57. 20, nieuż. etc. 4, wody 12. 70; wiatrak, wodny młyn i olejarnia z turbinami. Bisk. warmiński Henryk III potwierdza, że Hanniko, , Clauko, Thomas i Teodor bracia, i Nadraw i Piotr bracia, i Henryk i Mikołaj bracia, i Kuniko i Clauko, posiadający 15 włok, qui dicuntur bona Mikolen, sitos inter duos lacus, scilicet Ausclode et Zinserne, na prawie chełm. , wraz z większem i mniej szem sądownictwem i wolnem rybołóstwem w owych dwóch jez. dla własnej potrzeby małemi narzędziami, które to dobra nadał był im jego poprzednik Eberhard, sprzedali bratu swemu Janowi, militi et advocato nostro, któremu mają przysługiwać te same prawa jak jego poprzednikom. Jan ma być jednak zobowiązany do jednej służby konnej; od zwykłych ciężarów, od pomagania przy budowli zamków ma być wolny. Acta in castro nostro Heilsberg. Dat. a. 1376 in die s. Johannis ante portam 6 maja. Ob. Cod. dipl. Warm. III, str. 6 7. R. 1376 10 grud. kupują Hannico, Mikołaj, Tomasz i Theodoricus fratres de Mycolen za wiedzą bisk. warm, a Claucone 8 włók i pół in Welkekaymen dziś Walkeim, które są osadzone na prawie chełm. Bliższe szczegóły ob. Walkeim, Cod. dipl. Warm. III, str. 20 21. R. 1378 d. 27 kwiet. poświadcza Jordan von baysyn sędzia ziemski, że Her hanus Soerbowm, wójt kościołów na Warmii, kupił prawnie dobra Mykolen. Ban w Ornecie. Cod. dipl. Warm. III, str. 35. R. 1378 d. 23 paźdz. nadaje Henryk III, bisk. warm. , swemu rodzonemu bratu i wójtowi Janowi przy jego dobrach Micolen 1 1 2 wł. nadwyżki na prawie chełm. za rocznym czynszem wynoszącym 3 wiardunki. Actum in castro Heilsberg tamże, str. 43. R. 1515 zamienił bisk warm. Fabian dobra Sauerbaum pod Jezioranami na Makohlen, Molditten i Loszainen, które posiadali bracia jego Jan i Albrecht tamże, str. 51. R. 1382 d. 12 września nadaje bisk. Henryk z 7 włók nadwyżki, należące do wsi Wernegitten, 4 bratu swemu i wójtowi Janowi w graniczących tam dobrach Makohlen, za 2 grzywny czynszu bez tłoki. Datum in castro nostro Resil tamże, str. 107. Roku 1388 ustępuje Laria, wdowa po Janie Sorbom, dzieciom swoim Micolen i inne dobra; dożywocie ma wynosić 30 grzywien rocznie. Ibid. , str. 181. Kś. Fr. Makohnen niem. 1. Gross wś, pow. żu ławski, st. p. Skajzgiry; 385 mr. ziemi, 12 dm. , 93 mk. 2. M. Klein, wś tamże; 142 mr. , 9 dm. , 51 mk. 1857. Kś. Fr. Makohon, część Zalesia, pow. złoczowski. Makolyce dok. , ob. Mąkolice. Makolyno dok. , ob. Mąkolno. Makomasy por. Komasz wś, pow. płocki, gm. Majki, par. Jeżewo, odl. o 32 w. od Płocka, ma 11 dm. , mk. 118; 627 mr. gruntu, 64 nieuż. Por. Majki i Ostrowy, Makoniów, ob. Makuniów Makonka, ob. Ipuć. Makoschau niem. , ob. Makoszany. Makosieje al. Malkiń, niem. Makosoheyen, Makosfeyen, Melkin, Melckenen, wś nad dużem jez. Selmętno zwanem, pow. łecki, st. p. Karo lina Carolinenthal. R. 1483 nadaje Jerzy Ramung y. Ramek, komtur ryński, Wojciecho wi, Maćkowi, Jakubowi Pacołtom, Janowi Gronostajowi i Janowi Brodowskiemu na pra wie magdeb. 15 włók wolnych od tłoki, poło żonych po obu brzegach strumyka Małkiń aż pod jezioro Selmętno, oraz niższe sądownictwo. Ob. Kętrz. , o ludn. pol. 455. Okrąg urzędu stanu cywilu. Pisanica. Kś. Fr. Makoszanka, rz. , ob. Belnianka. Makoszany, niem. Makoschan, Mukoschau, 1532 r. Makoschwj, wś i dobra, pow. bytomski, o 5 kil. od Zabrzego; niedaleko Kłodnicy i drogi wrocławskokrakowskiej; 50 bud. , 64 dm. , 606 mk. Wś ma 44 os. , 720 mr. ziemi a dobra 1214 mr. ziemi. F. S. Makokszka, wś rząd. z lasem rządowym parczewskim, pow. włodawski, gm. Dębowa Kłoda, par. Parczew. Rozl. 5909 mr. w tem 4831 mr. lasu. Wyrób smoły, terpentyny, dziegciu. Urząd leśny. Mk. 203 rz. katol, 24 dm. , 343 mr. ziemi. R. 1827 dm. 11, mk. 91. Makoszonki, biota, ob. Omulew, Makoszyn, wś, pow. sośnicki gub. czernihowskiej, nad Desną, o 12 w. od m. pow. Ma 280 dm. , 1473 mk. , 2 cerkwie, cukrownię. Były tu do 1768 dwa monastery, męski i żeński, fundacyi Kisiela. Jest tu st. dr. żel. landw. rom. , na przestrzeni RomnyHomei, między Bondarewką a Mieną, o 116 w. od Romn, o 45 od Bachmacza, o 421 od Mińska. Makoterty, wś w pow. rówieńskim, nad dopływem rz. Stubło, na płd. płd. wsch. od Klewania, należała do monasteru peresopnickiego. Maków 1. miasto powiatowe gub. łomżyńskiej, nad rz. Orzyc, pod 52 51 4 płn. szer. geog. i 38 52 2 dług. geog. , śród płaszczyzny piaszczystej; odl. 17 w. od Pułtuska, 91 w. od Płocka a 71 w. od Warszawy, leży na połowie drogi między Pułtuskiem a Przasnyszem, przy b. trakcie głównym z Warszawy do Niborka. Najbliższe stacye dr. żel. nadwiśl. w Ciechanowie i Gąsocinie. Posiada kościół par. murowany, synagogę, dom schronienia dla starców i kalek, sąd pokoju okr. II, należący do zjazdu w Pułtusku, urząd powiatowy, urząd miejski, stacyą pocztową i telegraficzną, browar, fabrykę miodu, 2 szkoły pocz. 1kl. męską i żeńską, 404 dm. , 5992 mk. i 1480 mr. ziemi należącej do mieszczan. W 1827 r. było tu 297 dm. i 4160 mk. ; w 1860 r. 332 dm.

Makohnen

Makohnen

Makohon

Makolyce

Makolyno

Makomasy

Makoniów

Makonka

Makoschau

Makosieje

Makoszanka

Makoszany

Makokszka

Makoszonki

Makoszyn

Makoterty

Maków