Małastówki, płynącej na płn. zach. , Gładyszówki, płynącej na płd. zach. i Zawoi płynącej na płd. wsch. , i ciągnie się na płn. zach. aż po wieś Bielankę, na przestrzeni 15 ML Przez grzbiet tego pasma wiedzie gościniec gorlicki przez nadgraniczną wś Kamiennę do Zborowa na Węgrzech. Najwyższe wzniesienie jego na M. 604 m. Pasmo to wznosi się w kierunku płn. zach. coraz wyżej i na zach. od pomienionego gościńca, na obszarze wsi Małastowa, dochodzi w szczycie zwanym M. Małastowską, 814 m. wys. npm. Odtąd w dalszym swym biegu opada i dochodzi w M. od Hajnego wysokości 705 m. , w szczycie Mięczowie wys. 673 m. , a w szczycie Kozyłowie al. Koszyłowie, na granicy Bielanki i Leszczyn, wys. 575 m. Z płn. wsch. stoku tego pasma spływają wody do Małastówki i Siarki, same zaś potoki Małastówka, Siarka i Bielanka mają tutaj swe źródła. Od strony płd. zach. wypływają z pasma tego Gładyszówka, Krzywa i Przysłop. Od szczytu M. Małastowskiej wybiega ku płn. między pot. Siarką od zach. a Przegonką al. Sękową od wsch. pasmo górskie, już to leśne, już też bezleśne, ze szczytami bezimiennemi 664, 501, 569 m. , dochodzące; w szczycie płn. , t. j. w Rychwałdzkiej górze, wys. 629 m. Od Mieczowa g. zaś wybiega podobne górzyste ramię ku płn. , między pot. Siarką od wsch. a Bielanką od zach. , sięgające aż do doliny Ropy, w którem wznosi się ssczyt Bartnica 632 m. . Wreszcie od Koszyłowa rozchodzą się dwa ramiona, jedno ku płn. zach. , rozpościerające się między Ropą od zach. a, Bielanka od wsch. , zę szczytami Łysą 641 m. i Miastką g. 634 m. ; drugie ku płd. zach. , ze szczytami bezimiennemi 662 m. i 631 m. , opadające lasem Uboczem nader stromo do doliny Ropy. W północnych stokach tego pasma i w jego rozgałęzieniach liczne kopalnie nafty. 2. M. , wschodnie pasmo, na wsch. leżące od powyżej opisanego, poczyna się nad Wisłoką na obszarze gm. Skalnika, w pow. pilznieńskim, i ciągnie się na płn. zach. aż do wsi Wapienne w pow. gorlickim, na przestrzeni 20 kil. Pasmo to pokrywają znaczne lasy; i tak na stoku płn. Pański las 686 m. na obsz. gm. Mrukowej, las Kobyła 591 m. na obsz. gm. Pielgrzymki, las Kopaniny 711 m. na obsz. gm. Folusza i las Góry 438 m. na obsz. gm. Bartnego. Najwyższy szczyt tego pasma jest Wątkowa, wznosząca się na płd. granicy gm. Folusza z gm. Bartnem, pod 39 2 wsch. dłg. g. F. , a 49 34 38 płn. sz. g. Wznies. tego szczytu 847 m. npm. Miejsce znaku triang. Od tego szczytu na wsch. i na zach. pasmo zwolna opada. Tuż na wsch. wznosi się w jego, grzbiecie Swierzowa, na granicy gmin Mrukowej i Świerzowej, do wys. 803 m. npm. Od tego szczytu dwie wybiegają odnogi górskie ku wsch. , jedna północna, ze szczytami 463 m. , 500 m. i 471 m. , kończy się na granicy gm, Desznicy i Skalnika, tuż nad Wisłoka; druga południowa, ze szczytami Kolaninem 707 m. i Kamieniem 712 m. , kończy się również nad Wisłoką, na obsz. gm. Miejscowej. Między obiema temi odnogami płynie potok bezimienny przez Jaworze, Desznicę i Halbów, uchodząc do Wisłoki. Od Wątkowej na płn. zach. pasmo to zwęża się i kończy się w szczycie Ferdelu, 649 m. wysokim, wznoszącym się na granicy gm. Wapiennego i Bednarki. Z płn. stoku spływają liczne wody już to do Wisłoki, już też do Ropy, z płd. zaś do Wisłoki lub też do Przegonki, dopływu Ropy. U stóp tego pasma, naokoło rozpościerają się liczne źródła naftowe, jako też kopalnie nafty. Znaczniejsze miejscowości, rozpościerające się u stóp lub na stokach obu tych Magór, a kryjące w sobie źródła naftowe, lub przynajmniej wyraźne ślady nafty, są Ropa, Łosie, Ropica Polska, Siary, Senkowa, Ropica Ruska, Męcina, Wapienne, Pielgrzymka i Samoklęski. 3. M. Łoniniańska, znaczniejsze pasmo górskie, ciągnące się w kierunku z płd. wsch. na płn. zachód, na granicy gm. Dniestrzyka hołowieckiego, Grąziowej i Mszańca od płn. wsch. a Łomny, Chaszczowa, Łopuszanki Lechnowej i Michnowca od płd. zach. , jako tez na granicy powiatów dobromilskiego i turczańskiego, która się ciągnie wzdłuż jego grzbietu. Długość pasma 6 ML Pasmo to pokrywają wiel kie lasy, należące do obszarów powyżej wymienionych wsi. Z płn. wsch. stoku spływają wody do Mszańca, między niemi pot. Łucików i świński; na płd. zach. zboczu ma Mszaniec swe źródła, a inne potoki z tego stoku podążają do Lechnówki. Od strony płd. wsch. opada to pasmo do doliny Dniestru, między Łomną a Dniestrzykiem hołowieckim. Najwyższy szczyt tego pasma, zwany M. Łomniańską, wznosi się na granicy Grąziowej, Łopuszanki Lechnowej i Łomny do wysok. 1024 m. npm. Miejsce znaku triang. To pasmo za pomocą szczytu Jawornikami zwanego 910 m. łączy się z grzbietem Żukowem ob. . 4. M. , góra i szczyt w Beskidach zachodnich, w dziale szląskogalicyjskim, w paśmie Baraniej Góry, między granicąSzląską a Sołą, na granicy gm. Szczyrka i Meszny, w pow. bialskim, pod 36 41 18 wsch. dłg. g. F. , a 49 44 10 płn. sz. g. Na zach. od niego wznosi się Klimczak. Na płd. stoku tejże góry rozsiadły się chaty wieśniacze wsi Szczyrka; stąd też ta część wsi zwie się Magórą. Wody z tego stoku spływają do Zelczy czyli Żylcy, dopływu Soły, który opływa płd. wsch. stopy tejże Magóry. Między M. a Klimczakiem, po stronie płn. , biją źródła Białej t. I, 182. Wznies. 1095 m. 5. M. , las z polaną, na płd. od Ki

Magóra