 osad, 1774 mr. ziemi, kośc. fil. par. Krawarz. Bobra z folw. Rogów i Wydów 2412 mr. ziemi. Niegdyś własność zakonu braci jerozolimskich. F. S. Maków dział, połogie górskie pasmo, wznoszące się po płn. zach. stronie wsi Spytkowic, w pow. myślenickim; od południa opada do do liny pot. Wsiowego, źródlanego ramienia Ska wy. Wznies. 693 m. npm. Br. G. Makowa i Makówka, dawne przezwisko, dało początek nazwom Makowiec Makówka, Makowszczyzna i i. p. Br. Ch. Makowa, Makowo, wś w północnej stronie pow. pińskiego, w gm. chotynickiej, nad rzeką Cną, przy lichej drożynie wiodącej przez pusz cze i brody ze wsi Deniskowicz i Jaśkiewicz w Słuczyźnie do Łosina, osad 7, cerkiew, 27 dusz; dzika, odludna, poleska miejscowość; własność hr. Potockiego. Al Jel. Makowakolonia i M. rustykalna al. narodowa, wsie w pow. dobromilskim, 14 kil. na płn. zach od sądu powiat. w Dobromilu, tuż na wsch. od urzędu poczt. w Rybotyczach. Na wsch. leżą Huwniki, Kalwarya Pacławska, Leszczyny, Sopotnik i Paportno, na płd. Arłamów, Kwaszenina i Jamna Górna, na zachód Jamna Dolna, Borysławka, Rybotycze i Kopysno, na płn. Kormanice, na płn. wsch. Koniusza obie ostatnie w pow. przemyskim. Płd. część obszaru zajmuje las Turnica ze szczytem Suchy Obycz 621 m. , znak triang. na płd. Ku płn. opada obszar coraz niżej Ostry garbek 387 m. ku dolinie Wiara 280 m. , płynącego przez płn. część wsi od zach. na wsch. W dolinie Wiara leżą zabudowania wiejskie 301 m. cerkiew, do koła nich pola, a na płn. narożniku las ze szczytem 400 m. wys. na granicy płn. Wody z obszaru płd. zabiera dopływ Wiaru, pot. Turnica, nastający w płd. części, na płn. stoku Suchego Obycza, a zasilony licznemi strugami od praw. i lew. boku, , płynący w końcu na płn. wsch. i wpadający do Wiaru między zabudowaniami wiejskiemi. Wody z obszaru płn. zabiera dopływ Wiaru, pot. Makowa, płynący od płn. zach. na płd. wsch. Własn. więk. rząd. ma roli orn. 6, łąk i ogr. 6, pastw. 2, lasu 3157; własn. mniej. roli orn. 886, łąk i ogr. 132, pastw. 175, lasu 332 mr. W r. 1880 było 223 mk. w kolonii a 385 w M. rustykalnej między tymi 8 obrz. rzym. kat. , 300 gr. kat. . Par. rzym. kat. w Kalwaryi Pacławskiej, gr. kat. w miejscu dek. dobromilski, dyec. przemyska. Do par. należą Leszczyny i Huwniki z Hruszowem. We wsi jest cerkiew pod wezw. św. Jana Chrzciciela, 1410 r. erygowana. Jest tu tartak wodny o 1 gatrze i 1 pile zwyczajnej. Konsumuje on rocznie 1000 metr. kub. drzewa jodłowego i świerkowego a produkuje 630 metr. kub, desek, łat i brusów, które się odstawia do kolei w Niżankowicach. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych, do sstwa przemyskiego. W r. 1787 przyłączono tę wieś do klucza dobromilskiego wraz z kolonią niem. w tymże roku założoną. W r. 1464 zatwierdza Mikołaj z Ko

Maków

Maków

Maków dział

Makowa